۱۴۴٬۷۰۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
اشعار بسیاری در مدح اهلبیت(ع) و مرثیه امام حسین(ع) سروده است. هر چند برخی بر این بـاورند کـه وی قبل از مسلمان شدنش در ستایش اهلبیت(ع) شعر سروده است. او از بزرگان شعرای شیعه بود که شعرش در نهایت خوبی بود. | اشعار بسیاری در مدح اهلبیت(ع) و مرثیه امام حسین(ع) سروده است. هر چند برخی بر این بـاورند کـه وی قبل از مسلمان شدنش در ستایش اهلبیت(ع) شعر سروده است. او از بزرگان شعرای شیعه بود که شعرش در نهایت خوبی بود. | ||
نویسندگان و تاریخنویسان معاصر چون جرجی زیدان نیز به شرححالی از زندگی، بررسی شعر و جـایگاه ادبـی مهیار دیلمی در آثار خود اشاره کردهاند. مـهیار، متعلق به ملوک بویه و وزیران آنها بود و قـسمت اعـظم این مدایح را در تهنیت نوروز و مهرگان سرود؛ کمی هم در اعیاد دینی چون عید فطر سروده است. اشـعار وی، علاوه بر مدیحهها و تـغزلات، مـتضمن مسائل کـلامی شـیعه اسـت. مهیار اگرچه از مصیبتهـایی کـه بر شیعه بعد از حادثه کربلا رخ داد، سخن نگفت؛ اما صریحاً میگوید که سـقیفه و غـصب حق حضرت علی (ع)، تندباد کربلا را بـرپا کرد. <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین، ص291-290 </ref> | نویسندگان و تاریخنویسان معاصر چون جرجی زیدان نیز به شرححالی از زندگی، بررسی شعر و جـایگاه ادبـی مهیار دیلمی در آثار خود اشاره کردهاند. مـهیار، متعلق به ملوک بویه و وزیران آنها بود و قـسمت اعـظم این مدایح را در تهنیت نوروز و مهرگان سرود؛ کمی هم در اعیاد دینی چون عید فطر سروده است. اشـعار وی، علاوه بر مدیحهها و تـغزلات، مـتضمن مسائل کـلامی شـیعه اسـت. مهیار اگرچه از مصیبتهـایی کـه بر شیعه بعد از حادثه کربلا رخ داد، سخن نگفت؛ اما صریحاً میگوید که سـقیفه و غـصب حق حضرت علی(ع)، تندباد کربلا را بـرپا کرد. <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین، ص291-290 </ref> | ||
[[باخرزی، علی بن حسن| ابوالحسن باخرزی]] (متوفی 467ق) در کتاب «دمیة القصر (و عصره اهل العصر)» چنین گفته است: «او شاعری است که مناسک فضیلت در اشعارش محسوس است و نویسندهای است که در زیر هر کلمه از کلماتش، یک برجستگی و شکوهی قرار دارد. و در قصاید او، بیتی یافت نمیشود که با کلماتی چون «لو» (اگر) یا «لیت» (ای کاش) مورد ایراد یا نقد قرار گیرد؛ و قصاید او در قالبهای دلها فروریخته شده است، و با مانند آن قصاید است که گناهکار از گناهان خود عذرخواهی میکند.» <ref>ر.ک: زراقط، عبدالمجید؛ ص252</ref> | [[باخرزی، علی بن حسن| ابوالحسن باخرزی]] (متوفی 467ق) در کتاب «دمیة القصر (و عصره اهل العصر)» چنین گفته است: «او شاعری است که مناسک فضیلت در اشعارش محسوس است و نویسندهای است که در زیر هر کلمه از کلماتش، یک برجستگی و شکوهی قرار دارد. و در قصاید او، بیتی یافت نمیشود که با کلماتی چون «لو» (اگر) یا «لیت» (ای کاش) مورد ایراد یا نقد قرار گیرد؛ و قصاید او در قالبهای دلها فروریخته شده است، و با مانند آن قصاید است که گناهکار از گناهان خود عذرخواهی میکند.» <ref>ر.ک: زراقط، عبدالمجید؛ ص252</ref> | ||