مفید، محمد بن محمد

محمد بن محمد بن نعمان عُکبَری (336-413ق)، معروف به شيخ مفيد و ابن المعلّم، فقیه و متکلم، از علمای برجسته شیعه قرن ۴ هجری قمری. از معروف‌ترین آثار وی، المُقنِعَة در علم فقه، اوائل المقالات در دانش کلام و الاِرشاد در شرح حال‌ امامان شیعه است. ابویعلى جعفری داماد ایشان است.

مرقد شیخ مفید در کاظمین

نام	مفید، محمد بن محمد
نام‌های دیگر	ابن المعلم شیخ مفید مفید، ابوعبدالله محمد مفید، محمد بن نعمان عکبری بغدادی، محمد بن محمد
نام پدر	محمد
متولد	327 ش یا 947 م
محل تولد	بغداد
رحلت	401 ش یا 413 ق یا 1022 م
اساتید	ابن قولويه قمى شيخ صدوق ابوغالب زرارى ابن جنيد اسكافى
برخی آثار	أحکام النساء الإرشاد في معرفة حجج الله علی العباد في النفس ترجمه و متن أمالى شیخ مفيد
کد مؤلف	AUTHORCODE01728AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، عکبری (ابهام زدایی) را ببینید.

ولادت

محمَّد بن محمَّد بن نعمان بن عبدالسَّلام حارثی مذحجی عکبری، در ۱۱ ذی‌القعده سال ۳۳۶ق یا ۳۳۸ق در قریه «سویقه ابن بصری» از توابع روستای عکبرا در ده فرسخی بغداد در خانواده‌ای اصیل به دنیا آمد. سراسر وجود خاندان او مالامال از عشق به اهل‌بيت رسالت عليهم‌السلام بود. پدرش شغل معلمی داشت و به همین خاطر شیخ مفید به «ابن المعلم» مشهور بوده است.

شخصيت علمى

شيخ مفيد از چهره‌هاى بسيار درخشان شيعه در جهان اسلام می‌باشد.

او هم متكلم است و هم فقيه. ابن نديم در فن دوم از مقالۀ پنجم «الفهرست» كه در بارۀ متكلمان شيعه بحث مى‌كند، از او به عنوان «ابن المعلم» ياد كرده و او را ستايش مى‌نمايد. كتاب معروف او در فقه نيز «المقنعة» است.

ابويعلى جعفرى كه داماد مفيد بوده است، مى‌گويد:

«مفيد شبها مختصرى مى‌خوابيد و بقيه شب را به نماز يا مطالعه يا تدريس يا تلاوت قرآن مجيد مى‌گذرانيد.»

آغاز تحصيلات

شيخ مفيد از شاگردان ابن ابى عقيل است. وى در حومۀ بغداد ديده به جهان گشود و دانش‌هاى ابتدايى را در خانواده و زادگاه خويش به پايان برد.

پس از چندی او به همراه پدرش راهى بغداد گرديد و در آنجا از محضر اساتيد و دانشمندان كسب علم و دانش نمود تا در علم كلام، فقه و اصول سرآمد دانشمندان گرديد.

اساتيد

علماى شيعه‏

ابن قولويه قمى، متوفاى 368؛
شيخ صدوق، متوفاى 381؛
ابن وليد قمى، متوفاى 368؛
ابوغالب زرارى، متوفاى 368؛
ابن جنيد اسكافى، متوفاى 381؛
ابوعلى صولى بصرى، زنده در سال 352؛
ابوعبدالله صفوانى، زنده در سال 346.

علماى سنى‏

شيخ على بن عيسى رمانى، متوفاى 384؛
محمد بن عمران مرزبانى، متوفاى 384؛
ابوبكر محمد بن سالم، معروف به حافظ جعابى، متوفاى 355.

شاگردان‏

سيد مرتضى علم‌‏الهدى، متوفاى 436؛
سيد رضى، متوفاى 406؛
شيخ طوسى، متوفاى 460؛
نجاشى، متوفاى 450؛
ابوالفتح كراجكى، متوفاى 449؛
ابويعلى حمزة بن عبدالعزیز سلار، متوفاى 463.

شيخ مفيد و بزرگان

شيخ مفيد از ديدگاه دانشمندان شيعه و سنى داراى جايگاهى رفيع است كه به كلماتى از بزرگان اشاره مى‌كنيم:

نجاشى، شاگرد نامدار و مورد اعتماد شيخ مفيد در بارۀ او می‌گوید: «محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام بن جابر بن نعمان بن سعيد بن جبير، شيخ و استاد ما است - كه رضوان خدا بر او باد - فضل او در فقه و حديث و ثقه بودن او مشهورتر از آن است كه توصيف شود. او تأليفات متعددى دارد.»

شيخ طوسى، شاگرد ارزندۀ مكتب او، در بارۀ استاد در «فهرست» مى‌نويسد: «محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم، از متكلمان اماميه است. در عصر خويش رياست و مرجعيت شيعه به او منتهى گرديد. در فقه و كلام بر هر كس ديگر مقدم بود. حافظۀ خوب و ذهنى دقيق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضرجواب بود او بيش از 200 جلد كتاب كوچك و بزرگ دارد.»

ابن حجر عسقلانى نيز دربارۀ او مى‌گويد: «او بسيار عابد و زاهد و اهل خشوع و تهجد بود و مداومت بر علم و دانش داشت. جماعت بسيارى از محضر او بهره بردند. او بر تمام شیعیان حق دارد. پدرش در «واسط» زندگى می‎كرد و به آموزگارى مى‌پرداخت و در «عكبرى» كشته شد. گفته مى‌شود كه عضد‌الدوله به ملاقات او مى‌شتافت و هنگام مريضى به عيادت او مى‌رفت.

عماد حنبلى، يكى ديگر از دانشمندان اهل سنت دربارۀ او مى‌گويد: «او بزرگى از بزرگان اماميه و رئيس بخش فقه و كلام و مباحثه مى‌باشد. او با پيروان هر عقيده به مباحثه و مناظره مى‌پرداخت. موقعيت شايان توجهى در تشكيلات دولت آل بويه داشت. او صدقۀ فراوان مى‌داد. بسيار اهل خشوع و تهجد و اهل نماز و روزه و خوش‌لباس بود.

او مورد زيارت و ملاقات عضد‌الدوله قرار مى‌گرفت. نزديك 76 سال عمر كرد و بيش از 200 جلد تألیف دارد. تشييع جنازۀ او شهرت دارد. در تشييع او بيش از 80 هزار نفر از شیعیان شركت جستند و درگذشت او در ماه رمضان بود. رحمت خدا بر او باد...».

وفات

شيخ مفيد در روز جمعه، دوم یا سوم ماه رمضان سال ۴۱۳ق پس از 75 سال تلاش و خدمت ارزنده در بغداد درگذشت و مورد تجليل فراوان مردم و قدردانى علما و فضلا قرار گرفت.

شيخ طوسى، كه خود در تشييع جنازۀ او حضور داشته است، مى‌گويد:

روز وفات او از كثرت دوست و دشمن براى اداى نماز و گريستن بر او، همانند و نظير نداشته است. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشييع كردند و سيد مرتضى علم الهدى بر او نماز گزارد و در حرم مطهر امام جواد عليه‌السلام، پايين پاى آن حضرت، نزديك قبر استادش ابن قولويه، مدفون گرديد