آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن
نام | آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن |
---|---|
نامهای دیگر | تهرانی، آقابزرگ
طهرانی، آقابزرگ آقابزرگ الطهرانی منزوی، محمدمحسن بن علی |
نام پدر | علی |
متولد | 1255 هـ.ش یا 1876 م |
محل تولد | تهران |
رحلت | 1348 هـ.ش یا 1389 هـ.ق یا 1970م نجف اشرف |
اساتید | مولى زينالعابدين محلّاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسین خراسانى، |
برخی آثار | التبيان في تفسير القرآن |
کد مؤلف | AUTHORCODE2200AUTHORCODE |
محمدمحسن بن علی بن محمدرضا بن محسن بن علیاکبر بن باقر منزوی تهرانی معروف به شيخ آقابزرگ تهرانى (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق/۱۸۷۶-۱۹۷۰م) فقیه و کتابشناس شیعی امامی که در بين مردم و نیز در مجامع علمى به «آقابزرگ» معروف است. اما لقب خانوادگىاش «منزوى» است و اين لقب را در سال 1350ق گرفت. خانوادهاش در تهران به «محسنى» مشهور است تا نسبت وى را به جدش حاج محسن برساند. خانواده ايشان علم و تجارت را يكجا جمع كرده است.
ولادت
در سال 1293ق مطابق با 1254ش در تهران به دنيا آمد.
تحصيلات
مدرسه نخست او همان خانوادهاش بود و کتابخانه (يا مكتبخانه) محلهاش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن كريم را آموخت و از قرائت بسيارى از كتب فارسى و ديوانهاى اشعار بهره برد و مجموعهاى از معارف دينى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال 1303ق در سن 10 سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا كرد كه در آن شيخ آقابزرگ لباس روحانيت پوشيد و از او خواستند به فراگيرى کتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت 12 سال تحصيل مداوم در مدارس علوم دينى و قرآن، دروس ادبيات عرب، خط، قرائت، تجويد، اصول فقه و حساب را نزد صاحبنظران اين رشتهها تحصيل كرد؛ صاحبنظرانی همچون: مولى زينالعابدين محلاتى، شيخ محمدرضا قارى، شيخ محمدحسين خراسانى، شيخ محمدباقر معزالدوله، ميرزا محمود قمى، ميرزا محمدتقى گرگانى، حاج شيخ على نورى ايلكانى، سيد عبدالكريم لاهيجى، حاج شيخ على نورى و ميرزا ابراهيم زنجانى.
سفرها
سپس به عراق مهاجرت كرد و به كسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى كه از علمای بزرگ بودند، همچون: سيد محمدكاظم يزدى، شيخ محمدكاظم خراسانى، ميرزا حسين نورى، شيخ محمدطه نجف، سيد مرتضى كشميرى، حاج ميرزا حسين ميرزا خليل، سيد احمد حائرى تهرانى، ميرزا محمدعلى چهاردهى، ميرزا محمدتقى شيرازى و شيخالشريعه اصفهانى.
وی در سال 1313ق/1274ش، با برادرش كربلايى محمدابراهيم، براى زيارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال 1314ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال 1315 عازم عراق گرديد و در نجف اشرف رحل اقامت افكند. پس از رحلت استادش آخوند خراسانى، به سامرّا هجرت كرد تا در مجلس درس و بحث شيخ محمدتقى شيرازى حضور يابد. ايشان براى تأليف کتاب عظيمش «الذريعة» تا سال 1335ق/1295ش، در همان جا ماند. در اين سال به كاظمين سفر كرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى نمود. سپس بار ديگر به سامرّا بازگشت (در سال 1337ق) و تا سال 1354ق در آنجا ماند.
در اين سال عازم نجف اشرف گرديد و در سال 1360 به ايران بازگشت. در سال 1365ق، به زيارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال 1364ق (1323ش) عازم بيت الله الحرام شد و بار ديگر در سال 1377ق خانه خدا را زيارت كرد.
وی در سرتاسر جهان اسلام، از بيش از شصت کتابخانه بازديد كرد و بسيارى از فهرستهاى ديگر کتابخانهها را نيز خواند.
مشايخ وى در اجازه روايت
- اساتید وی در عراق که قبلا از آنها یاد شد؛
- محمدعلى ازهری مکی مالكى (رئيس مدرّسان در مسجدالحرام)؛
- عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛
- ابراهيم بن احمد حمدى (از علماء مدينه منوره)؛
- عبدالقادر خطيب طرابلسى (مدرس در حرم شريف)؛
- عبدالرحمن عليش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر).
کسانی که از وی اجازه روایت دریافت کردند
- سيد آقا حسين بروجردى؛
- سيد عبدالحسين شرفالدين؛
- سيد عبدالهادى شيرازى؛
- سيد محمدرضا آل ياسين؛
- شيخ محمدحسن مظفّر؛
- سيد هبة الدين شهرستانى؛
- سيد شهاب الدين مَرعَشى؛
- سيد محمدصادق بحرالعلوم؛
- شيخ ميرزا محمدعلى اردوبادى؛
- دكتر حسينعلى محفوظ.
آثار
چاپشده
- الذريعة إلی تصانيف الشيعة؛
- طبقات أعلام الشيعة؛
- هدية الرازى إلى المجدد الشيرازى (زندگينامه ميرزاى شيرازى)؛
- حياة الشيخ الطوسى (زندگينامه شيخ طوسى)؛
- مصفّى المقال في مصنفي علم الرجال (مصنفان علم رجال)؛
- توضيح الرشاد في تاريخ حصر الاجتهاد؛
- المشيخة أو الإسناد المصفّى إلى آل بيت المصطفى؛
- ذيل المشيخة؛
- ذيل كشف الظنون.
آثار خطى
- حياة ثقةالإسلام الكلينى و شأن الكافى (زندگينامه شيخ كلينى و موقعيت کتاب كافى)؛
- تفنيد قول العوام بقدم الكلام؛
- النقد اللطيف في نفى التحريف من القرآن الشريف (نفى هرگونه تحريف در قرآن)؛
- ضياء المفازات في طرق مشايخ الإجازات؛
- إجازات الرواية و الوراثة في القرون الأخيرة الثلاثة (اجازههاى نقل روايت و وراثت در سه قرن اخير)؛
- البدور الباهرة؛
- وقعة الطف الخالدة (واقعه جاودان طف)؛
- المجموعة الرجالية و التاريخية (مجموعه رجالى و تاريخى)؛
- منظومة في العقائد (منظومهاى در اعتقادات)؛
- تقرير محاضرات الشيخ الآخوند الخراسانى؛
- تقرير محاضرات الأستاذ شيخالشريعة الإصفهانى؛
- تلخيص زاد المساكين؛
- ترجمة «العقيدة الإسلامية»؛
- تعريف الأنام بحقيقة المدنية و الإسلام؛
- شجرة السبطين؛
- الظليلة في أنساب بعض البيوتات الجليلة؛
- نزهة البصر في فهرست نسمة السحر؛
- الياقوت المزدهر في تلخيص «رياض الفكر»؛
- محصول مطلع البدور؛
- الدر النفيس في تلخيص رجال التأسيس؛
- حاشية على أمل الآمِل.
وفات
وی در تاريخ 1389ق مطابق با 1347ش چشم از جهان فروبست.