الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
حياة الإمام المنتظر المصلح الاعظم، كتابى است به زبان عربى، نوشته شيخ باقر شريف القرشى، از نويسندگان شيعى معاصر كه به بررسى موضوع زندگانى حضرت صاحب الزمان عليه‌السلام و نيز موضوع غيبت و علائم ظهور مى‌پردازد.
انديشه مهدویت در جهان‌بينى اسلامى از جايگاه ويژه‌اى برخوردار است، از اين‌رو توجه و اهتمام مضاعف بدان امرى مطلوب است، چرا كه امام مهدى(ع) حقيقتى نورانى است كه با سيره خود، كه همانا سيره و روش پيامبر اكرم(ص) است، كرانه‌هاى زندگى انسانى را روشن مى‌سازد؛ از اين رو بر مومنان در زمان غيبت لازم است، در انتظار فرج به سربرده و زمينه را براى ظهور مصلح جهانى فراهم نمايند.
بنا به گفته مؤلف، موضوع مهدویت و انتظار بيش از آن كه در آثار علماى شيعه انعكاس يافته باشد، در منابع اهل سنت مورد بررسى قرار گرفته است؛ از اين‌رو انكار مهدى(ع) از جانب برخى افراد نظير ابن خلدون يا احمد امين مصرى جز از سر عناد و لجاج ايشان نيست، بدين جهت است كه هيچ يك از خوانندگان آثار اينان، وقعى به ديدگاه‌هاى ايشان نمى‌نهند.
مؤلف در اين كتاب، به معرفى برخى صفات و ويژگى‌هاى شخصيتى حضرت امام مهدى(ع) پرداخته و درباره بلايا و مشكلاتى كه از جانب حكّام جور متوجه سادات علوى و شیعیان اهل‌بيت طى قرون و اعصار گرديده سخن مى‌گويد. همچنين از زمان و مكان ظهور حضرت كه در روايات بدان اشاره شده، سخن گفته و درباره سياست امام و روش حكومت ايشان، پس از ظهور مطالبى را با استفاده از روايات بيان مى‌نمايد. سخن درباره اصحاب خاص حضرت و مجاهدان در ركاب آن امام منتظر و نيز علائم ظهور حضرتش مطالب ارزنده ديگرى است كه در اين كتاب بيان گرديده است.
تمام فرق اسلامى در ضرورت ايمان به ظهور مهدى(ع) اتفاق نظر دارند؛ اما درباره ولادت حضرت و وجود ايشان اختلاف ديدگاه وجود دارد. مؤلف در اين بخش به معرفى شخصيت‌هاى بسيارى از اهل سنت و شیعیان كه قائل به ولادت حضرت و وجود ايشان هستند، پرداخته و از كسانى؛ چون: محمد بن طلحه شافعى، ابن عربى، ابن اثير، ابن جوزى، ابن خلّكان، بيهقى، بخارى كه همگى از علماى اهل سنت هستند، نام مى‌برد و در ادامه از كتاب‌هايى كه درباره حضرت نگاشته شده، نام برده و اشعارى را از شاعرانى كه به وجود حضرت ايمان داشته‌اند، نقل مى‌كند.ادامه ...