البدعة؛ دراسة موضوعية لمفهموم البدعة و تطبيقها علی ضوء منهج أهل‌البيت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‎ک' به 'ه‌ک'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎و' به 'ه‌و')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ک' به 'ه‌ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۵: خط ۴۵:
در باب دوم، در ضمن چهار فصل زیر، به بررسی هویت بدعت پرداخته شده است: در فصل نخست، بدعت در لغت و اصطلاح شرعی مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/129 ر.ک: همان، ص129-‎135]</ref> و در فصل دوم، به بررسی قول به تقسیم بدعت به انواع مختلف و استدلال بر بطلان این قول، پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/141 ر.ک: همان، ص141-‎180]</ref>.
در باب دوم، در ضمن چهار فصل زیر، به بررسی هویت بدعت پرداخته شده است: در فصل نخست، بدعت در لغت و اصطلاح شرعی مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/129 ر.ک: همان، ص129-‎135]</ref> و در فصل دوم، به بررسی قول به تقسیم بدعت به انواع مختلف و استدلال بر بطلان این قول، پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/141 ر.ک: همان، ص141-‎180]</ref>.


با دقت در نصوص اسلامی، می‌توان دریافت که بدعت، در مفاهیم مختلفی همچون تقابل با سنت، غش، گمراهی و تبعیت از هواهای نفسانی و پست‎ترین مراتب کفر و شرک به‎کار رفته است. بدین منظور در فصل سوم، با استفاده از روایات، مفهوم بدعت در نصوص اسلامی مورد بررسی قرار گرفته<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/187 ر.ک: همان، ص187-‎193]</ref> و در فصل چهارم، به توضیح این امر پرداخته شده: بدعت، به معنای «إدخال ما ليس من الدين فيه» بوده و این مفهوم، متقوم به دو امر است: نخست، اختصاص داشتن به امور شرعی توقیفی (پس بنابراین بدعت شامل عادات متغیر، مباحاتی که در جریان اصلی زندگی انسان پیش می‌آید و امور عرفی مختلف نزد مردم نمی‌شود) و دوم، عدم وجود دلیل شرعی و دینی برای امر حادث (که این قید، از مهم‎ترین مقومات اساسی برای بدعت می‎باشد)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/201 ر.ک: همان، ص201-‎284]</ref>.
با دقت در نصوص اسلامی، می‌توان دریافت که بدعت، در مفاهیم مختلفی همچون تقابل با سنت، غش، گمراهی و تبعیت از هواهای نفسانی و پست‎ترین مراتب کفر و شرک به‌کار رفته است. بدین منظور در فصل سوم، با استفاده از روایات، مفهوم بدعت در نصوص اسلامی مورد بررسی قرار گرفته<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/187 ر.ک: همان، ص187-‎193]</ref> و در فصل چهارم، به توضیح این امر پرداخته شده: بدعت، به معنای «إدخال ما ليس من الدين فيه» بوده و این مفهوم، متقوم به دو امر است: نخست، اختصاص داشتن به امور شرعی توقیفی (پس بنابراین بدعت شامل عادات متغیر، مباحاتی که در جریان اصلی زندگی انسان پیش می‌آید و امور عرفی مختلف نزد مردم نمی‌شود) و دوم، عدم وجود دلیل شرعی و دینی برای امر حادث (که این قید، از مهم‎ترین مقومات اساسی برای بدعت می‎باشد)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/201 ر.ک: همان، ص201-‎284]</ref>.


باب سوم، در دو فصل، به تطبیقات موارد بدعت اختصاص یافته است، ولذا در فصل نخست، به بررسی نماز تراویح و نحوه بدعت شدن آن و نهی پیامبر(ص) از خواندن نمازهای مستحبی به‌صورت جماعت و پیروی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] از این امر و مخالفت با جماعت خواندن نماز تراویح، پرداخته شده<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/291 ر.ک: همان، ص291-‎318]</ref> و در فصل دوم نیز حدیث «سنت خلفای راشدین» و مشروع جلوه دادن اعمال خلفا به‌وسیله این حدیث، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/332 ر.ک: همان، ص332-‎386]</ref>.
باب سوم، در دو فصل، به تطبیقات موارد بدعت اختصاص یافته است، ولذا در فصل نخست، به بررسی نماز تراویح و نحوه بدعت شدن آن و نهی پیامبر(ص) از خواندن نمازهای مستحبی به‌صورت جماعت و پیروی [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] از این امر و مخالفت با جماعت خواندن نماز تراویح، پرداخته شده<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/291 ر.ک: همان، ص291-‎318]</ref> و در فصل دوم نیز حدیث «سنت خلفای راشدین» و مشروع جلوه دادن اعمال خلفا به‌وسیله این حدیث، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/332 ر.ک: همان، ص332-‎386]</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش