خویی، سید ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

== سفر به قم ==

آیت‌الله خویى در سال 1350ق، به زیارت حضرت امام رضا(ع) نایل آمده و در سال 1353ق، به حج مشرف شدند.

آآآآآآآآآآآآآآآدر اوایل ماه رجب سال 1368 هجرى قمرى، بار دیگر از نجف اشرف به قصد زیارت حضرت ثامن الحجج علیه السلام و معالجۀ کسالت قلب و سینه، راهى ایران گشته و از راه همدان عازم قم شدند. آن گاه که خبر ورودشان به قم رسید بزرگان حوزه و دانشمندان، همراه انبوه مردم تا هشت فرسنگى قم به استقبال او آمدند.

زمانیکه ایشان قصد حرکت به تهران کرد بسیارى از مردم تهران و ساکنان شهر رى تا شش فرسنگى به استقبالش آمده و مورد تجلیل عموم طبقات واقع شدند.

آیت الله خویى پس از یادگیرى مقدمات نزد بزرگان و اساتید سطح، از جمله پدر بزرگوارش به تدریس کتب درسى فقه و اصول پرداخت و در 21 سالگى به درس خارج روى‌آورد و در فقه و اصول از خرمن دانش دانشوران نام آور حوزۀ نجف خوشه‌ها چید و فیض‌هابرگرفت. برخى از آن بزرگان عبارتند از:

 

# آیت الله شیخ فتح الله شریعت اصفهانى (متوفاى 1339 هجرى قمرى)

# آیت الله میرزاى نائینى (متوفاى 1355 هجرى قمرى)

# آیت الله آقا ضیاء عراقى (متوفاى 1361 هجرى قمرى)

# آیت الله شیخ محمد حسین غروى اصفهانى (متوفاى 1361 هجرى قمرى)

# آیت الله میرزا على آقا شیرازى فرزند میرزاى شیرازى (متوفاى 1355 هجرى قمرى)

# آیت الله شیخ محمد جواد بلاغى نجفى (متوفاى 1352 هجرى قمرى)

# آیت الله سید حسین بادکوبه‌اى (متوفاى 1358 هجرى قمرى)

# آیت الله آقا میرزا على آقا قاضى (متوفاى 1366 هجرى قمرى)

آیت الله خویى در حالى که هنوز جوان بود موفق شد از بزرگان حوزۀ نجف اجازۀ نقل حدیث دریافت داشته و توسط آن، کتابهاى دانشمندان شیعه و سنى را روایت کند. یکى از این مشایخ، مرحوم میرزاى نائینى بود که بوسیلۀ ایشان از استادش مرحوم محدّث نورى کتابهایى مانند: اصول کافى، من لا یحضره الفقیه، تهذیب، استبصار، وسائل الشیعة، بحار الأنوار، وافى و... را روایت مى‌نمود.