۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR80924J1.jpg | عنوان = الإبدال | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابو الطیب لغوی، عبد الواحد بن علی (نويسنده) تنوخی، عزالدین بن امین (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ت9ک2 6190 PJ | موضوع = |ناشر | ناشر =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الإبدال'''، اثر ابوالطیب عبدالواحد بن علی | '''الإبدال'''، اثر [[ابو الطیب لغوی، عبد الواحد بن علی|ابوالطیب عبدالواحد بن علی حلبی]]، از علمای قرن چهارم هجری است که لقب «لغوی» به دلیل دانش و تبحر فراوان او در زمینه زبان عربی و نحو، به او داده شده است. کتاب به موضوع مهم ابدال (جانشینی یا جایگزینی حروف) در زبان عربی میپردازد و برای فهم تنوعات زبانی و لهجههای مختلف قبایل عرب اهمیت دارد. | ||
==مفهوم ابدال== | ==مفهوم ابدال== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==محتوای کتاب== | ==محتوای کتاب== | ||
کتاب، مشتمل بر مقدمه مفصلی است که در آن، محقق به موضوع ابدال و جایگاه آن در علوم زبان عربی میپردازد و رابطه ابدال را با سایر پدیدههای صوتی و واژگانی مانند قلب و اشتقاق، مورد بحث قرار میدهد. وی همچنین به تلاش مؤلف برای جمعآوری کلمات ابدالی که در لهجههای مختلف عرب یافت میشوند، اشاره میکند و برخی از کارهای پیشینیان مانند ابن سکیت، ابن درید، زجاجی و ابن جنی را در این زمینه یا موضوعات مرتبط، مانند قلب و اشتقاق ذکر میکند و... | کتاب، مشتمل بر مقدمه مفصلی است که در آن، محقق به موضوع ابدال و جایگاه آن در علوم زبان عربی میپردازد و رابطه ابدال را با سایر پدیدههای صوتی و واژگانی مانند قلب و اشتقاق، مورد بحث قرار میدهد. وی همچنین به تلاش مؤلف برای جمعآوری کلمات ابدالی که در لهجههای مختلف عرب یافت میشوند، اشاره میکند و برخی از کارهای پیشینیان مانند ابن سکیت، ابن درید، زجاجی و ابن جنی را در این زمینه یا موضوعات مرتبط، مانند قلب و اشتقاق ذکر میکند و... | ||
و نیز به معرفی ابوالطیب لغوی و... میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص5-74</ref>. | و نیز به معرفی ابوالطیب لغوی و... میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص5-74</ref>. | ||
در متن اصلی کتاب، ابوالطیب لغوی، پدیده ابدال را بهصورت نظاممند و بر اساس جفتهای حروفی که با هم ابدال میشوند، تنظیم کرده است و فصول مختلف کتاب به بررسی ابدال میان حروف خاصی، اختصاص یافتهاند. | در متن اصلی کتاب، ابوالطیب لغوی، پدیده ابدال را بهصورت نظاممند و بر اساس جفتهای حروفی که با هم ابدال میشوند، تنظیم کرده است و فصول مختلف کتاب به بررسی ابدال میان حروف خاصی، اختصاص یافتهاند. | ||
او برای هر جفت حرف که ابدال میان آنها رایج است، بابی جداگانه در نظر گرفته است؛ برای مثال، در کتاب، بابهایی با این عناوین دیده میشود: | او برای هر جفت حرف که ابدال میان آنها رایج است، بابی جداگانه در نظر گرفته است؛ برای مثال، در کتاب، بابهایی با این عناوین دیده میشود: | ||
# باب الباء و الذال (باب ابدال باء و ذال)؛ | # باب الباء و الذال (باب ابدال باء و ذال)؛ | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۲: | ||
# باب التاء و الزاء (باب ابدال تاء و زاء)؛ | # باب التاء و الزاء (باب ابدال تاء و زاء)؛ | ||
و... | و... | ||
در هر باب، مؤلف به ذکر کلماتی میپردازد که در لهجههای مختلف با ابدال آن دو حرف مشخص، بهکار میروند. برای توضیح این پدیده، او شواهد و مثالهایی را از گفتار عربهای بادیهنشین ، شعر، حکایات و سایر کاربردهای زبانی گردآوری کرده است. این روش نشاندهنده تکیه مؤلف بر زبان رایج و لهجههای معتبر عرب در زمان خود است. این مثالها شامل کاربردهای زبانی در شعر، حکایات و نمونههای متداول لهجهای بودهاند<ref>برای نمونه، ر.ک: متن کتاب، همان، ص81، 86 و 89</ref>. | در هر باب، مؤلف به ذکر کلماتی میپردازد که در لهجههای مختلف با ابدال آن دو حرف مشخص، بهکار میروند. برای توضیح این پدیده، او شواهد و مثالهایی را از گفتار عربهای بادیهنشین ، شعر، حکایات و سایر کاربردهای زبانی گردآوری کرده است. این روش نشاندهنده تکیه مؤلف بر زبان رایج و لهجههای معتبر عرب در زمان خود است. این مثالها شامل کاربردهای زبانی در شعر، حکایات و نمونههای متداول لهجهای بودهاند<ref>برای نمونه، ر.ک: متن کتاب، همان، ص81، 86 و 89</ref>. | ||
==ساختار کتاب== | ==ساختار کتاب== | ||
ساختار کلی کتاب تحت عنوان «أبواب الإبدال» آورده شده است و هر باب به بررسی ابدال میان یک جفت حرف خاص اختصاص دارد. عنوان هر باب معمولاً بهصورت «باب... و... »، یا مشابه آن است. | ساختار کلی کتاب تحت عنوان «أبواب الإبدال» آورده شده است و هر باب به بررسی ابدال میان یک جفت حرف خاص اختصاص دارد. عنوان هر باب معمولاً بهصورت «باب... و...»، یا مشابه آن است. | ||
مؤلف، کلمات یا عباراتی را ذکر میکند که در آنها ابدال میان دو حرف مشخص رخ داده است؛ مثلاً در باب الباء و الذال، کلمات «عذْهَلَه» و «عَبْهَلَه»، بهعنوان مثال ابدال باء و ذال آورده شدهاند و هر دو معنای یکسانی دارند<ref>ر.ک: همان، ص1</ref>. | مؤلف، کلمات یا عباراتی را ذکر میکند که در آنها ابدال میان دو حرف مشخص رخ داده است؛ مثلاً در باب الباء و الذال، کلمات «عذْهَلَه» و «عَبْهَلَه»، بهعنوان مثال ابدال باء و ذال آورده شدهاند و هر دو معنای یکسانی دارند<ref>ر.ک: همان، ص1</ref>. | ||