الحدث أثناء غسل الجنابة: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 دی الی 24 بهمن' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'ميراث الزوجة غير ذات الولد' به 'ميراث الزوجة غير ذات الولد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[الحبوة و احکامها]] | [[الحبوة و احکامها]] | ||
[[ميراث الزوجة غير | [[ميراث الزوجة غير ذات الولد]] | ||
[[کشف الريبة في أحکام الغيبة]] | [[کشف الريبة في أحکام الغيبة]] |
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۲
رسائل الشهيد الثاني(طبع قدیم) | |
---|---|
پدیدآوران | شهید ثانی، زینالدین بن علی (نویسنده) |
ناشر | مکتبة بصيرتي |
مکان نشر | قم - ایران |
چاپ | 1 |
موضوع | اخلاق اسلامی
غیبت (اخلاق اسلامی) فقه جعفری - قرن 10ق - مجموعهها |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 182/6 /ش9ر5 1300الف |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحدث أثناء غسل الجنابة یا رسالة في ما إذا أحدث المجنب في أثناء غسل الجنابة تألیف زينالدين بن على جبعى عاملى معروف به شهيد ثانى (م 966 ق) است.
این رساله یکی از ده رساله از نوشتههای شهید ثانی است که توسط انتشارات مکتبة بصيرتي در قم با عنوان رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم) به چاپ رسیده است.
در اين نوشته مسئله باطل بودن يا صحيح بودن غسل و وضوء بر اثر ايجاد حدث اصغر در ضمن غسل جنابت بررسى شده است و مؤلف پس از بررسى اقوال مختلف نظريه صحيح بودن غسل جنابت و واجب بودن وضوء براى نماز را انتخاب نموده است.
وى سه نظريه اعادۀ غسل از شيخ صدوق و پدرش، شيخ طوسى (م 460 ق) علامه حلّى (م 726 ق) فخر المحققين (م 767 ق)، شهيد اوّل (م 876 ق)، بى تأثير بودن حدث و صحت غسل از قاضى ابن براج (م 481 ق)، ابن ادريس (م 598 ق)، صحيح بودن غسل و گرفتن وضوء از سيد مرتضى (م 413 ق)، و محقق حلّى (676 ق) را با ادلّۀ آنان بيان نموده است و پس از بررسى و نقد آنان نظر سيد مرتضى را قبول نموده مىنويسد: و الّذى ظهر بعد تحرير الحال ان قول السيد سيد الأقوال (صفحه 37 كتاب)
و همينطور در صفحه 39 مىنويسد: فحيث لم يتحقق هنا اجماع على عدم الوضوء و كان الحدث الطارى انما يوجب الوضوء فلا مانع من القول بوجوبه اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات علامۀ حلّى در مختلف و خصوصا نظريات شهيد اوّل در الذكرى و البيان نظر داشته است.
نسخهها
در الذريعة170/11 به نسخه آستان قدس رضوى به خط شيخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق در ضمن مجموعهاى از رسائلش اشاره شده است.
در مقدمهاى بر فقه شيعه صفحات 195 و 196 به نسخههاى منتخب متعدد خطى اشاره شدهاست.
اين كتاب در ضمن مجموعة الأفادات و در سال 1313ق چاپ شده است.