جهان‌آفرین

    از ویکی‌نور
    جهان آفرین
    جهان‌آفرین
    پدیدآوراننوری همدانی، حسین (نويسنده)
    ناشرمهدی موعود(عج)
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر13سده
    چاپ1
    شابک-
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ن9ج9 981 QB
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    جهان‌آفرین، نوشته مرجع تقلید شیعه، آیت‌الله حسین نورى همدانى (متولد 1304ش)، تحلیل و بررسی مجموعه‌ای از اطلاعات علمی درباره منظومه شمسی، ستارگان، ماه، خورشید، زمین و... با هدف ره‌یابی به برهان نظم، اثبات وجود خدای متعال و تقویت ایمان به حکمت آفرینش است.

    هدف

    نویسنده با اسفناک دانستن وضع دنیای کنونی به جهت سقوط اخلاق و معنویت، یادآور شده است: بدون تردید ریشه اصلی این نگرانی‌ها و ناامنی‌ها چیزی جز ضعف مبانی «ایمان به خدا» نیست. او افزوده است: ایمانی که از روی تحقیق و برهان نباشد، مانند درخت بی‌ثمری است که بار سعادت و فضیلت نمی‌دهد. به نظر او برای تحصیل ایمان تحقیقی، باید به مطالعه کتاب هستی بپردازیم و کتاب حاضر برای شرح اسرار مهم‌ترین و شگفت‌انگیزترین کائنات جهان، یعنی کرات آسمانی به رشته تحریر درآمده است[۱].

    ساختار و مباحث

    مطالب این کتاب، تقسیم به بخش و فصل و مانند آن نشده است. نویسنده اطلاعات علمی فراوانی درباره منظومه شمسی و ستارگان ذکر کرده و آنگاه به نتیجه‌گیری اعتقادی و درس خداشناسی پرداخته است.

    نمونه مباحث

    به نظر آیت‌الله حسین نورى همدانى منظومه اسرارآمیز شمسی، از 7 جهت (نظم فواصل سیارات، گردش سیارات، حرکت وضعی، جهت حرکت سیارات، نیروی جاذبه و تأثیر متقابل، مدار حرکات و رابطه زمان گردش سیاره با فاصله آن) ما را به نظام دقیق، هدف حکیمانه و هماهنگی کامل راهنمایی می‌کند[۲].

    شواهد شعری

    نویسنده خوش‌ذوق گاهی به اشعار فارسی نیز استشهاد کرده است؛ مانند ابیات ذیل از پروین اعتصامی در بحث نظم و حکمت جهان‌آفرین:

    او به دریا حکم طوفان می‌دهداو به سیل و موج فرمان می‌دهد
    نقش هستی نقشی از ایوان اوستباد و خاک و آب در فرمان اوست
    قطره‌ای کز جویباری می‌روداز پی انجام کاری می‌رود[۳]

    توجه: لازم به ذکر است که مؤلف محترم، در اشعار یادشده، به‌مناسبت موضوع بحث، تصرف فرموده‌اند؛ مثلا اصل این مصراع: «او به دریا حکم طوفان می‌دهد»، چنین است: «ما به دریا حکم طوفان می‌دهیم»[۴].

    مآخذ نویسنده

    نویسنده برای نگارش این اثر، افزون بر قرآن کریم، نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، از 43 کتاب عربی و فارسی (روایی، تاریخی، تاریخ علم، نجوم، جغرافیا و...) به‌اضافه کتاب‌هایی دیگر (در جغرافیا، هیئت و ژئولوژی که تعداد و مشخصاتش ذکر نشده) استفاده کرده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص20-22
    2. ر.ک: متن‌ کتاب، ص313-324
    3. ر.ک: همان، ص135
    4. ر.ک: اعتصامی، پروین، ص93
    5. ر.ک: همان، ص327-328

    منابع مقاله

    1. پیشگفتار ‌و متن ‌کتاب.
    2. اعتصامی، پروین، «دیوان پروین اعتصامی»، با دیباچه ملک‌الشعرای بهار، مؤسسه انتشارات نگاه، تهران، 1385.

    وابسته‌ها