مهدوی دامغانی، احمد
احمد مهدوى دامغانى (۱۳۰5-1401ش)، نویسنده و پژوهشگر ایرانی، متخصص در ادبیات عرب، فقه و كلام اسلامى، استاد دانشگاه تهران و دانشگاه‌هاروارد آمریکا، برادر محمود مهدوى دامغانى
| مهدوی دامغانی، احمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد مهدوی دامغانی |
| نام‌های دیگر | دامغانی، احمد |
| نام پدر | آیت‌الله محمدکاظم مهدوی دامغانی |
| ولادت | 13 شهريور سال 1305ش |
| محل تولد | مشهد، ایران |
| محل زندگی | مشهد، فیلادلفیا، پنسیلوانیا |
| رحلت | 27 خرداد 1401ش برابر با 17 ذی‌القعده 1443ق |
| طول عمر | 95 سال |
| همسر | عصمت سعیدی، تاجماه آصفی شیرازی |
| فرزندان | مرتضی، زهرا و فریده مهدوی دامغانی |
| مذهب | تشیع |
| پیشه | استاد دانشگاه |
| منصب | نویسنده پژوهشگر استاد |
| اطلاعات علمی | |
| دانشگاه | دانشگاه تهران، دانشگاه‌هاروارد آمریکا |
| اساتید | آيت‌الله ميرزا مهدى غروى اصفهانى
آيت‌الله حاج شيخ محمدرضا خدائى دامغانى، شيخ محمدتقى نيشابورى مجتبى قزوينى |
| برخی آثار | المجدی فی أنساب الطالبيين كشف الحقایق (نسفی) |
ولادت
در 13 شهريور سال 1305ش در بيت علم و فضيلت و تقوى، در شهر مقدس مشهد به دنيا آمد. پدرش آیت‌الله محمدکاظم مهدوی دامغانی از فقهای بزرگ و متقی خراسان و از مدرسان نامدار حوزه علمیه مشهد بود.
تحصیلات
او تحصيلات مقدماتى را در مشهد گذراند و از محضر پرفيض علماى برجسته آن سامان همچون آيت‌الله ميرزا مهدى غروى اصفهانى، آيت‌الله حاج شيخ محمدرضا خدائى دامغانى، شيخ محمدتقى نيشابورى، مجتبى قزوينى بهره‌مند شد.
وى همزمان با پايان دوره سطح علوم حوزوى، به دانشگاه تهران راه يافت.
او در تهران از درس استادانى همچون ميرزا مهدى آشتيانى، شيخ محمد آملى، علامه محمد قزوينى و جلال‌الدين همايى استفاده كرد و همچنين اجازه روايت حديث را از علامه حائرى سمنانى و آيت‌الله سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى دريافت نمود. وى در ميان حوزويان، همدرس بزرگانى چون آيت‌الله سيستانى و در ميان دانشگاهیان، همدوره سيد جعفر شهيدى بوده است.
در سال 1327ش از دانشكده معقول و منقول (الهيات) دانشگاه تهران فارغ‌التحصيل شد و در سال 1333ش با كسب رتبه اول از رشته كارشناسى ادبيات فارسى از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران، درجه ليسانس گرفت.
در سال 1342ش از دانشگاه تهران درجه دكترى در زبان و ادبيات فارسى گرفت و موضوع رساله دكترى او تصحيح كتاب «كشف الحقايق عزيزالدين نسفى» به راهنمايى محمدتقى مدرس رضوى بود.
پس از گذراندن دوره دكترى زبان و ادبيات فارسى، به تدريس در دانشكده‌هاى ادبيات و الهيات دانشگاه تهران پرداخت. از سال 1353 تا 1354ش در دانشگاه مادريد به تدريس عرفان اسلامى اشتغال داشت. وى چندين سال سردفتر اسناد رسمى در تهران و از سال 1354ش رئيس كانون سردفتران اسناد رسمى بود.
وى در سال 1353-1354ش بنا به دعوت دانشگاه مادريد، جهت تدريس عرفان اسلامى به اسپانيا رفت و پس از بازگشت به ايران، تا سال 1364ش، به تدريس در دوره‌هاى كارشناسى ارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى اشتغال داشت.
وى از سال 1366ش مقيم آمريكا بوده و در دانشگاه‌هاروارد و دانشگاه پنسيلوانيا مشغول به تدریس در مقطع دکتری و پسا دکتری بود.. رشته‌هاى تدريس او در آمريكا شامل معارف اسلامى، ادبيات عرب، متن‌هاى فارسى تصوف و فلسفه اسلامى بوده است.
ايشان مقاله‌هاى متعددى در مجله‌هاى يغما، كلك، گلچرخ، ايران‌نامه، ايران‌شناسى، ره‌آورد و گلستان به چاپ رسانده است. از مشهورترين مقاله‌هاى او مآخذ ابيات عربى كليلة و دمنة و مآخذ ابيات عربى مرزبان‌نامه مى‌باشد.
ايشان تا پایان عمر در دانشگاه‌هاى پنسيلوانيا و هاروارد امريكا، به تدريس ادبيات عرب، فقه و كلام اسلامى، اهتمام داشت.
وفات
سرانجام در روز جمعه 27 خرداد 1401ش برابر با 17 ذی‌القعده 1443ق در سن 95سالگی در فیلادلفیا آمریکا درگذشت.[۱] پیکر دکتر مهدوی دامغانی پس از انتقال به ایران، در روز دوشنبه 6 تیرماه پس از اقامه نماز بر پیکر ایشان توسط آیت‌الله اشرفی شاهرودی از اساتید عالی حوزه علمیه مشهد در رواق دارالحجه حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.[۲]
آثار
از جمله آثار اوست:
- تصحيح كشف الحقايق نسفى؛
- تصحيح نسمة السحر بذكر من تشيع و شعر؛
- شاهدخت والاتبار شهربانو؛
- المجدى فى انساب الطالبيين.
پانويس