شیرازی، سید عبدالله

شیرازی، سید عبدالله

نام	شیرازی، سید عبدالله
نام‌های دیگر	آیت‌الله شیرازی موسوی شیرازی، سید عبدالله
نام پدر	سید محمد طاهر
متولد	1271 ش یا 1892 م
محل تولد	دزفول
رحلت	1363ش یا 1405 ق یا 1984 م
اساتید	حاج سید ابوالحسن اصفهانى؛ آقا ضیاءالدین عراقى؛
برخی آثار	عمدة الوسائل فی الحاشیة علی الرسائل رسالة فی الترتب
کد مؤلف	AUTHORCODE02595AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، شیرازی (ابهام زدایی) را ببینید.

سید عبدالله شیرازى (1309-1363ش)، فقیه، مجتهد، از نوادگان امامزاده احمد بن موسی معروف به شاه چراغ(ع)، مخالف سیاستهای رضاخان، در واقعه مسجد گوهرشاد مشهد نقش داشت و بعد از آن واقعه دستگیر و به تهران اعزام شد، از حامیان جمهوری اسلامی

ولادت

در 13 شعبان 1309ق برابر با 3 اسفند 1271ش، در بیت علم و فضیلت متولد شد پدرش مرحوم آیت‌الله سید محمد طاهر، فرزند مرحوم آیت‌الله حاج سید محمد على و مادرش علویه‌اى از خاندان قاضى حسین دزفولى بود.

تحصیلات

وى، دروس مقدمات را در زادگاهش آموخت، سپس در سال 1333ق، براى تحصیل علوم دینى به نجف اشرف رفته و پس از 13 سال اقامت و استفاده از محاضر درسى، در سال 1345ق، به شیراز بازمى‌گردد و مبارزات خود را آغاز مى‌کند، سپس به قم عزیمت کرده و به سفارش حضرت آیت‌الله حائرى یزدى، به مشهد عزیمت مى‌کند و پس از بازگشت دوباره به نجف اشرف و تدریس در آن‌جا، باز به مشهد بازمى‌گردد و فعالیت‌های علمى خود را آغاز مى‌کند.

اساتید

سطح

1. سید محمدباقر آیت‌اللهى؛
2. آیت‌الله ثامنى؛
3. آیت‌الله ابوالوردى؛
4. میرزا محمد صادق مجتهد.

دروس خارج

1. حاج سید ابوالحسن اصفهانى؛
2. آقا ضیاءالدین عراقى؛
3. حاج شیخ محمدحسین نایینى.

در جریان کشف حجاب، ایشان، به مشهد آمد و با آیت‌الله حاج آقا حسین قمى و علماى اعلام مشهد دیدار نمود و پس از رحل اقامت افکندن در مشهد، در شوراى آنها که در منزل آیت‌الله سید یونس اردبیلى دایر مى‌شد، شرکت مى‌جست و پس از کشتار فجیع گوهرشاد و بازداشت علما، ایشان نیز دست‌گیر و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردین ماه سال 1315 وارد نجف گردید.

آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانى، در سال 1323ش، طى یادداشتى ایشان را به‌عنوان شخصى شایسته مرجعیت معرفى نمود و از مردم خواست که در امور دینى به وى رجوع نمایند و رساله عملیه وى، تحت عنوان «انیس المقلدین»، انتشار یافت.آیت‌الله شیرازى، در جریان نهضت ملى، از اقدامات سیاسى آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانى حمایت کرد و در جریان لایحه انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حریم دین و روحانیت و امام خمینى(قدس‌سره) برخاست، تا اینکه با اعمال فشار حزب بعث عراق، این کشور را ترک گفت و روز 10 آذر 1354 به ایران آمد و پس از سفر به قم و شیراز، وارد مشهد شد و به تدریس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجریان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت.

در طول مدتى که آیت‌الله شیرازى در قید حیات بود، خدمات زیادى را نسبت به طلاب علوم دینى و هم‌چنین مردم انجام داد.

وى، مدارس علمیه، حسینیه و مساجد زیادى را در شهرهاى نجف اشرف، مشهد و کوفه تأسیس کرد. ایشان، بیش از 200 واحد مسکونى را در شهرهاى طبس، فیض‌آباد قائنات، شیروان، خوزستان و کرمان احداث و یا بازسازى کرد که از جمله اقدامات مؤثر و پرفایده ایشان در طول مدت عمر خود بود.

وفات

سرانجام آن فقید عالى‌مقام و مرجع عالى‌قدر در شام‌گاه سال 1405ق، مصادف با 5 مهرماه 1363، دار فانى را لبیک گفت و دیدار معبودش را با جان و دل پذیرا شد و در حرم على بن موسى الرضا(ع) دفن گردید.

آثار

1. عمدة الوسائل فى الحاشية على الرسائل؛
2. كتاب القضاء؛
3. الدرر المبيض فى منجزات المريض؛
4. ازاحة الشبهات فى الشك فى الركعات؛
5. رفع الحاجب فى الاجرة على الواجب؛
6. ازاحة الشبهة فى حكم الآفاق المتحدة و المختلفة؛
7. التحفة الكاظمية فى قتل الحيوانات بالآلات الكهربائية؛
8. الرسالة الرجبية؛
9. الرسالة الربيعية فى تصحيح النيابة العبادية؛
10. المسئلة الرجوعية فى حكم المطلقة الرجعية؛
11. الحاشية على العروة الوثقى؛
12. الاحتجاجات العشرة؛
13. الامامة و الشيعة؛
14. پوشش زن از ديدگاه اسلام؛
15. امام و امامت از ديدگاه اسلام؛
16. مناظرات ده‌گانه با علماى اهل سنت؛
17. ذخيرة الصالحين؛
18. توضيح المسائل؛
19. مناسك حج؛
20. انيس المقلدين.

وابسته‌ها

عمدة الوسائل في الحاشیة علی الرسائل

رسالة في الترتب

كتاب القضاء (شیرازی)

الامامة و الشیعة

مناظرات دهگانه با علماء اهل سنت در مکه مکرمه و مدينه منوره

الاحتجاجات العشرة مع العلماء في مکة المکرمة و المدينة المنورة

پوشش زن از دیدگاه اسلام