عروسی مطوی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:بهمن (99)' به '') |
جز (added Category:نویسندگان using HotCat) |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:نویسندگان]] | |||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۲
| نام | عروسی مطوی، محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | عبدالله |
| متولد | 19 ژانویه 1920م |
| محل تولد | مطویه در جنوب تونس |
| رحلت | 25 ژوئیه سال 2005م |
| اساتید | |
| برخی آثار | ریاض النفوس في طبقات علماء القیروان و أفریقیة و زهادهم و نساکهم و سیر من أخبارهم و فضائلهم و أوصافهم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE08705AUTHORCODE |
محمد عروسی مطوی (1920-2005م)، نویسنده و سیاستمدار تونسی که تحقیقات، رمان‌ها و داستان‌های زیادی دارد. رمان «توت تلخ» از معروف‌ترین نوشته‌های اوست.
ولادت
محمد عروسی بن عبدالله بن مبروک بن طاهر مامی مطوی مهذبی در 19 ژانویه 1920 در شهر مطویه در جنوب تونس متولد شد.
تحصیلات
محمد عروسی، تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش آموخت و سپس به مدرسه «الفرنسية العربية» رفت. پس از آن به پایتخت تونس رفت و در آنجا گواهی ابتدایی را در سال 1935م، اخذ کرد و برای ادامه تحصیل به مدرسه «الزيتونية» پیوست و مدارک دیپلم در رشته‌های مختلفی را از آنجا گرفت. ایشان در سال 1946 مدرک حقوق و در یک سال بعد، یعنی در سال 1947 مدرک تحقیقات اسلامی را به دست آورد.
مشاغل و مناصب
او در سال 1948 در آزمون تدریس در جامع الاعظم شرکت کرد و موفق به عضویت در کادر آموزشی آنجا شد و در ادبیات و تاریخ به تدریس پرداخت. پس از استقلال تونس در سال 1956، وی به عضویت هیئت دیپلماتیک درآمد و از آن مسیر روانه عراق شد تا به‌عنوان اولین سفیر تونس در بغداد مشغول به کار شود. او همچنین در مصر و عربستان سعودی کار کرد و تا سال 1963 در این رابطه مشغول بود. ایشان در سال 1964 به‌عنوان معاون پارلمان تونس انتخاب شد و عضویت وی برای چهار دوره پیاپی ادامه داشت.
محمد عروسی یکی از اعضای مؤسس اتحادیه نویسندگان تونس بود و بین سال‌های 1981-1991م، به مدت ده سال ریاست آنجا را برعهده گرفت و از سال 1966 مدیر مسئول و صاحب امتیاز مجله «قصص» شد. وی همچنین دبیر کلی اتحادیه نویسندگان عرب را برعهده داشت.
وفات
محمد عروسی مطوی، در 25 ژوئیه سال 2005م، از دنیا رفت.
آثار
ایشان در زمینه‌های مختلفی از قبیل شعر، مقاله، مطالعات ادبی، قصه‌های کوتاه، رمان و داستان‌های کودکان و تحقیق میراث گذشتگان قلم‌فرسایی کرده و در این رابطه جوایزی را نیز نصیب خود نموده است: برخی از آثار تألیفی و تحقیقی وی چنین است:
- التعليم الزيتوني و وسائل إصلاحه؛
- الحروب الصليبية في المشرق و المغرب؛
- جلال‌الدين السيوطي؛
- امرؤ‌القيس؛
- أسس التطور و التجديد في الإسلام؛
- من طرائف التاريخ؛
- فضائل إفريقية في الآثار و الأحاديث الموضوعة؛
- سيرة القيروان؛
- السلطنة الحفصية؛
- فرحة الشعب؛
- التوت المر؛
- موسوعة حيوانات العالم؛
- النصوص المفسرة؛
- خريدة القصر و جريدة العصر؛
- تحفة المحبين و الأصحاب؛
- أنموذج الزمان في شعراء القيروان؛
و...[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: ویکی‌پدیای عربی