۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'محمدرضا انصارى قمى' به 'محمدرضا انصارى قمى ') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
''' | '''تاجالدين حسن خطيب ابن بهاءالدين على بن حسن بن عبدالملك قمى'''، مترجم «تاريخ قم»، از اديبان و فاضلان قم در اواخر قرن هشتم و نيمه نخست قرن نهم هجرى است (متوفاى پيش از رمضان سال 847ق). وى كه مردى اديب و دانشمند و متبحر در ادبيات فارسى و عربى بود، به خواهش و تشويق حاكم قم، خواجه ابراهيم بن محمود بن محمد بن على صفى، در سال‌هاى 805 و 806ق، آن را از عربى به فارسى برگرداند. | ||
او فرزندى داشته به نام | او فرزندى داشته به نام «بهاءالدين حافظ كاتب قمى» كه داراى خط خوشى بوده و نسخه اصل كتاب «تاريخ قم» كه در تحقيق [[انصاری قمی، محمدرضا|محمدرضا انصارى قمى]] مورد استفاده قرار گرفته، به خط نسخ نستعليق زيباى اوست. | ||
متن عربى كتاب «تاريخ قم» از هنگام تدوين در سال 379ق، تا سال‌هاى نخستين قرن نهم هجرى، در دسترس اهل علم قرار داشت، ليكن در سال 805ق، به زبان فارسى برگردانده شد و با ترجمه آن، متن اصلى و عربى آن از ميان رفت و تاكنون پس از گذشت بيش از پنج قرن، اثرى از آن يافت نشده و تمامى كوشش‌ها و جست‌وجوها براى يافتن اثرى از آن بى‌نتيجه مانده است و به گفته علامه سيد عبدالعزيز طباطبايى، به احتمال قوى متن عربى كتاب قم به سرنوشت بسيارى از اصول اربعمائة - كه پس از تدوين مجموعه‌هاى حديثى كتب اربعه و ضميمه شدن اخبار و روايات آن اصول در مجموعه‌هاى فراگير، نياز به مراجعه و استنساخ آنها كم شد و به‌تدريج نسخه‌هاى كهن باقى‌مانده بر اثر حوادث روزگار از ميان رفت - گرفتار آمده است. | متن عربى كتاب «تاريخ قم» از هنگام تدوين در سال 379ق، تا سال‌هاى نخستين قرن نهم هجرى، در دسترس اهل علم قرار داشت، ليكن در سال 805ق، به زبان فارسى برگردانده شد و با ترجمه آن، متن اصلى و عربى آن از ميان رفت و تاكنون پس از گذشت بيش از پنج قرن، اثرى از آن يافت نشده و تمامى كوشش‌ها و جست‌وجوها براى يافتن اثرى از آن بى‌نتيجه مانده است و به گفته علامه سيد عبدالعزيز طباطبايى، به احتمال قوى متن عربى كتاب قم به سرنوشت بسيارى از اصول اربعمائة - كه پس از تدوين مجموعه‌هاى حديثى كتب اربعه و ضميمه شدن اخبار و روايات آن اصول در مجموعه‌هاى فراگير، نياز به مراجعه و استنساخ آنها كم شد و به‌تدريج نسخه‌هاى كهن باقى‌مانده بر اثر حوادث روزگار از ميان رفت - گرفتار آمده است. | ||