بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۳۵: خط ۳۵:
مرحوم عباس اقبال آشتیانی، نویسنده، ادیب و دانشمند فارسی، از این کتاب به گوهر گران‎بها و دُرّ نایاب تعبیر کرده، درباره‎ آن می‌گوید:
مرحوم عباس اقبال آشتیانی، نویسنده، ادیب و دانشمند فارسی، از این کتاب به گوهر گران‎بها و دُرّ نایاب تعبیر کرده، درباره‎ آن می‌گوید:


این کتاب، اگرچه مذهبی و در نقض کتاب یکی از علمای سنت است که بر شیعه تاخته بوده، لیکن از آن لحاظ که یکی از متون قدیم فارسی است و مشتمل بر بسیاری از مطالب مهم تاریخی و ادبی است، نسخه‎ای بسیار نفیس و گران‎بهاست.<ref>ر.ک: حسینی شاه‎ترابی، سید مرتضی</ref>.
این کتاب، اگرچه مذهبی و در نقض کتاب یکی از علمای سنت است که بر شیعه تاخته بوده، لیکن از آن لحاظ که یکی از متون قدیم فارسی است و مشتمل بر بسیاری از مطالب مهم تاریخی و ادبی است، نسخه‌ای بسیار نفیس و گران‎بهاست.<ref>ر.ک: حسینی شاه‎ترابی، سید مرتضی</ref>.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۵: خط ۴۵:
این تألیف در وهله‎ نخست، اثری کلامی از نوع ردیه‎نویسی است، اما به سبب گزارش‎ها و اخباری که از اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نگارش خود می‌دهد و آداب و رسوم و موارد مختلفی از جنبه‌های زندگانی مردم و جامعه‎ انسانی دیار ری را منعکس می‌کند، اهمیت تاریخی دارد. به همین دلیل، در زمره‎ آثار مهم و کلیدی تاریخ کهن ری، به‎ویژه سده‌های پنجم و ششم قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
این تألیف در وهله‎ نخست، اثری کلامی از نوع ردیه‎نویسی است، اما به سبب گزارش‎ها و اخباری که از اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نگارش خود می‌دهد و آداب و رسوم و موارد مختلفی از جنبه‌های زندگانی مردم و جامعه‎ انسانی دیار ری را منعکس می‌کند، اهمیت تاریخی دارد. به همین دلیل، در زمره‎ آثار مهم و کلیدی تاریخ کهن ری، به‎ویژه سده‌های پنجم و ششم قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.


نویسنده، ضمن پاسخ به تهمت‎ها و ردّ اکاذیبِ «بعض فضائح الروافض»، نام شهرها و محله‌های متعدد شیعی‌نشین جغرافیای امروزین ایران را در سده‌های نخستین قمری ذکر می‌کند، به اسامی محله‌های شیعی‌نشین و سنی‌نشین، اسامی مدارس، مساجد و کتابخانه‌های ری و نیز نام بسیاری از بقاع متبرکه و زیارتگاه‌های مربوط به اخلاف و اعقاب معصومان(ع) در نقاط مختلف که در سده‎ ششم دایر بوده است، اشاره می‌کند. همچنین نام علما، بزرگان، خیران، دانشمندان، نویسندگان، شاعران، وزیران و دولت‎مردان شیعی و غیر ‎شیعی را بیان می‌نماید؛ بدین ترتیب، مجموعه‎ای رجالی، تاریخی، کلامی، جغرافیایی و ادبی در اختیار ما قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.
نویسنده، ضمن پاسخ به تهمت‎ها و ردّ اکاذیبِ «بعض فضائح الروافض»، نام شهرها و محله‌های متعدد شیعی‌نشین جغرافیای امروزین ایران را در سده‌های نخستین قمری ذکر می‌کند، به اسامی محله‌های شیعی‌نشین و سنی‌نشین، اسامی مدارس، مساجد و کتابخانه‌های ری و نیز نام بسیاری از بقاع متبرکه و زیارتگاه‌های مربوط به اخلاف و اعقاب معصومان(ع) در نقاط مختلف که در سده‎ ششم دایر بوده است، اشاره می‌کند. همچنین نام علما، بزرگان، خیران، دانشمندان، نویسندگان، شاعران، وزیران و دولت‎مردان شیعی و غیر ‎شیعی را بیان می‌نماید؛ بدین ترتیب، مجموعه‌ای رجالی، تاریخی، کلامی، جغرافیایی و ادبی در اختیار ما قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.


[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] همچنین در لابه‎لای نوشتار خویش، حوادث و رویدادهای مهمی از صدر اسلام را بازگو می‌کند که این امر نیز بر ارزش و اهمیت کتاب می‌افزاید. صرف نظر از همه‎ این توصیفات، این اثر، از مهم‎ترین آثار در زمینه‎ ادبیات منثور شیعه بشمار می‎آید و به سبب نثر شیوا و دلنشین، ادیبان و هنردوستان به آن عنایت دارند<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] همچنین در لابه‎لای نوشتار خویش، حوادث و رویدادهای مهمی از صدر اسلام را بازگو می‌کند که این امر نیز بر ارزش و اهمیت کتاب می‌افزاید. صرف نظر از همه‎ این توصیفات، این اثر، از مهم‎ترین آثار در زمینه‎ ادبیات منثور شیعه بشمار می‎آید و به سبب نثر شیوا و دلنشین، ادیبان و هنردوستان به آن عنایت دارند<ref>ر.ک: همان</ref>.


در مورد سبک و شیوه‎ نگارش باید گفت که نویسنده «بعض فضائح الروافض»، کتابش را به قصد تحریک احساسات و اغوای مردم عوام نگاشت و نسخه‎ای از آن را به قزوین فرستاد که غالب جمعیت آن سنی‎مذهب بودند و نسخه‎ دیگری را برای خود نگه داشت و به‎صورت پنهانی برای مردم عوام می‌خواند تا آنها را علیه شیعیان برانگیزاند. [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|عبدالجلیل]] درمقابل، کتاب «بعض مثالب النواصب في نقض بعض فضائح الروافض» را به زبانی ساده و به‎دور از تکلفات علمی و ادبی، اما بر پایه‎ استدلالات محکم نگاشت تا فتنه‎ وی را پاسخ داده باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
در مورد سبک و شیوه‎ نگارش باید گفت که نویسنده «بعض فضائح الروافض»، کتابش را به قصد تحریک احساسات و اغوای مردم عوام نگاشت و نسخه‌ای از آن را به قزوین فرستاد که غالب جمعیت آن سنی‎مذهب بودند و نسخه‎ دیگری را برای خود نگه داشت و به‎صورت پنهانی برای مردم عوام می‌خواند تا آنها را علیه شیعیان برانگیزاند. [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|عبدالجلیل]] درمقابل، کتاب «بعض مثالب النواصب في نقض بعض فضائح الروافض» را به زبانی ساده و به‎دور از تکلفات علمی و ادبی، اما بر پایه‎ استدلالات محکم نگاشت تا فتنه‎ وی را پاسخ داده باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.


او کتاب را با خطبه‎ای فارسی، مشتمل بر حمد و سپاس خدا، آغاز می‌کند و در ادامه، به سبب نگارش آن اشاره می‌نماید و سپس به ارائه‎ پاسخ به ادعاهای «بعض فضائح الروافض» می‌پردازد. بدین شیوه، جملات کتاب مذکور را از «بسم الله» آغازین تا عبارت پایانی آن مجموعه که دربرگیرنده‎ تاریخ پایان نگارش آن است، ذکر و اشاره می‌کند و به نقد آن می‌پردازد<ref>ر.ک: همان</ref>.
او کتاب را با خطبه‌ای فارسی، مشتمل بر حمد و سپاس خدا، آغاز می‌کند و در ادامه، به سبب نگارش آن اشاره می‌نماید و سپس به ارائه‎ پاسخ به ادعاهای «بعض فضائح الروافض» می‌پردازد. بدین شیوه، جملات کتاب مذکور را از «بسم الله» آغازین تا عبارت پایانی آن مجموعه که دربرگیرنده‎ تاریخ پایان نگارش آن است، ذکر و اشاره می‌کند و به نقد آن می‌پردازد<ref>ر.ک: همان</ref>.


او تمام سطرهای کتاب مورد نظر خود را نقل می‌کند و برایش چندین سطر پاسخ می‌نویسد؛ عقاید خویش را عقاید اصولیه‎ امامیه می‌شمارد و مطالب «بعض فضائح الروافض» را برخی لعن و شتم، برخی را بهتان و بی‌پایه، برخی را آرای اخباری‎های امامی و برخی را ساخته نویسنده می‌داند و می‌گوید:
او تمام سطرهای کتاب مورد نظر خود را نقل می‌کند و برایش چندین سطر پاسخ می‌نویسد؛ عقاید خویش را عقاید اصولیه‎ امامیه می‌شمارد و مطالب «بعض فضائح الروافض» را برخی لعن و شتم، برخی را بهتان و بی‌پایه، برخی را آرای اخباری‎های امامی و برخی را ساخته نویسنده می‌داند و می‌گوید:


گروهی از علمای هر طایفه، به استقصای تمام، تفحص اوراق آن کتاب نموده‎اند و بر کلمات نیک و بدش وقوفی یافته‎اند و استبعاد و تعجب نموده که اصول و فروع مذاهب، بر علما و فضلا پوشیده نباشد و شتم و لعن و زور و بهتان در کتب، معتاد و معهود نبوده است بی‌دلیل و الزام و در اثنای آن مؤلف حوالاتی و اشاراتی به متقدمان امامیه‎ اصولیه کرده که پُری از آن مذهب غلات و اخباریه و حشویه است علی اختلاف آرائهم و نفی و تبرّا از آن و از ایشان در کتب اصولیان اثناعشریه ظاهر است و بعضی خود وضع و تمویل کرده که مذهب کسی نبوده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
گروهی از علمای هر طایفه، به استقصای تمام، تفحص اوراق آن کتاب نموده‌اند و بر کلمات نیک و بدش وقوفی یافته‌اند و استبعاد و تعجب نموده که اصول و فروع مذاهب، بر علما و فضلا پوشیده نباشد و شتم و لعن و زور و بهتان در کتب، معتاد و معهود نبوده است بی‌دلیل و الزام و در اثنای آن مؤلف حوالاتی و اشاراتی به متقدمان امامیه‎ اصولیه کرده که پُری از آن مذهب غلات و اخباریه و حشویه است علی اختلاف آرائهم و نفی و تبرّا از آن و از ایشان در کتب اصولیان اثناعشریه ظاهر است و بعضی خود وضع و تمویل کرده که مذهب کسی نبوده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.


این متکلم امامی، به دفاع از اعتقادات و باورهای شیعه‎ امامیه و ردّ اکاذیب می‌پردازد و از آنجایی که علم کلام با تاریخ اسلام پیوندی عمیق دارد و بسیاری از شبهات کلامی، رنگ و بوی تاریخی به خود می‌گیرند، دست یاری به‎سوی علم تاریخ دراز می‌کند و از اندوخته‎ تاریخی خویش مدد می‌گیرد. به همین مناسبت، به ذکر رویدادهای مختلفی از صدر اسلام تا عصر حیات خویش می‌پردازد و اطلاعات بسیار سودمندی در زمینه‎ تاریخ اسلام در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. اما از آنجایی که به عموم مردم خطاب کرده، از آوردن سند، استنادات و ارجاعات خسته‎کننده می‌پرهیزد. وی به‎جز در پاره‎ای موارد که کلام خویش را با ذکر منبع آن مستند می‌سازد، در سایر موارد، بر اختصار و اقتصار بسنده می‌کند. بااین‎حال، در مواردی به تحلیل، تعلیل و تبیین حادثه می‌پردازد و ظهور و نمود عقل‎گرایی را به‎خوبی در آثار خویش نشان می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.
این متکلم امامی، به دفاع از اعتقادات و باورهای شیعه‎ امامیه و ردّ اکاذیب می‌پردازد و از آنجایی که علم کلام با تاریخ اسلام پیوندی عمیق دارد و بسیاری از شبهات کلامی، رنگ و بوی تاریخی به خود می‌گیرند، دست یاری به‎سوی علم تاریخ دراز می‌کند و از اندوخته‎ تاریخی خویش مدد می‌گیرد. به همین مناسبت، به ذکر رویدادهای مختلفی از صدر اسلام تا عصر حیات خویش می‌پردازد و اطلاعات بسیار سودمندی در زمینه‎ تاریخ اسلام در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. اما از آنجایی که به عموم مردم خطاب کرده، از آوردن سند، استنادات و ارجاعات خسته‎کننده می‌پرهیزد. وی به‎جز در پاره‌ای موارد که کلام خویش را با ذکر منبع آن مستند می‌سازد، در سایر موارد، بر اختصار و اقتصار بسنده می‌کند. بااین‎حال، در مواردی به تحلیل، تعلیل و تبیین حادثه می‌پردازد و ظهور و نمود عقل‎گرایی را به‎خوبی در آثار خویش نشان می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.


عمده اطلاعاتی که کتاب، درباره تاریخ به خوانندگان خود عرضه می‌کند در سه محور خلاصه می‌شود:
عمده اطلاعاتی که کتاب، درباره تاریخ به خوانندگان خود عرضه می‌کند در سه محور خلاصه می‌شود:
# اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نویسنده: وی در این زمینه، به اسامی شهرها، مناطق مهم اهل سنت (اصفهان، همدان، ساوه، قزوین و آذربایجان) و در مقابل، شیعیان آن روز (قم، کاشان، آبه، مازندران و سبزوار) اشاره می‌کند. اوضاع سیاسی نامناسب گذشته‎ شیعیان را یادآور می‌شود. از اوضاع نسبتاً مطلوب عصر خویش سخن می‌گوید. قدرت و توانایی سیاسی - اقتصادی شیعیان ری، عالمان و بزرگان آنان، رویارویی مردم و حکومت با فتنه‎ اسماعیلیان الموت، فرق و مذاهب اسلامی موجود در ری، محله‌ها‎ی شیعه‎نشین و سنی‌نشین ری، مساجد، کتابخانه‌های ری، مانند: کتابخانه صاحبی و دیگر شهرها، مانند: کتابخانه‎ بزرگ اصفهان، کتابخانه‎ بوطاهر خاتونی ساوه و مدارس معروف شیعی (مدرسه‎ بزرگ سید تاج‎الدین ‎محمد، مدرسه‎ شمس‎الاسلام، مدرسه‎ خانقاه زنان، مدرسه‎ بُلفتوح، مدرسه‎ فقیه علی جاسبی در کوی اصفهانیان، مدرسه‎ خواجه عبدالجبار مفید، مدرسه‎ کوی فیروز، مدرسه‎ خواجه امام رشید رازی در دروازه‎ی جاروب‎بندان، مدرسه‎ شیخ حیدر مکی در مصلح‎گاه)، کتاب‌های فقهی متداول آن زمان ([[المقنعة|مُقنعه]]، عویص، فرائض، مصباح، [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرایع]]، [[من لا‌يحضره الفقيه|من‎لايحضره الفقيه]]، [[علل الشرایع|علل الشرائع]]، [[المبسوط في فقه الإمامية|المبسوط]] و...)، آداب و رسوم مردم و امثال آن را برمی‌شمارد؛ بدین ترتیب، آگاهی‎های بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار می‌دهد؛ برای مثال، از سنتی به نام «منقبت‎خوانی» در میان شیعیان یاد می‌کند که عده‎ای با عنوان «منقبت‎خوان»، در کوچه و بازار و مناطق پرعبور و مرور حاضر می‌شدند، مناقب و فضایل امیرالمؤمنین(ع) را می‌خواندند و با استقبال و تکریم بزرگان و متمولان شیعی مواجه می‌شدند. در مقابل، جمعی از اهل سنت با عنوان «فضایل‎خوان»، در کوی و برزن به‎ راه می‌افتادند و به فضیلت‎خوانی خلفای سه‎گانه و لعن و شتم دیگران می‌پرداختند.
# اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نویسنده: وی در این زمینه، به اسامی شهرها، مناطق مهم اهل سنت (اصفهان، همدان، ساوه، قزوین و آذربایجان) و در مقابل، شیعیان آن روز (قم، کاشان، آبه، مازندران و سبزوار) اشاره می‌کند. اوضاع سیاسی نامناسب گذشته‎ شیعیان را یادآور می‌شود. از اوضاع نسبتاً مطلوب عصر خویش سخن می‌گوید. قدرت و توانایی سیاسی - اقتصادی شیعیان ری، عالمان و بزرگان آنان، رویارویی مردم و حکومت با فتنه‎ اسماعیلیان الموت، فرق و مذاهب اسلامی موجود در ری، محله‌ها‎ی شیعه‎نشین و سنی‌نشین ری، مساجد، کتابخانه‌های ری، مانند: کتابخانه صاحبی و دیگر شهرها، مانند: کتابخانه‎ بزرگ اصفهان، کتابخانه‎ بوطاهر خاتونی ساوه و مدارس معروف شیعی (مدرسه‎ بزرگ سید تاج‎الدین ‎محمد، مدرسه‎ شمس‎الاسلام، مدرسه‎ خانقاه زنان، مدرسه‎ بُلفتوح، مدرسه‎ فقیه علی جاسبی در کوی اصفهانیان، مدرسه‎ خواجه عبدالجبار مفید، مدرسه‎ کوی فیروز، مدرسه‎ خواجه امام رشید رازی در دروازه‎ی جاروب‎بندان، مدرسه‎ شیخ حیدر مکی در مصلح‎گاه)، کتاب‌های فقهی متداول آن زمان ([[المقنعة|مُقنعه]]، عویص، فرائض، مصباح، [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرایع]]، [[من لا‌يحضره الفقيه|من‎لايحضره الفقيه]]، [[علل الشرایع|علل الشرائع]]، [[المبسوط في فقه الإمامية|المبسوط]] و...)، آداب و رسوم مردم و امثال آن را برمی‌شمارد؛ بدین ترتیب، آگاهی‎های بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار می‌دهد؛ برای مثال، از سنتی به نام «منقبت‎خوانی» در میان شیعیان یاد می‌کند که عده‌ای با عنوان «منقبت‎خوان»، در کوچه و بازار و مناطق پرعبور و مرور حاضر می‌شدند، مناقب و فضایل امیرالمؤمنین(ع) را می‌خواندند و با استقبال و تکریم بزرگان و متمولان شیعی مواجه می‌شدند. در مقابل، جمعی از اهل سنت با عنوان «فضایل‎خوان»، در کوی و برزن به‎ راه می‌افتادند و به فضیلت‎خوانی خلفای سه‎گانه و لعن و شتم دیگران می‌پرداختند.
# حوادث صدر اسلام: [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] به‎مناسبت‎های مختلف، موارد متعددی از رویدادهای صدر اسلام را نقل می‌کند که برخی از آنها عبارتند از: غزوه‎ خیبر، ماجرای سقیفه، واقعه رد الشمس، تشییع جنازه‎ امام حسن(ع).
# حوادث صدر اسلام: [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] به‎مناسبت‎های مختلف، موارد متعددی از رویدادهای صدر اسلام را نقل می‌کند که برخی از آنها عبارتند از: غزوه‎ خیبر، ماجرای سقیفه، واقعه رد الشمس، تشییع جنازه‎ امام حسن(ع).
# تاریخ تشیع: تاریخ تشیع را نمی‌توان جدای از آن دو محور پیشین دانست، اما از آنجایی که برخی از موارد، رویدادهای تاریخی بین دو مقطع تاریخی ذکرشده را شامل می‌شود، می‌توان آن را عنوانی جدا و قسیم دو عنوان مذکور قرار داد؛ به‎ویژه که نویسنده‎، مطالبی را درباره تاریخ پیدایش شیعه و امثال آن ذکر می‌کند؛ برای مثال، به نام برخی از راویان ثقه‎ ائمه (ابوبصیر، زید شحام، علی بن یقطین، سدیر الصراف، معلی بن خنیس، معاویة بن عمار، جابر جعفی، عمار الدهنی، محمد بن الصلت و امثالهم) و دانشمندان و عالمان شیعی اشاره می‌نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.
# تاریخ تشیع: تاریخ تشیع را نمی‌توان جدای از آن دو محور پیشین دانست، اما از آنجایی که برخی از موارد، رویدادهای تاریخی بین دو مقطع تاریخی ذکرشده را شامل می‌شود، می‌توان آن را عنوانی جدا و قسیم دو عنوان مذکور قرار داد؛ به‎ویژه که نویسنده‎، مطالبی را درباره تاریخ پیدایش شیعه و امثال آن ذکر می‌کند؛ برای مثال، به نام برخی از راویان ثقه‎ ائمه (ابوبصیر، زید شحام، علی بن یقطین، سدیر الصراف، معلی بن خنیس، معاویة بن عمار، جابر جعفی، عمار الدهنی، محمد بن الصلت و امثالهم) و دانشمندان و عالمان شیعی اشاره می‌نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش