معرفت، محمدهادی

محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و از پژوهشگران علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم

معرفت، محمدهادی

نام	معرفت، محمدهادی
نام‌های دیگر	محمد هادی معرفت
نام پدر	شیخ‌ علی معرفت‌
متولد	1309ش
محل تولد	کربلا
رحلت	1386 ش یا 1427 ق- قم
اساتید	سيد محسن حكيم آيت‌الله سيد ابوالقاسم خوئى امام خمينى(ره)
برخی آثار	شرح تبصرة المتعلمین التفسیر الأثري الجامع آموزش علوم قرآن تاریخ قرآن (معرفت)
کد مؤلف	AUTHORCODE00051AUTHORCODE

ولادت

وى در سال 1309(ه‍ ش) در خانواده روحانى در شهر كربلا متولد شد. پدرش‌ مرحوم‌ شيخ‌ علي‌ معرفت‌ از روحانیان‌ با فضيلت‌ بود كه‌ از پانزده‌ سالگی ساكن‌ كربلا شده‌ بود.

خاندان آیت‌الله‌معرفت همه اهل علم و تقوا بوده و در این زمینه سابقه‌ای ۳۰۰ ساله داشتند و همگی فرزندان شیخ عبدالعالی میسی - صاحب رساله میسیه - بودند که از قریه میس جبل عامل به اصفهان هجرت می‌کند و جد بزرگ او با خانواده به کربلا می‌رود و در آن‌جا زندگی می‌کند.

تحصیلات

پس از آن، مقدمات را نزد استاد حاج شيخ على اكبر نائينى و سپس نزد پدرش آموخت.

ادبيات و منطق را نزد اساتيد به نام در آن زمان همچون سيد سعيد تنكابنى، آيت‌الله سيد محمد شيرازى و شيخ محمدحسین مازندرانى فرا گرفت.

دروس فقه و اصول را نزد شيخ محمد كلباسى، شيخ محمد خطيب و سيد حسن حاج آغا مير قزوينى تلمّذ نموده در اين دوره در كنار تحصيل، به تدريس و تحقيق نيز اشتغال داشته در رشته‌هاى ادبى و علمى از محضر ايشان استفاده مى‌نموده‌اند.

پس از مدتى با همكارى گروهى از فضلاى حوزه همچون سيد محمد شيرازى، سيد عبدالرضا شهرستانى و شيخ محمدباقرمحمودى دست به تاسيس و نشر ماهنامه‌ايى تحت عنوان «اجوبة المسائل‌الدينية» زدند كه در آن سئوالهاى دينى مردم پاسخ داده مى‌شد.

در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تكميل تحصيلات خود به نجف اشرف مهاجرت مى‌نمايد.

هدف اصلى از اين مهاجرت شركت در جلسات درسى فرهيختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سيد محسن حكيم، آيت‌الله سيد ابوالقاسم خوئى و امام خمينى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنكه دروس فلسفه و حكمت متعاليه را نزد اساتيد معروف آن زمان فرا گرفته است.

در اين هنگام بود كه انگيزه پرداختن به مسائل قرآنى در كنار فقه و اصول، ايشان را وادار نمود كه تحقيقات خود را به موضوع علوم قرآنى سوق داده، بيشتر اوقات خود را براى اين كار مصروف دارد تا بدآنجا كه پس از مدتى توانست كتاب ارزشمند التمهيد را در 6(شش) مجلد و نيز كتاب التفسير و المفسرون را در دو مجلد تألیف نمايد.

در سال 1351 كه حكومت بعث عراق دستور مهاجرت ايرانيان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ايران شد و در حوزۀ علميۀ قم به فعالیت‌های علمى خود همچون تدريس و تألیف ادامه داد كه محصول آن تألیف كتاب ارزشمند«صيانة القرآن من التحريف» و ترجمۀ كتاب «التفسير و المفسرون» مى‌باشد.

همچنین کتاب «التفسير الجامع الاثرى» که در آن روايات تفسيرى فريقين جمع‌آورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته از جمله تألیفات ایشان می‌باشد.

وفات

سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.