آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها

    از ویکی‌نور
    آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها
    آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها
    پدیدآورانشهید ثانی، زین‌‎الدین بن علی (نويسنده) واسطی، عبد الحمید (مترجم)
    عنوان‌های دیگرمسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد. فارسی
    ناشرمؤسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام
    مکان نشرایران - مشهد مقدس
    سال نشر1392ش
    چاپ3
    شابک978-600-91016-0-3
    موضوعاحادیث اخلاقی - اخلاق اسلامی - صبر (اخلاق اسلامی)
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ش9 م5041 248 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آرام بخش دل‌ها در مصیبت و بلاها، ترجمه کتاب «مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد» از تألیفات عالم بزرگ شیعی در قرن نهم هجری، زین‌الدین احمد بن علی جبعی عاملی، معروف به شهید ثانی (911-966ق) است که به قلم عبدالحمید واسطی، به فارسی برگردان شده است.

    «مسکن الفؤاد» در موضوع دستورات پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در مصائب و مقامات اهل بلا و پاداش‏هاى آنان است. شهید این کتاب را در سال 954ق، نگاشته و علت آن نیز مرگ فرزندان او بوده؛ به‌طورى‌که تمام پسران او در چند سال اول زندگى از دنیا مى‌رفته‌اند و شهید پس از فوت فرزندش محمد براى آرامش دادن به خود و نزدیکان و تمام کسانى که مصیبت مى‌بینند، این کتاب را تألیف نمود[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد].

    به‌جهت آماده‌سازی محتوا برای فهم بهتر و اثرگذاری بر مخاطب، در قسمت «مقدمه»، جملات کوتاهی اضافه شده که با علامت [] مشخص شده و در برخی عبارات، جابه‌جایی صورت گرفته و در بعضی از روایات تکرارشده در بخش‌ها، به ترجمه یک روایت اکتفا شده است. پس از ترجمه نیز جملات با توجه به فضای فارسی، ویرایش و بازسازی اجمالی شده است[۱].

    مترجم سعی فراوانی برای رعایت اصل امانت در ترجمه نموده و درعین‌حال، ترجمه‌ای سلیس و روان از متن ارائه داده است. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به بخشی از آن اشاره می‌شود: متن: «فلما كان الموت هو الحاديث العظيم و الأمر الذي هو علی تفريق الأحبة مقيم و كان فراق المحبوب يعد من أعظم المصائب، حتی يكاد يزيغ له قلب العاقل و الموسوم بالحدس الصائب، خصوصا و من أعظم الأحباب الولد، الذي هو مهجة الألباب»[۲].

    ترجمه: «مرگ، پدیده‌ای با آثاری بسیار سنگین است، چیزی که به‌طور دائم، سبب جدایی محبوبان از یکدیگر می‌شود؛ جدایی‌ای که از سنگین‌ترین مصیبت‌هاست؛ سنگینی‌ای که می‌تواند قلب و دل انسان عاقل و هوشمند را کور کند. از سوی دیگر، محبت فرزند، شدیدترین محبت‌هاست؛ فرزندی که پاره جگر انسان است»[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: سخن مؤلف، ص11
    2. ر.ک: جبعی عاملی، علی بن احمد، ص18
    3. ر.ک: سخن مؤلف، ص10

    منابع مقاله

    1. سخن مؤلف،
    2. جبعی عاملی، علی بن احمد، «مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد»، قم، مؤسسة آل‌البيت(ع) لإحياء التراث، الطبعة الثانية، 1428ق.
    3. [مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]


    وابسته‌ها