ابن عبدون، احمد بن عبدالواحد بزاز: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
}} | }} | ||
''' | ''' ابْن‌ِ عُبْدون، ابوعبدالله احمد بن عبدالواحد بن احمد بزاز''' (د 423ق/1032م)، فقيه و محدّث امامى. | ||
وی به ابن حاشر نيز شهرت دارد. | وی به ابن حاشر نيز شهرت دارد. | ||
از جزئيات زندگى او اطلاع چندانى در دست نيست. | از جزئيات زندگى او اطلاع چندانى در دست نيست. | ||
==تحصیلات، اساتید، مشایخ== | ==تحصیلات، اساتید، مشایخ== | ||
در مورد اوايل تحصيل او اين مقدار مى‌دانيم که در 348ق/959م با ابن زبير قْرَشى ملاقات داشته و از وی بهره برده است. | در مورد اوايل تحصيل او اين مقدار مى‌دانيم که در 348ق/959م با ابن زبير قْرَشى ملاقات داشته و از وی بهره برده است. | ||
به گفته نجاشى ابن عبدون علاوه بر فقه و حديث در ادبيات نيز تبحر داشته و آن را نزد استادان بنام عصر خود فراگرفته بوده است. | به گفته [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] ابن عبدون علاوه بر فقه و حديث در ادبيات نيز تبحر داشته و آن را نزد استادان بنام عصر خود فراگرفته بوده است. | ||
با توجه به برخى گزارش‌های پراکنده‌ای که از حضور وی در بغداد رسيده و با توجه به اينکه غالب مشايخ و راويان او بغدادی بوده‌اند، مى‌توان حدس زد که بخش عمده‌ای از عمر خويش را در آنجا سپری کرده است. | با توجه به برخى گزارش‌های پراکنده‌ای که از حضور وی در بغداد رسيده و با توجه به اينکه غالب مشايخ و راويان او بغدادی بوده‌اند، مى‌توان حدس زد که بخش عمده‌ای از عمر خويش را در آنجا سپری کرده است. | ||
به گفته ابن | به گفته [[ابن ماکولا، علی بن هبةالله|ابن ماکولا]]، ابن عبدون برای استماع حديث به نقاط مختلفى سفر کرده که از آن ميان حضور وی در تِنّيس (از شهرهای مصر) و استماع کتاب [[الكافي (ط. دارالحديث)|کافى]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلينى]] در آنجا قابل ذکر است. | ||
از مشايخ وی مى‌توان ابوغالب | از مشايخ وی مى‌توان [[زراری، احمد بن محمد|ابوغالب زُراری]]، [[ابوبکر دوری]]، [[ابن قولویه، جعفر بن محمد|ابن قولويه قمى]]، [[ابن داوود قمى]]، [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]]، [[ابن جعابى]]، [[ابن جنید اسکافی، محمد بن احمد|ابن جنيد اسکافى]]، [[ابن حمزه طبری]]، [[ابوطالب انباری]]، [[سهل بن احمد ديباجى]]، [[دعلج بن احمد سجستانى]] و [[ابوالمفضّل شيبانى]] را نام برد. | ||
==راویان== | ==راویان== | ||
از راويان او نيز | از راويان او نيز [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن غضائری، احمد بن حسین|ابن غضائری]] و [[جعفر بن محمد دوريستى]] شايان ذکرند. | ||
==وصف رجالی== | ==وصف رجالی== | ||
گفتنى است که نجاشى در باب توثيق يا تضعيف وی سخنى نگفته و طوسى نيز تنها او را به کثرت استماع و روايت حديث وصف کرده است. | گفتنى است که [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در باب توثيق يا تضعيف وی سخنى نگفته و [[طوسی، محمد بن حسن|طوسى]] نيز تنها او را به کثرت استماع و روايت حديث وصف کرده است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
آثاری همچون: | آثاری همچون: | ||
1.اخبار السيد بن محمد (سيد اسماعيل حميری)، | |||
2.تاريخ، | |||
3.تفسير خطبه فاطمه عليهاالسلام، | |||
4.عمل الجمعه، | |||
5.الحديثين المختلفين، | |||
5. | |||
به ابن عبدون نسبت داده شده که امروزه نشانى از آن‌ها در دست نيست. | به ابن عبدون نسبت داده شده که امروزه نشانى از آن‌ها در دست نيست. | ||
| خط ۹۸: | خط ۸۶: | ||
همچنين ابن ماکولا از کتاب: | همچنين ابن ماکولا از کتاب: | ||
6. | 6.فهرست، | ||
وی ياد کرده و افزوده است که نسخه‌ای از آن را ديده که مفصل نيز بوده است. | وی ياد کرده و افزوده است که نسخه‌ای از آن را ديده که مفصل نيز بوده است. | ||
طوسى در امالى مجموعه‌ای از احاديث ابن عبدون را نقل کرده، امّا روشن نيست آن‌ها را از کدامين اثر وی برگرفته بوده است. | اين کتاب مورد استفاده [[طوسی، محمد بن حسن|طوسى]] در [[الفهرست (طوسی)|الفهرست]] و [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در [[رجال النجاشي|رجال]] قرار گرفته است. | ||
[[طوسی، محمد بن حسن|طوسى]] در [[الأمالي (طوسی)|امالى]] مجموعه‌ای از احاديث ابن عبدون را نقل کرده، امّا روشن نيست آن‌ها را از کدامين اثر وی برگرفته بوده است. | |||
نيز ابن شهر آشوب در | نيز [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] در [[مناقب آل أبي‌طالب(ع)|مناقب]]، از يکى از آثار [[ابن عبدون، عبدالمجید بن عبدالله|ابن عبدون]] استفاده کرده است که عنوان آن دانسته نيست. | ||
کتابى با عنوان: | کتابى با عنوان: | ||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۳
| ابن عبدون، ابوعبدالله احمد بن عبدالواحد بن احمد بزاز | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن عبدالواحد بن احمد بزاز؛ |
| نام‌های دیگر | ابن عبدون، ابوعبدالله احمد بن عبدالواحد بن احمد بزاز؛ |
| لقب | |
| تخلص | ابن عبدون، ابن حاشر؛ |
| نام پدر | عبدالواحد بن احمد بزاز؛ |
| محل زندگی | بغداد؛ |
| رحلت | د 423ق؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | امامی؛ |
| پیشه | فقيه، محدّث؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | فقيه، محدّث؛ |
| اساتید | ابن زبير قْرَشى؛ |
| مشایخ | ابوغالب زُراری، ابوبکر دوری، ابن قولويه قمى، ابن داوود قمى، ابوالفرج اصفهانى، ابن جعابى، ابن جنيد اسکافى، ابن حمزه طبری، ابوطالب انباری، سهل بن احمد ديباجى، دعلج بن احمد سجستانى و ابوالمفضّل شيبانى؛ |
| برخی آثار | 1. اخبار السيد بن محمد (سيد اسماعيل حميری)، 2. تاريخ، 3. تفسير خطبه فاطمه عليهاالسلام؛ |
ابْن‌ِ عُبْدون، ابوعبدالله احمد بن عبدالواحد بن احمد بزاز (د 423ق/1032م)، فقيه و محدّث امامى.
وی به ابن حاشر نيز شهرت دارد.
از جزئيات زندگى او اطلاع چندانى در دست نيست.
تحصیلات، اساتید، مشایخ
در مورد اوايل تحصيل او اين مقدار مى‌دانيم که در 348ق/959م با ابن زبير قْرَشى ملاقات داشته و از وی بهره برده است.
به گفته نجاشى ابن عبدون علاوه بر فقه و حديث در ادبيات نيز تبحر داشته و آن را نزد استادان بنام عصر خود فراگرفته بوده است.
با توجه به برخى گزارش‌های پراکنده‌ای که از حضور وی در بغداد رسيده و با توجه به اينکه غالب مشايخ و راويان او بغدادی بوده‌اند، مى‌توان حدس زد که بخش عمده‌ای از عمر خويش را در آنجا سپری کرده است.
به گفته ابن ماکولا، ابن عبدون برای استماع حديث به نقاط مختلفى سفر کرده که از آن ميان حضور وی در تِنّيس (از شهرهای مصر) و استماع کتاب کافى کلينى در آنجا قابل ذکر است.
از مشايخ وی مى‌توان ابوغالب زُراری، ابوبکر دوری، ابن قولويه قمى، ابن داوود قمى، ابوالفرج اصفهانى، ابن جعابى، ابن جنيد اسکافى، ابن حمزه طبری، ابوطالب انباری، سهل بن احمد ديباجى، دعلج بن احمد سجستانى و ابوالمفضّل شيبانى را نام برد.
راویان
از راويان او نيز نجاشى، شيخ طوسى، ابن غضائری و جعفر بن محمد دوريستى شايان ذکرند.
وصف رجالی
گفتنى است که نجاشى در باب توثيق يا تضعيف وی سخنى نگفته و طوسى نيز تنها او را به کثرت استماع و روايت حديث وصف کرده است.
آثار
آثاری همچون:
1.اخبار السيد بن محمد (سيد اسماعيل حميری)،
2.تاريخ، 3.تفسير خطبه فاطمه عليهاالسلام،
4.عمل الجمعه،
5.الحديثين المختلفين،
به ابن عبدون نسبت داده شده که امروزه نشانى از آن‌ها در دست نيست.
همچنين ابن ماکولا از کتاب:
6.فهرست،
وی ياد کرده و افزوده است که نسخه‌ای از آن را ديده که مفصل نيز بوده است.
اين کتاب مورد استفاده طوسى در الفهرست و نجاشى در رجال قرار گرفته است.
طوسى در امالى مجموعه‌ای از احاديث ابن عبدون را نقل کرده، امّا روشن نيست آن‌ها را از کدامين اثر وی برگرفته بوده است.
نيز ابن شهر آشوب در مناقب، از يکى از آثار ابن عبدون استفاده کرده است که عنوان آن دانسته نيست.
کتابى با عنوان:
7. آداب الحکماء،
نيز به وی نسبت داده شده است. [۱].
پانویس
- ↑ انصاری، حسن، ج4، ص204
منابع مقاله
انصاری، حسن،دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.