خزائلی، محمدعلی
محمدعلى خزائلى (1334-1401ش)، استاد حوزه، از اعضاء از هيئت ممتحنه حوزه، نویسنده
| نام | خزائلی، محمدعلی |
|---|---|
| نامهای دیگر | محمدعلی بن عبدالله خزائلی |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | 26 دى ماه 1334ش |
| محل تولد | نجف‌آباد |
| رحلت | سه شنبه 15شهریور 1401ش |
| اساتید | آیت‌الله حاج شيخ عباس ايزدى |
| برخی آثار | اخلاق ایزدی
متن، شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی (موضوعی، قرآنی، روایی، اخلاقی، عرفانی و تربیتی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09721AUTHORCODE |
ولادت
فرزند عبدالله در 26 دى ماه 1334ش در خانواده‌اى زحمتكش و كشاورز و مذهبى علاقه‌مند به روحانیت در نجف‌آباد چشم به جهان گشود.
تحصیلات
وى از آغاز نوجوانى علاقه وافرى به روحانیت اصيل و متعهد و مراكز دين و مساجد و حوزه‌هاى علميه داشت و در ضمن فراگيرى علوم جديد، در كار كشاورزى همراه با پدر بزرگوارش شركت داشت.
پس از اتمام دوره راهنمايى در سال 1349ش در سن شانزده سالگى شروع به تحصيل علوم دينى كرد و در محضر اساتيد بزرگوارى نظير: مرحوم آیت‌الله حاج شيخ عباس ايزدى، حاج شيخ ابوطالب مصطفايى، مرحوم سيد محمدباقر حسنى، حاج سيد حسين اسماعيليان و حاج شيخ محمود واحد تلمذ كرد، وى براى ادامه تحصيلات دينى و بهره‌گيرى از اساتيد بلند مرتبه در علوم بلند پايه در سال 1355 راهى حوزه علميه قم شد و دوره سطح را خدمت اساتيد گرانقدر، حضرات آيات: فاضل هرندى، ستوده، سيد على محقق داماد و سيد حسن طاهرى خرم آبادى فرا گرفت و همراه دروس حوزوى تحصيلات متوسطه را به انجام رسانيد و موفق به اخذ ديپلم گرديد. پس از گذراندن سطح عالى علوم حوزوى شروع به فراگيرى خارج فقه و اصول نمود و فلسفه، اخلاق، عرفان (کتاب‌هاى منظومه، منطق و حكمت، اسفار، فصوص الحكم و مصباح الانس، علم هيئت) را از محضر حضرات آيات: مرحوم ايزدى، انصارى شيرازى، گرامى، جوادى آملى، محمدى گيلانى و حسن زاده آملى به طور كامل در ساليان متمادى فرا گرفت و علم رجال و درايه را خدمت اساتيد بزرگوار، آيات: آقا موسى شبيرى زنجانى، جعفر سبحانى و تجليل تبريزى كسب فيض نمود و تفسيرقرآن كريم را خوشه‌چين خرمن پرفيض مرحوم آیت‌الله حاج شيخ عباس ايزدى و حضرات آيات: خزعلى، مشكينى و جوادى آملى بود.
خارج فقه و اصول را مدت قريب 25 سال خدمت حضرات آيات عظام: گلپايگانى، حاج شيخ جواد تبريزى، حاج شيخ محمد فاضل لنكرانى، وحيد خراسانى و مكارم شيرازى بود و سرانجام به درجه اجتهاد نايل آمد.
وى يكى از مبارزين انقلاب به شمار مى‌رود و با مخالفت سرسخت با نظام شاهنشاهى چندين بار تحت تعقيب قرار گرفت و به زندان افتاد. وى با نشر و تكثير رساله‌هاى عمليه حضرت امام خمينى(ره) و اعلاميه‌هاى افشاگرانه و روشنى‌بخش در شهرستانهاى مختلف كشور به خصوص مناطق محروم و ارشاد جوانان پرداخت و نقش مؤثرى در انقلاب ايفا نمود.
سابقه تدريس و شاگردپروى استاد از اوايل دوران طلبگى شروع شد و هر چه را فراگرفت تدريس نمود و زمانى كه رژيم پهلوى درب حوزه علميه نجف آباد را بست، در مساجد اطراف شهر به تحصيل و تدريس مشغول بود و شاگردان زيادى را در دوره ادبيات، فلسفه، اخلاق و تفسير تا سطح عالى فقه و اصول تربيت نمود و بیش از 30 سال است در حوزه علميه قم و بعضى حوزه‌هاى شهرستانها و مراكز علمى و دانشگاهى اشتغال به تدريس در علوم مختلف داشتند. ايشان چندين مرتبه رسائل و مكاسب و فلسفه و كفايه را تدريس نمودند و سالیان زیادی مشغول تدريس خارج اصول و مكاسب مرحوم شيخ و فلسفه بودند. همچنين در مركز امتحانات شفاهي از اعضاء هيئت ممتحنه بودند.
وفات
سرانجام در سحرگاه سه شنبه 15شهریور 1401ش برابر با 9 صفر 1444ق رحلت نمود.[۱]
آثار
- اخلاق ايزدى، بيست گفتار اخلاقى عرفانى؛
- تحليلى بر دعاهاى انبياء در قرآن و آداب ظاهرى و باطنى دعا و شرايط و موانع آن؛
- جدل و استدلال در قرآن؛
- شرح دعاى ابوحمزه؛
- شرح و تفسير 35 خطبه از نهج‌البلاغه؛
- شرح و تفسير عرفانى، فلسفى و اخلاقى دعاى افتتاح؛
پانويس
منابع مقاله