تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب
| تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انصاری، عبد الرحمن (نويسنده) مطوی، محمد عروسی (محقق) |
| ناشر | المکتبة العتیقة |
| مکان نشر | تونس - تونس |
| سال نشر | 1390ق - 1970م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف8ت3 1083 CS |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تحفة المحبين و الأصحاب في معرفة ما للمدنيين من الأنساب، نوشته شاعر و نسب‌شناس قرن دوازدهم هجری قمری، عبدالرحمن بن عبدالکریم انصاری خزرجی، معروف به عبدالرحمن انصاری (1124- 1197ق)، فرهنگ‌نامه‌ای است که تبارنامه بسیاری از اهالی مدینه را از آغاز تا زمان نگارنده بیان می‌کند. نویسنده، داستان‌نویس و سیاستمدار تونسی معاصر، محمد عروسی مطوی (1920-2005م)، این اثر را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمه‌ای ارزنده نوشته و نویسنده و کتابش و مشخصات نسخه‌های خطی و روش تصحیح خودش را شناسانده است.
هدف و روش
- عبدالرحمن انصاری با تأکید بر آنکه من از آغاز جوانی، به نسب‌شناسی علاقه داشتم و به مطالعه کتاب‌های انساب می‌پرداختم و با یاران در این زمینه گفتگو می‌کردم تا آنکه معلومات بسیاری یافتم، افزوده است:
- از خدای کریم خیر طلبیدم تا این کتاب را تألیف کنم و آن را متوسط بین اطناب و ایجاز و مخصوص بیان نسب‌های اهالی مدینه منوره قرار دادم؛ کسانی که از زمان تاریخ نگارش این اثر موجود هستند و همچنین به بیشتر پدران و مادران و نیاکان و فرزندان و نوادگان نیز به‌شکل اختصار پرداختم و بسیاری از فواید و القاب و آداب را در آن آوردم تا موعظه و تذکری سودمند برای خودم و دیگران باشد و بر اساس حروف تهجی منظمش کردم[۱].
- محمد عروسی مطوی با اشاره به اهمیت مدینه منوره و اهتمام مسلمانان به «مدینه‌شناسی»، افزوده است: کتاب حاضر از بهترین و سودمندترین آثار در این موضوع است؛ زیرا جایگاه تمدنی مدینه را نشان می‌دهد و فقط کتاب تبارشناسی نیست، بلکه به ترسیم اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مدینه در قرن دوازدهم هجری نیز می‌پردازد[۲].
ساختار و محتوا
نویسنده در این اثر، به‌ترتیب الفبایی، خاندان‌های گوناگون «مدینه» را معرفی کرده است. اولین مبحث، «بيت الأنصاري» است[۳] و آخرین، «بيت الينبعي»[۴].
نمونه مباحث
- «بيت الكردي»: نسبت به «کرد» (کوهی بزرگ) دارد که مشهور است و بسیاری از مردمان مدینه منوره منسوب به آن هستند. مشهورترین آنها «شیخ یوسف کردی»، نایب امامان شافعی در حضرت نبوی(ص) است که سال 1120ق، وارد مدینه شد و مردی عالم و عامل بود و در مسجد نبوی(ص) فقه شافعی تدریس می‌کرد...[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.