نجفی، ضیاءالدین
ضیاءالدین نجفى (متولد 1325-1403ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجد نبی اکرم(ص)
| نام | نجفی، ضیاءالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | آیت‌الله حاج شیخ محمدحسین نجفی عاملی |
| متولد | ۵ فروردین ۱۳۲۵ش |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 9 اردیبهشت 1403ش |
| اساتید | میرزا هاشم آملى |
| برخی آثار | ترجمه تفسیر مجمع البیان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04806AUTHORCODE |
ولادت
در ۵ فروردین سال 1325ش، در نجف اشرف، دیده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شیعه و از مفاخر رجال مرجعیت و روحانیت عصر خویش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌یافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبیلى، شیخ بهایى، شیخ انصارى، میرزاى نائینى، میرزاى شیرازى، آخوند خراسانى، سید ابوالحسن اصفهانى و... بوده‌اند.
تحصیلات
ضیاءالدین نجفى، تحصیلات ابتدایى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصیلات کلاسیک، به فراگیرى قرآن، ادبیات فارسى کهن مانند کلیات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احکام و اخلاق پرداخت.
ایشان در حدود 14 سالگى؛ یعنى در سال 1337 رسماً فراگیرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پایه؛ یعنى ادبیات عرب، صرف و نحو، معانى، بیان، بدیع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى کتاب «شرح لمعه» دمشقیه و «أصول الفقه» ابتدایى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران که به سرپرستى حاج میرزا احمد آشتیانى و مدیریت فرزند برومند ایشان، حاج میرزا باقر آشتیانى بود نزد اساتید بزرگى همچون آیات عظام: شیخ عبدالرزاق قائنى و سید هاشم حسینى تهرانى و دیگر اساتید برجسته به پایان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشیدن لباس مقدس روحانیت گردید.
شیخ ضیاءالدین نجفى به‌همراه تحصیل، کار تدریس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافیت در تدریس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ایشان شتافتند؛ به‌طورى‌که نبوغ، دقت و عمق تفکر ایشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همین زمان بود که ایشان کتاب‌هاى: تنقیح در اشارات شرح لمعه و کتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و کتاب توضیح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند.
شیخ ضیاءالدین نجفى در اواخر حیات مرحوم آیت‌الله بروجردى موفق به تشرف به حوزه علمیه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اینکه در سال 1348ش، درحالى‌که هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علمیه قم شد و تا سال 1360 از اساتید نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علمیه قم بهره‌مند گردید.
ایشان سطوح عالیه رسائل و مکاسب شیخ انصارى و جلدین «کفایة الأصول» آخوند خراسانى را کمتر از سه سال به پایان رسانیدند.
بعضى از اساتید سطوح عالیه ایشان عبارتند از حضرات آیات: فاضل لنکرانى، میرزا جواد تبریزى، سید محمدباقر سلطانى طباطبائى، اشتهاردى، مظاهرى اصفهانى و...
اساتید دروس خارج ایشان عبارتند از حضرات آیات: گلپایگانى، میرزا هاشم آملى، حاج مرتضى حائرى یزدى. علاوه بر آن، ایشان از محضر حضرات آیات سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى و شیخ محمدعلى اراکى و بعضى دیگر نیز به‌صورت بحث‌هاى کوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند.
وفات
آیت‌الله ضیاءالدین نجفی تهرانی در نهم اردیبهشت 1403ش دار فانی را وداع گفت.
آثار
ایشان در موضوعات مختلف، کتاب‌هاى متعددى تألیف نموده‌اند که بعضى از آنها به چاپ رسیده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظیم مى‌باشد. آثار علمى ایشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمینه تقریرات فقه، تقریرات اصول، علم کلام و فلسفه، تفسیر (ترجمه تفسیر مجمع البیان) و علوم قرآن، هیئت و کیهان‌شناسى، علوم حدیث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزکیه، سیره اهل‌بیت(ع)، تاریخ اسلام و... مى‌باشد. [۱]
پانویس
منابع مقاله
برگرفته از پایگاه اینترنتى مدیریت حوزه‌هاى علمیه تهران