عدالت (ابهام‌زدایی)

عدالت ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد:

• في رحاب أهل‌البيت(ع): نظرية عدالة الصحابة جلد دوم از مجموعه کتابچه‌هایى است در چهل مجلد که موضوعات مختلف کلامى، فقهى و تاریخى و قرآنى را مورد بررسى قرار داده است. سید عبدالرحیم موسوى و یک گروه تحقیقى، تدوین و تنظیم این مجموعه را به انجام رسانده‌اند.

• فقد الاعتدال في نقد الرجال؛ دراسه تحليلية لشرطية عدالة الراوي عند الجمهور اثر محمد الکروی (القیسی) است به زبان عربی در موضوع شرط بودن عدالت راوی، در نزد اهل سنت. کتاب، توسط نشر مشعر در 1390ش در تهران، چاپ شده است.

• رسالة في العدالة (قزوینی) تألیف سيد على بن اسماعيل موسوى قزوينى (م 1298 ق)، در بردارنده معناى عدالت، راه‌هاى اثبات آن و عوامل از بين رفتن آن است. از آنجائى كه مسئله عدالت در موارد زيادى مثل امام جماعت، مفتى، قاضى، و حاكم شرع و همينطور شاهد در دادگاه، راوى احاديث معصومين، وصى و غير آنان مورد نياز است مؤلف تصميم به تأليف اين كتاب گرفته است.

• عدالت صحابه اثر سید علی حسینی میلانی، کتابی است فارسی با موضوع تاریخ و کلام شیعه. در این کتاب به بررسی نظریه عدالت صحابه نزد شیعیان و اهل سنت توجه شده و مؤلف دلائل اهل تسنن را مورد نقد قرار داده است.

• الصحابي و عدالته اثر علامه سید‌ ‎مرتضی عسکری تألیف قرن حاضر به زبان عربی مى‌باشد. از مسائلى که پیوسته در منظر بحث‌هاى علمى به طور چشمگیرى مطرح بوده مسئله عدالت صحابه است که در این زمینه آراء و نظریات مختلفی در طول تاریخ از سوى افراد مختلفى ابراز شده و با توجه به اهمیت موضوع و تأثیرگذارى ویژه آن در مسائل مهم کلامى باید به نحو شایسته به آن پرداخته شود.

• حاشية علی رسالة في العدالة (مامقاني) تألیف عبدالله بن محمدحسن مامقانى وى از علماى علم رجال و از فقهاى شيعه در قرن چهاردهم و متوفاى سال 1351 هجرى قمرى مى‌باشد.

• رسالة في الإجتهاد و التقليد و العدالة اثر سید محمدرضا موسوی بروجردی، رساله‌ای است مختصر و موجز و درعین‌حال، مفید و ارزشمند پیرامون موضوع اجتهاد و تقلید و مباحث مربوط به عدالت.

• رسالة في العدالة تألیف شيخ على بن حسين كركى، معروف به محقق كركى، محقق ثانى (م 940 ه‍ ق) كتاب كوچكى است كه پس از تعريف عدالت و بيان گناهان كبيره به موارد جواز غيبت بيان شده است.

• ثلاث رسائل: العدالة، التوبة، قاعدة لاضرر همان گونه كه از نامش پيداست، مشتمل بر سه رساله از آیت‌الله سيّد تقى طباطبايى قمى است. در حدود سال 1403ق تأليف گرديده است. اين رسائل، به زبان عربى بوده و راجع به مبحث عدالت، توبه و قاعده لا ضرر مى‌باشد.