مجموع فيه ثلاثة من الأجزاء الحديثية

مجموع فیه ثلاثه من الاجزاء الحدیثیه ، مشتمل بر سه جزء حدیثی است: «جزء الحسن بن رشیق العسکری عن شیوخه من الامالی» به روایت حسن بن رشیق عسکری (متوفی 370ق)؛ «جزء ابی العباس رافع بن عصم بن العباس بن احمد العصمی» به روایت رافع بن عصم بن عباس عصمی (متوفی 405ق)؛ «جزء فیه مصافحه الامام المسلم لامام النسائی» که تخریج دمیاطی، عبدالمؤمن بن خلف (613-705ق) است.

  • جزء حدیثی حسن بن رشیق عسکری مجموعه حدیثی است که آنگونه که در مقدمه کتاب آمده در کتابخانه‌های دنیا خاک می‌خورده و در این طبع احیاء شده است. در این جزء حدیثی، احادیث مشهور و غریب و صحیح و حسن و غیر آن گردآمده است.[۱]‏ در انتساب این کتاب به نویسنده تردیدی نیست و کسانی چون ابن حطاب رازی (متوفی 525ق) و ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی (متوفی 773-852ق) آن را از امالی ابن رشیق دانسته‌اند.[۲]
مجموع فيه ثلاثة من الأجزاء الحديثية
مجموع فيه ثلاثة من الأجزاء الحديثية
پدیدآورانعصمی، رافع بن عصم (نويسنده)

دمیاطی، عبد المومن بن خلف (گردآورنده) عسکری، حسن بن رشیق (نویسنده)

زامل الفجی، جاسم بن محمد (محقق)
عنوان‌های دیگر1. جزء الحسن بن رشیق العسکري عن شیوخه من الأمالي .۲. جزء أبي العباس رافع بن عصم بن العباس بن احمد العصمي .۳. جزء فیه مصافحة الإمام مسلم و الإمام النسائي
ناشرغراس ** مکتبة اهل الأثر
مکان نشرکویت - کویت
سال نشر1426ق - 2005م
چاپ2
موضوعاحادیث اهل سنت - مجموعه‌‏ها
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ع5م3 106 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

این جزء مشتمل بر 101 حدیث و اثر در مباحث مختلف اعتقادی و فقهی و سنن است.

شماره‌گذاری احادیث و آثار و ذکر منابع آنها به اختصار، معرفی شیوخ مصنف، ذکر مقدمه‌ای مشتمل بر شرح حال نویسنده و اثبات و معرفی نسخه و روش تحقیق، و ذکر دو فهرست اطراف حدیث و اثر، و شیوخ مصنف از جمله فعالیت‌های محقق در این جزء حدیثی است.[۳]

  • «جزء ابی العباس رافع بن عصم بن العباس بن احمد العُصمی» جزئی حدیثی به روایت از رافع بن عصم بن عباس بن احمد عصمی (متوفی 405ق) است.

انتساب این جزء حدیثی نیز به رافع عصمی به سه دلیل قطعی است:

  1. متقی هندی در کنزالعمال آن را به عصمی نسبت داده است؛
  2. اسناد کتاب در صفحه اول که آن را به نویسنده کتاب متصل می‌کند؛
  3. وجود سماعات در نسخه خطی.[۴]

این جزء نیز مشتمل بر 101 حدیث و اثر در موضوعات مختلف است. در حدیث دوازدهم روایتی مسند و صحیح از عثمان بن عفان از رسول الله(ص) نقل شده که فرمود: «بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و تعلیم دهد» .[۵]

در تصحیح این جزء از تنها نسخه خطیب که ناسخ آن صریفینی است استفاده شده است. در این نسخه، تصحیف و سقط و تحریف بویژه در اسامی فراوان است. که در پانوشت صفحات به آنها اشاره شده است.[۶]

در این جزء، هشت حدیث مصافحه از مسلم و نسائی نقل شده است.[۷]‏ «مصافحه از انواع احادیث داراى علو نسبى، و عبارت است از مساوى بودن تعداد اسناد یك راوى از ابتدا تا پایان با تعداد اسناد یكى از مصنفین صحاح. این حدیث مصافحه نامیده شده، زیرا مانند آن مى‌ماند كه راوى با مصنف آن كتاب، در یك زمان مى‌زیسته و نزدیك استاد، حدیث آموخته و قهرا با او مصافحه نموده است». [۸]

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص5
  2. ر.ک: همان، ص12
  3. ر.ک: همان، ص16
  4. ر.ک: همان، ص117
  5. ر.ک: همان، ص133
  6. ر.ک: همان، ص116
  7. ر.ک: همان، ص289
  8. قاسم‌پور محسن، ص216

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. قاسم‌پور محسن، فرهنگ اصطلاحات درایه الحدیث و رجال، هستی نما، تهران، ایران، چاپ اول 1389؛

وابسته‌ها