حکیم (ابهام زدایی)

حکیم ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:

• سید محسن حكيم (1268-1349ش)، فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم، از شاگردان آخوند خراسانى، آقا ضياء عراقى و ميرزاى نائينى بود و پس از وفات سيد ابوالحسن اصفهانى به عنوان يكى از مراجع تقليد اداره‌ى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان دلیل الناسک، مستمسک العروة الوثقی، منهاج الصالحین (المحشی)، نهج الفقاهة، حقائق الأصول

• سيد محمدباقر حكيم (۱۳۱۸ش - ۱۳۸۲ش)، فقیه، اصولی، از علمای تأثیر گذار در عراق در سده اخیر، رئیس مجلس اعلای شیعیان عراق، از بنیانگذاران حزب الدعوة الاسلامية

• سید محمدعلی حکیم (1329-1432ق)، فقیه، مفسر، استاد فقه و اصول حوزه نجف.

• سيد محمدسعيد حكيم (۱۳۵۴- ۱۴۴۳ق)، از مراجع تقلید شیعه عراق، نوه دختری سید محسن حکیم، خواهر زاده شهید محمدباقر حکیم

• سید عبدالصاحب حكيم (۱360- 1403ق)، فقیه، اصولی، استاد حوزه نجف، از شهدای خاندان حکیم به دست حزب بعث، فرزند آیت‌الله سید محسن حکیم

• سيد محمدتقى طباطبايى حكيم (1301-1381ش)، استاد حوزه علمیه نجف، از پیشتازان تقریب مذاهب اسلامی، نویسنده کتاب الأصول العامة في الفقه المقارن

• سيد منذر حكيم (1332 ش - کربلا)، مدرس، پژوهشگر، از جمله شاگردان مبرز علامه عسکری در مباحث تاریخی

• حكيم سید علی‌احمد نير واسطى (1901-1982) محقق پاکستانی، از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر

• حکیم میسری (متولد 324ق- خراسان)،صاحب قدیمی‌ترین اثر منظوم در علم پزشکی به‌نام دانشنامه سراينده «دانش‌نامه»، به احتمال زياد كلمه میسری لقب او بوده است.

• محمدمؤمن بن میرزا محمدزمان حسینی تنکابنی (زنده در 1080ق)، پزشک ایرانی، طبیب شاه سلیمان صفوی

• نصر زجاجی تبریزی (608-زنده در 697ق)، مشهور به حکیم زَجّاجی از شاعران ادب فارسی در سده هفتم هجری، دارای شغل شیشه‌گری

• ابوعبداللّه محمدبن على بن حسن بن بشر تِرمِذى (متوفای بین سالهای 295 و 300ق)، ملقب به حكيم ترمذی، محدّث، مؤلف و از عرفاى بزرگ قرن سوم است. غير از آنچه وى در شرح حال خود نوشته است، اطلاعات كمى درباره او در كتب صوفيه وجود دارد.