ابومطیع بلخی، حکم بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابومطیع بلخی، حکم بن عبدالله | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = حکم بن عبدالله؛ | نام‌های دیگر = ابومطیع بلخی، حکم بن عبدالله؛ | لقب = | تخلص = ابومطیع بلخی؛ | نسب = موالی قریش، بلخی؛ | نا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==اساتید، راویان== | ==اساتید، راویان== | ||
در سفرهای علمی خود، از جمله چندین سفری که به بغداد داشته، از ابوحنیفه، سفیان | در سفرهای علمی خود، از جمله چندین سفری که به بغداد داشته، از [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]]، [[ثوری، سفیان بن سعید|سفیان ثوری]]، [[مالک بن انس]]، [[ابن جریح، عبدالملک بن عبدالعزیز|ابن جریح]] و بسیاری دیگر دانش آموخته و احمد بن منیع، [[هشام بن عبیدالله رازی]]، [[سلمه بن بشیر نیشابوری]]، [[علی بن هاشم بن مرزوق]] و برخی دیگر از او روایت کرده‌اند. | ||
==مناصب== | ==مناصب== | ||
| خط ۸۰: | خط ۷۹: | ||
همین گونه عقاید سبب شد که اصحاب حدیث او را مورد حمله قرار دهند. | همین گونه عقاید سبب شد که اصحاب حدیث او را مورد حمله قرار دهند. | ||
از جمله کسانی چون احمد بن | |||
از جمله کسانی چون [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[یحیی بن معین]]، [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] و [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]] او را تضعیف کرده‌اند و حتی کسانی چون [[ابن قیسرانی، محمد بن طاهر|ابن قیسرانی]] و جورقانی او را به «وضع حدیث» متهم ساخته‌اند. | |||
==گرایش به رأی در فقه== | ==گرایش به رأی در فقه== | ||
ابومطیع همچون استادش ابوحنیفه در فقه به رأی گرایش داشت. | ابومطیع همچون استادش [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] در فقه به رأی گرایش داشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
در پاره‌ای از منابع وی را گردآورنده کتاب الفقه الاکبر منتسب به ابوحنیفه دانسته‌اند. | در پاره‌ای از منابع وی را گردآورنده کتاب الفقه الاکبر منتسب به [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] دانسته‌اند. | ||
همچنین کتابی با عنوان: الفقه الابسط(با روایت ابومطیع)، | |||
مشتمل بر پاسخ‌های ابوحنیفه به شاگردش ابومطیع بلخی در قاهره(1368ق/1949م) به چاپ رسیده که به احتمالی می‌تواند نسخه‌ای ناقص از همان الفقه الاکبر باشد.<ref>حجتی کرمانی، محمد جواد، ج6، ص266</ref>. | |||
| |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۲
| ابومطیع بلخی، حکم بن عبدالله | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | حکم بن عبدالله؛ |
| نام‌های دیگر | ابومطیع بلخی، حکم بن عبدالله؛ |
| تخلص | ابومطیع بلخی؛ |
| نسب | موالی قریش، بلخی؛ |
| نام پدر | عبدالله بن مسلمه بن عبدالرحمان؛ |
| ولادت | حدود 115ق؛ |
| محل تولد | بلخ؛، ایران؛ |
| محل زندگی | ایران، عراق؛ |
| رحلت | 199ق؛ |
| مدفن | بلخ (محل وفات)؛ |
| طول عمر | 83یا 84؛ |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | حنفی؛ |
| پیشه | فقیه، محدث؛ |
| منصب | قاضی؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | فقیه، محدث؛ |
| اساتید | ابوحنیفه، سفیان ثوری، مالک بن انس، ابن جریح؛ |
| مشایخ | |
| معاصرین | |
| برخی آثار | 1- الفقه الابسط؛ |
ابومُطیعِ بَلْخی، حَکم بن عبدالله (د199ق/815م) ، فقیه، محدث، قاضی ایرانی و از شاگردان ابوحنیفه،
ولادت
در منابع به سال ولادت و زندگی او اشاره‌ای نشده، ولی از روایت سن او به هنگام مرگ، می‌توان تولد او را در حدود 115ق تخمین زد.
نسب
وی از موالی قریش بود.
اساتید، راویان
در سفرهای علمی خود، از جمله چندین سفری که به بغداد داشته، از ابوحنیفه، سفیان ثوری، مالک بن انس، ابن جریح و بسیاری دیگر دانش آموخته و احمد بن منیع، هشام بن عبیدالله رازی، سلمه بن بشیر نیشابوری، علی بن هاشم بن مرزوق و برخی دیگر از او روایت کرده‌اند.
مناصب
ابومطیع در موطن خود بلخ مدت 16سال به قضا پرداخت.
وفات
سرانجام در همانجا(بلخ) وفات یافت.
اعتقاد به مرجئه
به تصریح منابع، وی بر اعتقاد مرجئه بود، چنانکه بهشت و دوزخ را مانند سایر مخلوقات فناپذیر غیرابدی می‌دانست.
جرح و تعدیل رجالی
همین گونه عقاید سبب شد که اصحاب حدیث او را مورد حمله قرار دهند.
از جمله کسانی چون احمد بن حنبل، یحیی بن معین، بخاری و نسائی او را تضعیف کرده‌اند و حتی کسانی چون ابن قیسرانی و جورقانی او را به «وضع حدیث» متهم ساخته‌اند.
گرایش به رأی در فقه
ابومطیع همچون استادش ابوحنیفه در فقه به رأی گرایش داشت.
آثار
در پاره‌ای از منابع وی را گردآورنده کتاب الفقه الاکبر منتسب به ابوحنیفه دانسته‌اند.
همچنین کتابی با عنوان: الفقه الابسط(با روایت ابومطیع)،
مشتمل بر پاسخ‌های ابوحنیفه به شاگردش ابومطیع بلخی در قاهره(1368ق/1949م) به چاپ رسیده که به احتمالی می‌تواند نسخه‌ای ناقص از همان الفقه الاکبر باشد.[۱].
پانویس
- ↑ حجتی کرمانی، محمد جواد، ج6، ص266
منابع مقاله
حجتی کرمانی، محمد جواد، دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.