الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
محمدهادی معرفت (۱۳۰۹-۱۳۸۵ش)، از فقیهان و عالمان شیعه و پژوهشگر علوم قرآنی و تفسیر، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
او در سال 1309 ش در خانواده روحانى در شهر كربلا متولد شد. پدرش مرحوم شيخ علي معرفت از روحانيان با فضيلت بود كه از پانزده سالگی ساكن كربلا شده بود.
دروس فقه و اصول را نزد شيخ محمد كلباسى، شيخ محمد خطيب و سيد حسن حاج آغا مير قزوينى تلمّذ نموده در اين دوره در كنار تحصيل، به تدريس و تحقيق نيز اشتغال داشته در رشتههاى ادبى و علمى از محضر ايشان استفاده مىنمودهاند.
در سال 1340ش پس از فوت پدرش، براى تكميل تحصيلات خود به نجف اشرف مهاجرت مىنمايد.
هدف اصلى از اين مهاجرت شركت در جلسات درسى فرهيختگان علم و فقاهت آن دوران همچون سيد محسن حكيم، آيت ا..سيد ابوالقاسم خوئى و امام خمينى(ره) و استفاده از محضر آن بزرگوران بود.ضمن آنكه دروس فلسفه و حكمت متعاليه را نزد اساتيد معروف آن زمان فرا گرفته است.
در سال 1351 كه حكومت بعث عراق دستور مهاجرت ايرانيان را صادر نمود به اتفاق خانواده رهسپار ايران شد و در حوزۀ علميۀ قم به فعاليتهاى علمى خود همچون تدريس و تألیف ادامه داد كه محصول آن تألیف كتاب ارزشمند«صيانة القرآن من التحريف» و ترجمۀ كتاب «التفسير و المفسرون» مىباشد.وى هم اكنونضمن تدريس در مراكز حوزوى و دانشگاهى، مشغول تألیف كتابى است به نام «التفسير الجامع الاثرى» که در آن روايات تفسيرى فريقين جمع آورى و مورد نقد و بررسى قرار گرفته و تا كنون يك جلد آن انتشار يافته است.
سرانجام وى در ۲۹ دی سال ۱۳۸۵ شمسی در سن ۷۶ سالگی شهر قم درگذشت. پیکر او پس از اقامه نماز توسط آیتالله شبیری زنجانی در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.