جامعهسازی قرآنی
جامعهسازی قرآنی، اثر محمدرضا حکیمی (1314-1400ش)، مشتمل بر پنج بخش و شش مقاله مستقل است.
| جامعهسازی قرآنی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | دلیل ما |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | نهم |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در بخش نخست دو مقاله آورده شده است: «نماز ـ عدالت، دو نشانه جامعه قرآنی» و «احکام دین و اهداف دین». در بخش دوم با عنوان «محورهای عدالت»، از ۵۲ محور سخن رفته است. «تعریف عدالت»، عنوان بخش سوم است و در آن عدالت از زبان امام صادق ـ ع ـ تبیین شده است. بخش چهارم، ذیل عنوان «ابعاد صیرورت»، در باره دعا و ابعاد آن است. در آخرین بخش، با عنوان «سیاست کلی اسلام»، چگونگی دستیابی به «اتحاد جماهیر اسلامی» تبیین شده است[۱].
نگارنده در مقاله نخست، که مخاطب خاص آن جوانان است، وظایف حاکمیت اسلامی را درباره تأسیس «جامعه قرآنی» و نشانه‌های این جامعه را معرفی کرده تا هرجا نقصی در آن دیده شده از چشم اسلام دیده نشود، در مقاله دوم اقتصاد و معیشت جامعه از نگاه دینی مورد بررسی قرار داده، در مقاله سوم به دنبال همگانی‌کردن فرهنگ عدالت همچون فرهنگ نماز است، در مقاله چهارم، تعریفی برای عدالت، از دو امام معصوم(ع) آورده است، یعنی دو نص معتبر، در کتاب «اصول کافی» که می‌توان از آنها به بنیادی‌ترین تعریف برای عدالت دست یافت، در مقاله پنجم، بحث درباره مکتب «ثقلین» پیش کشیده است که یکی از خورستان‌های فروغ‌گستر معارف اعلی و تعالیم والای این مکتب، دعا و ادعیه معتبر است که نقش سازنده در فرد و جامعه دارد، در مقاله پایانی پاره‌ای از ضعف‌ها و مشکلات حکومت‌های اسلامی را متذکر شده و طاغوت‌زدایی را در سه بعد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مطرح نموده و برای تصحیح حکومت‌های اسلامی و رسیدن به اتحاد بزرگ مسلمانان طرح‌ها و پیشنهادهایی عرضه داشته است[۲].
این اثر، نخست در سال ۱۳۷۸، در ۲۷۹ صفحه رقعی، به چاپ رسید، و تا به حال نزدیک به ده بار تجدید چاپ شده. همچنین چکیده‌ای از آن به همت مجموعه فرهنگی امام صادق(ع) میبد تدوین گشته، که در 96 صفحه پالتویی و توسط انتشارات دلیل ما به چاپ می‌رسد[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- اسفندیاری، محمد، راه خورشیدی، نگاه معاصر، تهران، پنجم، 1401ش.