۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه‌و' به 'ه‌و'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ت' به 'ه‌ت') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌و' به 'ه‌و') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبانهاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را بههمراه داشت كه مصاحبت با او دريچههاى معرفت و آشنايى با بزرگان شرق، | او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبانهاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را بههمراه داشت كه مصاحبت با او دريچههاى معرفت و آشنايى با بزرگان شرق، به‌ويژه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را برايش گشود.چون پروفسور [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] دلبستگی خاصی به آثار عارفان ایران داشت، نیکلسن برای پایان‌نامهٔ دکتری خود به راهنمایی او دیوان شمس، مجموعهٔ غزل‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین محمد بلخی]] را برگزید و منتخبی از آن را در ۱۸۹۸ در سی سالگی به انگلیسی ترجمه کرد و همراه با متن اصلی به چاپ رساند كه با ترغيب رابرتسون اسميت، استاد عربى همراه بود. اين اثر به نظر كارشناسان فن، بسيار استادانه ويرايش، ترجمه و تفسير شده و با اينكه بيش از يك قرن از ترجمه آن گذشته است، هنوز در زمره آثار باارزش كلاسيك جاى دارد. | ||
== فعالیتهای علمی == | == فعالیتهای علمی == | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
او براى اين كار سترگ از زبانهاى انگليسى، عربى، فارسى و تركى كه بهخوبى بر آنها تسلط يافته بود بهره مىجست. ويرايش، ترجمه و تفسير 26 هزار بيت از كتاب بزرگى مانند مثنوى، عمرى 18 ساله از نيكلسون گرفت، ولى زحمات او به بار نشست و كار او مورد تقدير و استفاده ميليونها انسان در سراسر جهان قرار گرفت. مثنوى تصحيح او از ديدگاه باريكانديشان و پژوهشگران برجسته، همواره مورد بررسى قرار گرفته است و نه‌تنها بر آن ايرادى نگرفته‌اند، بلكه همواره آن را مورد تحسين و توجه قرار داده‌اند. | او براى اين كار سترگ از زبانهاى انگليسى، عربى، فارسى و تركى كه بهخوبى بر آنها تسلط يافته بود بهره مىجست. ويرايش، ترجمه و تفسير 26 هزار بيت از كتاب بزرگى مانند مثنوى، عمرى 18 ساله از نيكلسون گرفت، ولى زحمات او به بار نشست و كار او مورد تقدير و استفاده ميليونها انسان در سراسر جهان قرار گرفت. مثنوى تصحيح او از ديدگاه باريكانديشان و پژوهشگران برجسته، همواره مورد بررسى قرار گرفته است و نه‌تنها بر آن ايرادى نگرفته‌اند، بلكه همواره آن را مورد تحسين و توجه قرار داده‌اند. | ||
اگرچه محور اصلى پژوهش و فعاليتهاى تحقيقاتى نيكلسون، متمركز بر آثار مولانا و | اگرچه محور اصلى پژوهش و فعاليتهاى تحقيقاتى نيكلسون، متمركز بر آثار مولانا و به‌ويژه [[مثنوی معنوی|مثنوى]] بود، اما آثار ديگر بزرگان ادبيات فارسى نيز از نظر او پنهان نمانده بودند. شواهد اين مدعا را مىتوان در ليست آثار اين استاد مشاهده كرد؛ براى مثال مىتوان از كتاب «شعر و نثر شرقى» كه در سال 1922م منتشر شد، ياد كرد كه مشتمل بر ترجمه اشعار ابوسعيد ابوالخير، انورى، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، باباطاهر، فردوسى، [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]]، عنصرى، [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]]، دقيقى و رودكى است. | ||
نيكلسون از نخستين شرقشناسانى است كه آثار [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و بهخصوص [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را به‌صورتى عميق به جهان غرب شناساند. همچنين او براى نخستين بار در مجله انجمن سلطنتى آسيايى دست به معرفى كتاب «[[فيه ما فيه]]» زد تا از اين راه آن كتاب ارزشمند را به پژوهشگران غربى معرفى كند. رينولد كه خود به ترجمه بخشهايى از آن همت گماشته بود، ترجمه كامل آن را به شاگرد خود آربرى توصيه كرد. | نيكلسون از نخستين شرقشناسانى است كه آثار [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و بهخصوص [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را به‌صورتى عميق به جهان غرب شناساند. همچنين او براى نخستين بار در مجله انجمن سلطنتى آسيايى دست به معرفى كتاب «[[فيه ما فيه]]» زد تا از اين راه آن كتاب ارزشمند را به پژوهشگران غربى معرفى كند. رينولد كه خود به ترجمه بخشهايى از آن همت گماشته بود، ترجمه كامل آن را به شاگرد خود آربرى توصيه كرد. | ||