وحید گلپایگانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن مقفع، عبدالله بن دادویه' به 'ابن مقفع، عبدالله بن دادویه') |
جز (added Category:زادگان 1305 شمسی using HotCat) |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:آذر(1400)]] | [[رده:آذر(1400)]] | ||
[[رده:زادگان 1305 شمسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۳
| نام | وحید گلپایگانی، محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | وحید، محمد
گلپایگانی، میرزا محمد |
| نام پدر | آيت‌الله وحيد گلپايگانى |
| متولد | 1305ش |
| محل تولد | گلپايگان |
| رحلت | 1383ش |
| اساتید | آيت‌الله نجفى مرعشى
آيت‌الله حاج آقا مرتضى حائرى |
| برخی آثار | تاریخ فخری در آداب ملکداری و دولت‌های اسلامی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE08019AUTHORCODE |
ميرزا محمد وحيد گلپايگانى (1305-1383ش)، يكى از مفاخر علماى گلپايگان و يادگار يكى از بيوت بزرگ با سابقه علم و فقاهت بود كه نام رجال آن‌ها در يادنامه‌هاى شخصيت‌هاى علم و عمل جاودان مى‌باشد.
ولادت
ايشان در سال 1305ش در بيت علم و فضيلت به دنيا آمد. پدرش آيت‌الله وحيد گلپايگانى (م 1352ش) يكى از علماى بزرگ و به نام منطقه و از شاگردان مبرز مرحوم آيت‌الله حاج شيخ عبدالكريم حايرى، مؤسس حوزه علمیه قم بود كه در سال 1340ق بعد از فوت پدرش آخوند ملا محمدجواد، به درخواست اهالى گوگد گلپايگان و به امر آيت‌الله حايرى به آن جا عزيمت نمود و ضمن ترويج دين، به تأسيس مدرسه علمیه پرداخت.
تحصیلات
ميرزا محمدوحيد در سن دوازده سالگى به تحصيل علوم دينى روى آورد. نخست ادبيات و مقدمات و قسمتى از فقه و اصول را نزد پدرش، در همان مدرسه علمیه گوگد فراگرفت. بعد در سال 1320ش به قم مشرف شد و كتاب شرح لمعه را نزد آيت‌الله نجفى مرعشى و رسائل و مكاسب را نزد آيت‌الله حاج آقا مرتضى حائرى فراگرفت، سپس در محضر درس آيات عظام حاج سيد صدرالدين صدر، حجت تبريزى و حاج آقا حسين طباطبايى بروجردى شركت كرد و مبانى علمى‌اش را استوار ساخت.
وى در سال 1326ش عازم تهران شد و اوقات خود را در آن جا به مطالعه و تحقيق خصوصا در زمينه تاريخ و ادبيات سپرى نمود،
وفات
سرانجام ايشان در 78 سالگى بر اثر بيمارى در 24 بهمن ماه 1383ش مطابق با دوم محرم الحرام 1426ق زندگى را بدرود گفت و طى مراسمى پيكر پاکش به گلپايگان منتقل و در امام زاده احمد بن عمران دفن گرديد.
آثار
برخى از تأليفات ايشان عبارتند از:
- ترجمه كتاب الفخرى تأليف ابن طقطقى به نام تاريخ فخرى
- ترجمه كتاب شيخ المضيره ابوهريره تأليف شيخ محمود ابوريه از شيوخ الازهر مصر به نام بازرگان حديث چاپ و منتشر شده است.
- معاويه سردسته تبهكاران كه مطالب آن به تمامه از كتب و طرق اهل سنت نقل شده است.
- فرمان مبارک اميرالمؤمنين على(ع) به مالك اشتر نخعى.
- ترجمه كتاب ادب الكبير و ادب الصغير عبدالله بن مقفع صاحب كتاب كليلة و دمنة كه چاپ شده است.
- گوشه‌اى از تاريخ و آشفتگى‌هاى آن و همچنين تعدادى در خور توجه از مقالات و جزوه‌ها در موضوعات مختلف كه به اتمام رسيده، ولى تا كنون چاپ نشده است.[۱]
پانويس