الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
سید محمدرضا گلپایگانی (1278-۱۳۷۲ش) از مراجع تقلید معاصر که پس از درگذشت آیت‌الله بروجردی، به مرجعیت رسید. وی از زمره مخالفین رژیم پهلوی و از همراهان امام خمینی بود که پس از تبعید امام به عراق، بیانیه‌ها، اعلامیه‌ها، تلگراف‌ها و سخنرانی‌هایی در حمایت از امام خمینی و انقلاب اسلامی ایراد نمود.
سید محمدرضا گلپایگانى، در روز دوشنبه هشتم ماه ذى‌قعده سال 1316ق برابر با ۱ فروردین ۱۲۷۸ش، در روستاى «گوگد» که در 6 کیلومترى شهرستان گلپایگان قرار دارد، در خانواده علم و سیادت و تقوا دیده به جهان گشود. پدر ایشان مرحوم سید محمدباقر گلپایگانى از روحانیون متقى و پارساى محل بشمار مى‌رفت تا آنجا که به او لقب امام داده بودند.
از اساتید ایشان آیت‌الله حائرى یزدی مؤسّس حوزه، آیت‌الله سید حسین طباطبائی بروجردی، آیت‌الله محمدحسین نائینى؛ و آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانى را می‌توان نام برد.
این خورشید فقاهت سرانجام پس از 32 سال مرجعیت و نزدیک به 70 سال تدریس در حوزه علمیه و بعد از 98 سال زندگى پربار و بابرکت در عصر پنج‌شنبه 24 جمادى‌الثانى 1414ق، برابر با 18 آذرماه 1372ش، در بیمارستان شهید رجایى تهران دعوت حق را لبیک گفته و چهره در نقاب خاک کشید.......