مظاهری، حسین

آيةالله حاج شيخ حسين مظاهرى فرزند حجةالاسلام والمسلمين حاج شيخ حسن مظاهرى در سال 1312ش در تيران يكى از شهرستانهاى استان اصفهان و در خانواده‌اى مذهبى و روحانى و دوستدار خاندان پيامبر گرامى اسلام(ص) پا به عرصه وجود نهاد.

مظاهری، حسین

نام	مظاهری، حسین
نام های دیگر
نام پدر
متولد	1312 هـ.ش
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE10493AUTHORCODE

کسب علم و دانش

وى در سال 1326ش با پايان دادن به تحصيلات غيرحوزوى، براى تحصيل علوم دينى وارد حوزه علميه اصفهان شد و در ابتدا به مدرسه مسجد سيد اصفهان، كه مقبره مرحوم سيد شفتى نيز در آنجاست، وارد شده و مشغول به تحصيل گرديد.

آيةالله مظاهرى دروس دوره ادبيات و نيز بخشى از دروس دوره سطح را در اصفهان، در نزد استادان بزرگ آن ديار فراگرفته و در سال 1330ش، به منظور تكميل تحصيلات خود و بهره‌مندى از محضر استادان حوزه علميه قم، به اين حوزه سترگ پاى نهادند. پس از پايان تحصيلات سطح، در درس خارج فقه و اصول اعاظم حوزه علميه قم شركت جسته و در كنار آن به فراگيرى دروس فلسفه، همانند اسفار و شفا و نيز دروس تفسير و كلام پرداخت.

ايشان در طى اين سالها، از تدريس دروس حوزوى نيز غافل نمانده و از آغاز تحصيل، دروس فراگرفته را تدريس مى‌كردند.

آيةالله مظاهرى، دروس ادبيات را در خدمت دو عالم اديب، مرحوم حاج آقا جمال خوانسارى و حاج آقا احمد مقدس فراگرفته و دروس سطح را نزد حضرات آيات خادمى، فياض، طيب، اديب و مدرس و منظومه حاجى سبزوارى را در محضر مرحوم آيةالله حاج شيخ محمود مفيد آموختند.

با ورود به حوزه علميه قم، كتاب مكاسب و كفايةالاصول را نزد حضرات آيات حاج شيخ عبدالجواد جبل عاملى، مرعشى نجفى، مجاهدى، حاج شيخ مرتضى حائرى و سيد محمدباقرسلطانى خواندند و آنگاه بيش از هشت سال در دروس خارج فقه حضرت آيةالله بروجردى و ده سال در دروس خارج فقه و اصول حضرت امام خمينى(ره) و بيش از دوازده سال در دروس خارج فقه و اصول آيةالله محقق داماد حاضر گشتند. همچنين اسفار ملاصدرا، شفاى بوعلى سينا و دروس تفسيرى و اعتقادى را نزد علامه طباطبايى فراگرفتند.

حضرت آيةالله مظاهرى، در سالهاى زندگى پربركت خود خدمات علمى، فرهنگى و اجتماعى فراوانى را به انجام رسانيده‌اند كه تا هم اكنون نيز ادامه دارد. از جمله خدمات وى كه تحول بزرگى در حوزه‌هاى علميه ايجاد كرد، اهتمام ويژه به درس اخلاق و پرورش روحيه معنوى فضلا و طلاب جوان بود. ايشان پيش از انقلاب با اصرار و استقبال فضلا و طلاب، درس اخلاق خود را ابتدا در مدرسه فيضيه قم آغاز كردند و اكنون بيش از چهل سال است كه اين دروس به طور مداوم تشكيل مى‌گردد و از اين رهگذر، شاگردان و طلاب فاضلى به مكتب شيعه تقديم شده است.

آيةالله مظاهرى در امر سامان دادن به حوزه‌هاى علميه نيز در پيش و پس از انقلاب خدمات شايانى داشته‌اند. از جمله، در پيش از انقلاب، به همراه بزرگانى چون آيةالله مصباح يزدى و آيةالله خرازى در تنظيم و تدوين برنامه‌هاى علمى و آموزشى مؤسسه در راه حق شركت جستند كه بركات بسيار عظيمى را به همراه داشت. در سال 1374ش نيز با هجرت ايشان از حوزه علميه قم به شهر اصفهان، حوزه علميه اصفهان استقلال يافت. در دوره حضور ايشان در اصفهان نيز خدمات فراوانى به آن حوزه كهن ارزانى گشته كه از جمله مى‌توان به تأسيس «مركز مديريت حوزه علميه اصفهان»، «مركز آموزش‌هاى تخصصى حوزه علميه اصفهان»، «مركز مشاوره حوزه عملهيه اصفهان»، «مركز خدمات حوزه علميه اصفهان با بخش‌هاى مختلف بيمه، مسكن، قرض الحسنه»، «مركز تحقيقات رايانه‌اى حوزه علميه اصفهان» و نيز «مركز رسيدگى به امور مساجد استان اصفهان» اشاره كرد.

ايشان ساليان بسيارى در حوزه‌هاى علميه علاوه بر دروس اخلاق به تدريس دروس مختلف فقهى، اصولى، فلسفى، اقتصادى و... پرداخته‌اند. چندين بار، شرح منظومه، نهايةالحكمه و بخش‌هايى از اسفار اربعه را تدريس نموده و از سال 1356 تاكنون به تدريس دروس خارج فقه و اصول اشتغال داشته‌اند. استاد طى اين سالها بسيارى از ابواب فقهى همانند طهارت، صوم، خمس، زكوه، حجّ، امر به معروف و نهى از منكر، بيع، اجاره، مضاربه قضا، ولايت فقيه و همچنين بيش از پنج دوره كامل مباحث علمى اصول فقه را در حوزه علميه قم و اصفهان تدريس فرموده‌اند.

ايشان از اعضاى با سابقه و عالى رتبه جامعه مدرسين حوزه علميه قم بوده و در زمان مبارزه بر ضد رژيم شاه، با همكارى ديگر اعضاى آن جامعه، به صدور اعلاميه و بيانيه بر ضد شاه و عوامل او و نيز به افشاگرى‌هاى فراوان مى‌پرداختند. امضاى ايشان در ذيل بسيارى از اعلاميه‌هاى مهم آن زمان به چشم مى‌خورد. پس از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى، معظم‌له با برقرارى دروس اخلاق عمومى براى همه مردم، بويژه نسل جوان و بسيجيان و نيز برگزارى اين دروس در جبهه‌هاى نبرد حق عليه باطل، و با پيروى تامّ از فرمان‌هاى امام راحل عظيم الشأن حضرت امام خمينى(ره) ياورى صديق و شاگردى مطيع در خدمت امام(ره) بودند.