سعادت مصطفوی، سید حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" | 6 شهریور 1401 | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۶
| نام | سید حسن سعادت مصطفوی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | آیت‌الله سید محمد سعادت مصطفوی |
| متولد | ۱۳۱۵ش |
| محل تولد | قاین خراسان جنوبی |
| رحلت | 6 شهریور 1401 |
| اساتید | آیت‌الله حاج شیخ محمدتقی آملی |
| برخی آثار | شرح اشارات و تنبیهات (نمط سوم) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11017AUTHORCODE |
سید حسن سعادت مصطفوی (1315-1401ش)، عضو هیئت علمی قطعی تمام‌وقت دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق(ع) است و مدیر گروه فلسفه و کلام اسلامی این دانشکده و از شاگردان آیت‌الله حاج شیخ محمدتقی آملی و حاج شیخ محمدحسین تهرانی نجفی و صاحب «شرح نمط سوم اشارات و تنبیهات ابن سینا».
ولادت
سید حسن سعادت مصطفوی، فرزند آیت‌الله سید محمد سعادت مصطفوی، در سال ۱۳۱۵ش، در شهرستان قاین خراسان جنوبی متولد شد[۱].
تحصیل و اساتید
وی از شش سالگی به مکتب رفت و بعضی کتاب‌های فارسی را فراگرفت و پس از یک سال و نیم به مدرسه ابتدایی رفت و چون معلوماتش در حد کلاس دوم بود، از همان ابتدا به کلاس دوم رفت و تا کلاس پنجم را در قاین بود و در سال 1326ش، به‌همراه خانواده به تهران مهاجرت نمود و کلاس‌های پنجم و ششم ابتدایی و دبیرستان را در تهران طی کرد و در ضمن تحصیل در این دوران، نزد پدرش، به تحصیل دروس مقدماتی حوزوی پرداخت[۲].
پس از طی دوران دبستان و دبیرستان، به‌طور جدی، صرف، نحو، معانی، بیان، مغنی، مطول، حاشیه ملا عبدالله، قوانین، شرح تجرید، شرح منظومه، شرح اشارات و فلسفه مشاء را نزد پدرش و همچنین کفایه آخوند و مکاسب و رسائل شیخ انصاری را در مدرسه علمیه رضائیه که تدریس تمام دروس، از سطح و خارج، به ایشان محول شده بود، با یک دوره درس خارج فقه و اصول به مدت ۷ سال گذرانید و پس از آن، مدت چهار سال در درس فقه آیت‌الله حاج شیخ محمدتقی آملی صاحب شرح عروه به نام «مصباح الهدی» حاضر شد و در همین مدت و برهه چهار ساله، در درس حکمت متعالیه اسفار اربعه آیت‌الله حاج سید ابوالحسن رفیعی قزوینی شرکت کرد[۳].
وی در هجرت موقت ۴ ساله آیت‌الله شیخ محمدحسین ثقفی تهرانی نجفی، یک دوره خارج «کفایه» و یک دوره خارج «محجة العلماء» را از ایشان بهره‌مند شد. وی چند سالی نیز در درس عرفان شیخ محمدعلی حکیم، حاضر شد[۴].
وی در سن ۳۰ سالگی به درجه اجتهاد در فقه و اصول نائل شد[۵].
فعالیت‌های علمی
- تدریس شرح اشارات و رسائل شیخ؛
- تدریس از سال ۱۳۶۳ش، در دانشگاه‌های مختلف، در رشته‌های فقه و اصول، کلام و فلسفه و عرفان نظری؛
- عضویت در هیئت علمی قطعی تمام‌وقت دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق(ع) و مدیریت گروه فلسفه و کلام اسلامی این دانشکده؛
- تدریس شفای شیخ‌الرئیس در حوزه علمیه قم؛
- تدریس دو واحد فلسفه و یا عرفان در مقطع دکتری دانشکده تربیت مدرس قم؛
- عضویت رسمی در کمیته خبرگان بدون مدرک وزارت علوم و تحقیقات فناوری؛
- عضویت رسمی در کمیته گزینش استاد و برنامه‌ریزی وزارت علوم؛
و...[۶].
آثار
کتب
- شرح نمط سوم اشارات و تنبیهات ابن سینا به فارسی؛
- الهیات بمعنی الاخص در قرآن.
مقالات
- ملاحظاتی در باب حرکت جوهری؛
- علم خدا؛
- حل پارادکس عینیت و ذهنیت وجود مطلق با تکیه بر هستی‌شناسی علامه سید حیدر آملی؛
- فلسفه در افق عقل و دین؛
- انیت و یقین‌آور بودن برهان صدیقین سینوی[۷].
وفات
ایشان در 6 شهریور 1401 از دنیا رفت[۸]