احمدی میانجی، علی

ميرزا على احمدى ميانجى از عالمان معاصر و استادان حوزه قم بود كه در علوم مختلفى از جمله تفسير و فقه و تاريخ و حديث مهارت داشت و آثار متعددى از خود بر جاى گذاشت.

احمدی میانجی، علی

نام	احمدی میانجی، علی
نام‌های دیگر	آیت‌الله احمدی میانجی میانجی، علی
نام پدر
متولد	1306 هـ.ش
محل تولد	میانه
رحلت	1379 هـ.ش یا 1421 هـ.ق
اساتید
برخی آثار	الأسیر في الإسلام مالکیت خصوصی در اسلام آغاز و انجام سجده
کد مؤلف	AUTHORCODE22AUTHORCODE

ولادت

وى به سال 1306ش در روستاى پورسخلو از توابع شهرستان ميانه ديده به جهان گشود. به سال 1318ش و در سن 12 سالگى پدرش او را به ميانه آورد و تحت تعليم و تربيت آيت‌اللّه ميرزا ابومحمد حجتى قرار داد.

آيت‌اللّه ميانجى نخست آموختن نحو را به تنهايى پيش استاد خويش آغاز كرد. او علاوه بر كتب علم نحو، کتاب حاشيه در منطق، معالم در اصول، مطول در معانى و بيان و بخش‌هاى عمده شرح لمعه و قوانين الاصول را از محضر استاد خود فرا گرفت.

اساتيد

وى همچنين از محضر آيت‌اللّه شيخ لطفعلى زنوزى و حاج ميرزا مهدى جديدى در ميانه بهره برد. پس از آن عازم تبريز شد و از محضر آيت‌اللّه سيد محمدحسین طباطبايى و نيز آيت‌اللّه ميرزا رضى زنوزى بهره‌مند شد و پس از آن راهى حوزه علميه قم گشت. در قم از محضر آياتى چون بروجردى، گلپايگانى، محقق داماد و علامه طباطبايى بهره مى‌جست. او در كنار تحصيل، با همكارى و همفكرى تنى چند از دوستان خود از جمله مرحوم آیت‌الله سيد مهدى روحانى اقدام به برگزارى بحث تفسير هفتگى كردند

فعاليتهاى سياسى

مرحوم ميانجى با آغاز نهضت امام خمينى از سال 1342 در كنار ايشان بود و پيش از پيروزى انقلاب در موطن خود دستگير شد. پس از پيروزى انقلاب از سوى رهبرى، عهده دار مسئوليت‌هايى در منطقه بود و از سوى مردم، نمايندگى مجلس خبرگان را نيز بر عهده داشت.

درس‌هاى اخلاقى و مجالس آیت‌الله احمدى ميانجى در حوزه قم، شاگردان زيادى را پرورش داد و در مسجد كوچكى كه اقامه جماعت مى‌كرد، مجالسى بزرگ و پرشور برگزار مى‌شد.

دوستى او با آیت‌الله سيد مهدى روحانى بدانجا مقدار بود كه مرگ نيز ميان آنان فاصله ايجاد نكر و با فاصله يكى دو ماه پيش از دوست بزرگ خود ناگهان و در اثر ايست قلبى از دنيا رفت.

با توجه به فضاى رايج در حوزه كه اغلب فضلا و محققان را به تحقيق پيرامون فقه و اصول سوق مى‌دهد ايشان نيروى تحقيق خود را با ژرف نگرى خاصى در موضوع اهم ديگر مثل آثار مكتوب و نامه‌هاى پيامبر(ص) متمركز ساخت.