معرفت، محمدهادی

محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و از پژوهشگران علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

معرفت، محمدهادی

نام	معرفت، محمدهادی
نام‌های دیگر	محمد هادی معرفت
نام پدر	شیخ‌ علی معرفت‌
متولد	1309ش
محل تولد	کربلا
رحلت	1386 ش یا 1427 ق- قم
اساتید	سید محسن حکیم آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئى امام خمینى(ره)
برخی آثار	شرح تبصرة المتعلمین التفسیر الأثری الجامع آموزش علوم قرآن تاریخ قرآن (معرفت)
کد مؤلف	AUTHORCODE00051AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، معرفت (ابهام زدایی) را ببینید.

محمدباقر معرفت فرزند ایشان است.

ولادت

وى در سال 1309(ه‍ ش) در خانواده روحانى در شهر کربلا متولد شد. پدرش‌ مرحوم‌ شیخ‌ علی‌ معرفت‌ از روحانیان‌ با فضیلت‌ بود که‌ از پانزده‌ سالگی ساکن‌ کربلا شده‌ بود.

خاندان آیت‌الله‌معرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقه‌ای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت می‌کند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا می‌رود و در آن‌جا زندگی می‌کند.

تحصیلات

پس از آن، مقدمات را نزد استاد حاج شیخ على اکبر نائینى و سپس نزد پدرش آموخت.

ادبیات و منطق را نزد اساتید به نام در آن زمان همچون سید سعید تنکابنى، آیت‌الله سید محمد شیرازى و شیخ محمدحسین مازندرانى فرا گرفت.

دروس فقه و اصول را نزد شیخ محمد کلباسى، شیخ محمد خطیب و سید حسن حاج آغا میر قزوینى تلمّذ نموده در این دوره در کنار تحصیل، به تدریس و تحقیق نیز اشتغال داشته در رشته‌هاى ادبى و علمى از محضر ایشان استفاده مى‌نموده‌اند.

پس از مدتى با همکارى گروهى از فضلاى حوزه همچون سید محمد شیرازى، سید عبدالرضا شهرستانى و شیخ محمدباقرمحمودى دست به تاسیس و نشر ماهنامه‌ایى تحت عنوان «اجوبة المسائل‌الدینیة» زدند که در آن سئوالهاى دینى مردم پاسخ داده مى‌شد.

در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تکمیل تحصیلات خود به نجف اشرف مهاجرت مى‌نماید.

هدف اصلى از این مهاجرت شرکت در جلسات درسى فرهیختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سید محسن حکیم، آیت‌الله سید ابوالقاسم خوئى و امام خمینى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنکه دروس فلسفه و حکمت متعالیه را نزد اساتید معروف آن زمان فرا گرفته است.

در این هنگام بود که انگیزه پرداختن به مسائل قرآنى در کنار فقه و اصول، ایشان را وادار نمود که تحقیقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده، بیشتر اوقات خود را براى این کار مصروف دارد تا بدآنجا که پس از مدتى توانست کتاب ارزشمند التمهید را در 6(شش) مجلد و نیز کتاب التفسیر و المفسرون را در دو مجلد تألیف نماید.

در سال 1351 که حکومت بعث عراق دستور مهاجرت ایرانیان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ایران شد و در حوزۀ علمیۀ قم به فعالیت‌های علمى خود همچون تدریس و تألیف ادامه داد که محصول آن تألیف کتاب ارزشمند«صیانة القرآن من التحریف» و ترجمۀ کتاب «التفسیر و المفسرون» مى‌باشد.

همچنین کتاب «التفسیر الجامع الاثرى» که در آن روایات تفسیرى فریقین جمع‌آورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته از جمله تألیفات ایشان می‌باشد.

وفات

سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.