البدعة؛ دراسة موضوعية لمفهموم البدعة و تطبيقها علی ضوء منهج أهل‌البيت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

با دقت در نصوص اسلامی، می‌توان دریافت که بدعت، در مفاهیم مختلفی همچون تقابل با سنت، غش، گمراهی و تبعیت از هواهای نفسانی و پست‎ترین مراتب کفر و شرک به‎کار رفته است. بدین منظور در فصل سوم، با استفاده از روایات، مفهوم بدعت در نصوص اسلامی مورد بررسی قرار گرفته<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/187 ر.ک: همان، ص187-‎193]</ref> و در فصل چهارم، به توضیح این امر پرداخته شده: بدعت، به معنای «إدخال ما ليس من الدين فيه» بوده و این مفهوم، متقوم به دو امر است: نخست، اختصاص داشتن به امور شرعی توقیفی (پس بنابراین بدعت شامل عادات متغیر، مباحاتی که در جریان اصلی زندگی انسان پیش می‌آید و امور عرفی مختلف نزد مردم نمی‌شود) و دوم، عدم وجود دلیل شرعی و دینی برای امر حادث (که این قید، از مهم‎ترین مقومات اساسی برای بدعت می‎باشد)<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/201 ر.ک: همان، ص201-‎284]</ref>.

در آخرین باب، در دو فصل، به بررسی نقش اهل‎بیت(ع) در مواجهه با بدعت‎ها پرداخته شده است. در این باب ابتدا، معنای تشیع و چگونگی به وجود آمدن آن، مورد بحث قرار گرفته و سپس به سفارشات پیامبر(ص) به پیروی و اتباع از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]]، اشاره شده است. از دیگر موضوعات مطرح‎شده در این باب، عبارتند از: جبر و تفویض و قضا و قدر؛ قیاس و رأی؛ تشبیه و تجسیم؛ تصوف و رهبانیت؛ مواجهه با غلات و...<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18373/1/395 ر.ک: همان، ص395-‎519]</ref>.