صالحی مازندرانی، اسماعیل
آیتالله اسماعيل صالحى مازندرانى (1312-1377 ش)، فقیه، استاد حوزه، عضویّت در مجلس خبرگان رهبری، مؤلف، نویسنده کتاب مفتاح البصیرة فی فقه الشریعة(شرح عروة الوثقی)
| نام | صالحی مازندرانی، اسماعیل |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | ملا رحمتالله |
| متولد | ۱۳۱۲ ش / ۱۳۵۲ ق |
| محل تولد | قائم شهر (مازندران) |
| رحلت | 1380 هـ.ش یا 1422 هـ.ق |
| اساتید | سيد حسين بروجردى، سيد محمد محقق داماد، سيد محمدرضا گلپايگانى، ميرزا هاشم آملى، علامه طباطبايى و امام خمينى(ره) |
| برخی آثار | مفتاح الأصول |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4455AUTHORCODE |
در سال 1312ش، برابر با 1352ق، در يكى از روستاهاى توابع قائمشهر، در استان مازندران، به دنيا آمد. پدر بزرگوارشان، مرحوم ملا رحمتالله، يكى از روحانيون شريف و مورد احترام اهالى بود كه براى امرار معاش به كشاورزى هم مشغول بود.
کسب علم و دانش
وى، مقدمات حوزوى را در بابل، تهران و قم آموخت و از سال 1333ش، دروس خارج را از محضر استادان مشهد فراگرفت. از سال 1339ش، مقيم قم شد و از محضر درس حضرات آيات: سيد حسين بروجردى، سيد محمد محقق داماد، سيد محمدرضا گلپايگانى، ميرزا هاشم آملى، علامه طباطبايى و امام خمينى(ره) استفادههاى شايانى برد.
تدریس
وى، همزمان، به تدريس سطوح فقه، اصول، كلام، فلسفه و تفسير اشتغال داشت و شاگردان فراوانى پرورش داد. ايشان، در جريان انقلاب اسلامى، در مسير مبارزه عليه رژيم پهلوى، از هيچ كوششى فروگذار نمىكرد و نامش همواره در ذيل اعلاميههاى جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ديده مىشد و در پى فعاليتهاى سياسى در سال 1353ش، و 1354، دستگير و زندانى شد.
فعالیت سیاسی
وى، همچنين در سال 1357ش، سخنرانىهاى متعددى در استان يزد و کرمان، عليه رژيم، ايراد نمود. پس از پيروزى انقلاب اسلامى، از خدمت به نظام باز نايستاد و عهدهدار دو دوره نمايندگى مجلس خبرگان رهبرى از استان مازندران بود.
ايشان، جزء كسانى بودند كه به رهبرى امام راحل(ره) و به قُدوه و اُسوه بودن ايشان صحّه گذاشتند و تلاش و كوشش مىكردند كه بيان و پيام امام را منتشر، ترويج، تبليغ و تعليم كنند و در همين راستا زندانى شدند.
آثار
- مفتاح البصيرة فى الفقه الشريعة؛
- استفتائات؛
- احكام جوانان و بانوان؛
- ولايت فقيه؛
- دوره كامل اصول فقه؛
- شرح كفاية الاصول؛
- مفتاح الاصول؛
و...
وفات
ايشان، سرانجام در بامداد دهم شهريور 1380ش، برابر با 12 جمادى الثانى 1422ق، در زادگاهش، بدرود حيات گفت و در حرم حضرت معصومه(س) رواق طباطبایی (قسمت خواهران) به خاك سپرده شد.