جهان‌آفرین
جهان‌آفرین، نوشته مرجع تقلید شیعه، آیت‌الله حسین نورى همدانى (متولد 1304ش)، تحلیل و بررسی مجموعه‌ای از اطلاعات علمی درباره منظومه شمسی، ستارگان، ماه، خورشید، زمین و... با هدف ره‌یابی به برهان نظم، اثبات وجود خدای متعال و تقویت ایمان به حکمت آفرینش است.
| جهان آفرین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نوری همدانی، حسین (نويسنده) |
| ناشر | مهدی موعود (عج) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9ج9 981 QB |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف
نویسنده با اسفناک دانستن وضع دنیای کنونی به جهت سقوط اخلاق و معنویت، یادآور شده است: بدون تردید ریشه اصلی این نگرانی‌ها و ناامنی‌ها چیزی جز ضعف مبانی «ایمان به خدا» نیست. او افزوده است: ایمانی که از روی تحقیق و برهان نباشد، مانند درخت بی‌ثمری است که بار سعادت و فضیلت نمی‌دهد. به نظر او برای تحصیل ایمان تحقیقی، باید به مطالعه کتاب هستی بپردازیم و کتاب حاضر برای شرح اسرار مهم‌ترین و شگفت‌انگیزترین کائنات جهان، یعنی کرات آسمانی به رشته تحریر درآمده است[۱].
ساختار و مباحث
مطالب این کتاب، تقسیم به بخش و فصل و مانند آن نشده است. نویسنده اطلاعات علمی فراوانی درباره منظومه شمسی و ستارگان ذکر کرده و آنگاه به نتیجه‌گیری اعتقادی و درس خداشناسی پرداخته است.
نمونه مباحث
به نظر آیت‌الله حسین نورى همدانى منظومه اسرارآمیز شمسی، از 7 جهت (نظم فواصل سیارات، گردش سیارات، حرکت وضعی، جهت حرکت سیارات، نیروی جاذبه و تأثیر متقابل، مدار حرکات و رابطه زمان گردش سیاره با فاصله آن) ما را به نظام دقیق، هدف حکیمانه و هماهنگی کامل راهنمایی می‌کند[۲].
شواهد شعری
نویسنده خوش‌ذوق گاهی به اشعار فارسی نیز استشهاد کرده است؛ مانند ابیات ذیل از پروین اعتصامی در بحث نظم و حکمت جهان‌آفرین:
| او به دریا حکم طوفان می‌دهد | او به سیل و موج فرمان می‌دهد | |
| نقش هستی نقشی از ایوان اوست | باد و خاک و آب در فرمان اوست | |
| قطره‌ای کز جویباری می‌رود | از پی انجام کاری می‌رود[۳] |
توجه: لازم به ذکر است که مؤلف محترم، در اشعار یادشده، به‌مناسبت موضوع بحث، تصرف فرموده‌اند؛ مثلا اصل این مصراع: «او به دریا حکم طوفان می‌دهد»، چنین است: «ما به دریا حکم طوفان می‌دهیم»[۴].
مآخذ نویسنده
نویسنده برای نگارش این اثر، افزون بر قرآن کریم، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، از 43 کتاب عربی و فارسی (روایی، تاریخی، تاریخ علم، نجوم، جغرافیا و...) به‌اضافه کتاب‌هایی دیگر (در جغرافیا، هیئت و ژئولوژی که تعداد و مشخصاتش ذکر نشده) استفاده کرده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- پیشگفتار و متن کتاب.
- اعتصامی، پروین، «دیوان پروین اعتصامی»، با دیباچه ملک‌الشعرای بهار، مؤسسه انتشارات نگاه، تهران، 1385.