ابن ساعی، علی بن انجب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00541.jpg|بندانگشتی|ابن الساعی، علی بن انجب]] | [[پرونده:NUR00541.jpg|بندانگشتی|ابن الساعی، علی بن انجب]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن الساعی، علی بن انجب | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |انجب | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |593ق / 1197م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بغداد | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |674 ق یا 1276 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |ابوعبدالله محمد بن سعيد بن يحيى واسطى | ||
عبدالسلام بن يحيى تكريتى | |||
محمد بن ابى المعالى الفقيه | |||
على بن محمد بن على موصلى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |الدر الثمین في أسماء المصنفين | ||
|-class= | |||
|کد | نساء الخلفاء المسمی جهات الأئمة الخلفاء من الحرائر والإماء | ||
|data-type= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00541AUTHORCODE | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''تاج‌الدين ابوطالب على بن انجب بن ساعى بغدادى''' (593-20 رمضان 674ق)، معروف به خازن، مورخ مشهور و اديب شافعى‌مذهب، | |||
== ولادت == | |||
در سال 593ق / 1197م، در شهر بغداد ديده به جهان گشود. | |||
درباره نام نياى او میان نویسندگان اختلاف است. بعضى، عثمان بن عبدالله بن عبدالرحمان بن عبدالرحيم را پدر انجب و نياى ابوطالب على، دانسته‌اند و برخى، از عبدالله بن عمار بن عُبيد الله، به‌عنوان پسر انجب و نياى ابوطالب على، سخن رانده‌اند. همچنين معلوم نيست كه «ساعى» (پاکار، پادو)، شغل و لقب انجب، پدر ابوطالب على بوده يا یکى از نياكان او. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
از دوران رشد و تحصيلات او آگاهى دقيقى در دست نيست، اما نام بسيارى از مشايخ و استادان او را مى‌توان از كتب مختلف و از جمله آثار خود وى دريافت. ابن ساعى، قرائت را نزد ابوالبقاء عبدالله عكبرى فراگرفت و از كسانى چون ابوعبدالله محمد بن سعيد بن يحيى واسطى، معروف به ابن دبيثى، ابوالقاسم على و يوسف پسران | از دوران رشد و تحصيلات او آگاهى دقيقى در دست نيست، اما نام بسيارى از مشايخ و استادان او را مى‌توان از كتب مختلف و از جمله آثار خود وى دريافت. ابن ساعى، قرائت را نزد ابوالبقاء عبدالله عكبرى فراگرفت و از كسانى چون ابوعبدالله محمد بن سعيد بن يحيى واسطى، معروف به ابن دبيثى، ابوالقاسم على و يوسف پسران عبدالرحمان بن جوزى، عبدالسلام بن يحيى تكريتى، محمد بن ابى المعالى الفقيه، على بن محمد بن على موصلى و ابوالقاسم سعيد بن معالى النحاس، حديث شنيد و از ابواليمن الكِندى اجازه روايت گرفت و تاریخ بغداد ابن نجار را نزد خود وى خواند. وى همچنين [[صحيح بخارى]] را از حسن بن مبارك بن زبيدى و برادر او حسین و ابوبكر محمد بن احمد بن القطيعى فراگرفت. بااين‌همه، گفته‌اند كه در ضبط احاديث و تواريخ دقت نداشت و آنها را به‌درستى حفظ نمى‌كرد. | ||
گذشته از علوم رايج در آن روزگار، او به تصوف نيز گرايش داشت، چندان‌كه | گذشته از علوم رايج در آن روزگار، او به تصوف نيز گرايش داشت، چندان‌كه شهاب‌الدينعمر بن محمد سهروردى، او را خرقه داد. | ||
از شاگردان وى نيز اطلاع دقيقى در دست نيست، اما از منابع برمى‌آيد كه حافظ ابومحمد | از شاگردان وى نيز اطلاع دقيقى در دست نيست، اما از منابع برمى‌آيد كه حافظ ابومحمد عبدالمؤمن بن خلف دمیاطى در نظامیه، امام تقى‌الدين محمود بن على دقوقى و ابوالفضل بن فوطى از او حديث شنيدند و روايت كردند. همچنين عبدالرحمان سنبط اربلى صاحب «[[خلاصه الذهب المسبوك مختصر من سير الملوك|خلاصة الذهب المسبوك]]» و [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] سابق‌الذكر صاحب «الحوادث الجامعة و مجمع الآداب» از شاگردان برجسته وى بوده‌اند. | ||
از اينكه او در كجا تدريس مى‌كرده نيز اطلاعى در دست نيست، ولى چون سال‌ها کتابدار مستنصريه و | از اينكه او در كجا تدريس مى‌كرده نيز اطلاعى در دست نيست، ولى چون سال‌ها کتابدار مستنصريه و نظامیه بغداد بوده و از همین‌رو برخى از او با لقب «خازن» ياد كرده‌اند، مى‌توان پنداشت كه احتمالاً پس از تسخير بغداد به دست هلاكو در 656ق / 1258م، وى در آن دو مدرسه حديث مى‌گفته يا تدريس مى‌كرده است. | ||
گفته‌اند كه به هنگام حمله هلاكو، ابن ساعى و | گفته‌اند كه به هنگام حمله هلاكو، ابن ساعى و عز‌الدين بن ابى‌الحديد شارح نهج‌البلاغة و برادر او موفق‌الدين بن ابى‌الحديد، به خانه ابن علقمى وزير مستعصم رفتند و از قتل رهایى يافتند. گویا پس از سقوط بغداد، این چند تن از سوى [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير‌الدين طوسى]] به نظارت کتابخانه‌هاى بغداد منصوب شدند. | ||
درباره او، از نویسندگان معاصر وى چيزى در دست نيست، اما مؤلفان بعدى غالباً ً او را ستوده و با عناوین «فقيه، حافظ، محدّث، مورخ و شاعر» از او ياد كرده‌اند. [[سيوطى]] او را در طبقه بيستم حفّاظ ذكر كرده و ابن داوودى وى را از طبقه مفسّران برشمرده است. | |||
==وفات== | |||
وى سرانجام در 20 رمضان 674ق / 8 مارس 1276م، در بغداد درگذشت و پیکرش را در مقبرة الشّونيزية كه آرامگاه صوفيان بود و در جانب غربى بغداد قرار داشت، به خاک سپردند. وى قبل از مرگ، کتاب‌هاى خود را وقف نظامیه بغداد كرد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
آثار منسوب به وى عبارتند از: | آثار منسوب به وى عبارتند از:{{ستون-شروع|2}} | ||
# الاحاديث الثمانية الغالية؛ | # الاحاديث الثمانية الغالية؛ | ||
# اخبار الادباء؛ | # اخبار الادباء؛ | ||
| خط ۶۵: | خط ۷۶: | ||
# اخبار المصنفين؛ | # اخبار المصنفين؛ | ||
# اخبار من ادركت خلافة ولدها من جهات الخلفاء [يا من نساء الخلفاء]؛ | # اخبار من ادركت خلافة ولدها من جهات الخلفاء [يا من نساء الخلفاء]؛ | ||
# اخبار | # اخبار النبویة و شرحى از آن در سه مجلد؛ | ||
# اخبار الوزراء | # اخبار الوزراء في دولة الائمة الخلفاء؛ | ||
# ارشاد الطالب الى معرفة المذاهب؛ | # ارشاد الطالب الى معرفة المذاهب؛ | ||
# الاشارة الموفقية | # الاشارة الموفقية في اخبار علماء الدولة البویهية؛ | ||
# اعتبار المستبصر | # اعتبار المستبصر في سيرة المستنصر؛ | ||
# الاقتفاء؛ | # الاقتفاء؛ | ||
# الايضاح عن الاحاديث الصحاح؛ | # الايضاح عن الاحاديث الصحاح؛ | ||
| خط ۷۵: | خط ۸۶: | ||
# بشارة من بلغ الثمانين من العمر؛ | # بشارة من بلغ الثمانين من العمر؛ | ||
# تاريخ ابن ساعى؛ | # تاريخ ابن ساعى؛ | ||
# الجامع المختصر | # الجامع المختصر في عنوان التواريخ و عيون السير؛ | ||
# الحثّ على طلب الولد؛ | # الحثّ على طلب الولد؛ | ||
# ذيل بر ذيل | # ذيل بر ذيل تاريخ بغدادابوبكر مارستانى؛ | ||
# ذيل بر طبقات الشافعية شيخ ابواسحاق شيرازى؛ | # ذيل بر طبقات الشافعية شيخ ابواسحاق شيرازى؛ | ||
# سيرة المستعصم؛ | # سيرة المستعصم؛ | ||
# شرح الفصيح ثعلب؛ | # شرح الفصيح ثعلب؛ | ||
# | # نهایة الفوائد الادبية في شرح المقامات الحريرية؛ | ||
# شرح | # شرح نهج‌البلاغة؛ | ||
# شرط المستنصرية؛ | # شرط المستنصرية؛ | ||
# شعراء الزمان؛ | # شعراء الزمان؛ | ||
| خط ۹۶: | خط ۱۰۷: | ||
# المُعْلَم الاتابكى؛ | # المُعْلَم الاتابكى؛ | ||
# مقابر بغداد؛ | # مقابر بغداد؛ | ||
# المناقب العلية لمدرسى | # المناقب العلية لمدرسى النظامیة؛ | ||
# منهاج الطالبين | # منهاج الطالبين في معرفة نقباءِ العبّاسيين؛ | ||
# نزهة الابصار | # نزهة الابصار في اخبار ابنى المستعصم بالله العباسى؛ | ||
# نزهة الراغب المعتبر | # نزهة الراغب المعتبر في سيرة الملك قشتمر؛ | ||
# ولاة خوزستان؛ | # ولاة خوزستان؛ | ||
# بلغة الظرفاء؛ | # بلغة الظرفاء؛ | ||
# حسن الوفاء لمشاهير الخلفاء؛ | # حسن الوفاء لمشاهير الخلفاء؛ | ||
# نظم منثور الكلام. | # نظم منثور الكلام.{{پایان}}<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1796 سجادی، صادق، ج 3، ص655]</ref>. | ||
== | ==پانویس== | ||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/1796 سجادی، صادق، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374] | |||
== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[أخبار الحلاج (من أندر الأصول المخطوط في سیرة الحلاج)]] | |||
[[الدر الثمین في أسماء المصنفين]] | |||
[[نساء الخلفاء المسمی جهات الأئمة الخلفاء من الحرائر والإماء]] | |||
[[نساء الخلفاء المسمی جهات | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:ادیبان]] | |||
[[رده:مورّخان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۴
| نام | ابن الساعی، علی بن انجب |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | انجب |
| متولد | 593ق / 1197م |
| محل تولد | بغداد |
| رحلت | 674 ق یا 1276 م |
| اساتید | ابوعبدالله محمد بن سعيد بن يحيى واسطى
عبدالسلام بن يحيى تكريتى محمد بن ابى المعالى الفقيه على بن محمد بن على موصلى |
| برخی آثار | الدر الثمین في أسماء المصنفين
نساء الخلفاء المسمی جهات الأئمة الخلفاء من الحرائر والإماء |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00541AUTHORCODE |
تاج‌الدين ابوطالب على بن انجب بن ساعى بغدادى (593-20 رمضان 674ق)، معروف به خازن، مورخ مشهور و اديب شافعى‌مذهب،
ولادت
در سال 593ق / 1197م، در شهر بغداد ديده به جهان گشود.
درباره نام نياى او میان نویسندگان اختلاف است. بعضى، عثمان بن عبدالله بن عبدالرحمان بن عبدالرحيم را پدر انجب و نياى ابوطالب على، دانسته‌اند و برخى، از عبدالله بن عمار بن عُبيد الله، به‌عنوان پسر انجب و نياى ابوطالب على، سخن رانده‌اند. همچنين معلوم نيست كه «ساعى» (پاکار، پادو)، شغل و لقب انجب، پدر ابوطالب على بوده يا یکى از نياكان او.
تحصیلات
از دوران رشد و تحصيلات او آگاهى دقيقى در دست نيست، اما نام بسيارى از مشايخ و استادان او را مى‌توان از كتب مختلف و از جمله آثار خود وى دريافت. ابن ساعى، قرائت را نزد ابوالبقاء عبدالله عكبرى فراگرفت و از كسانى چون ابوعبدالله محمد بن سعيد بن يحيى واسطى، معروف به ابن دبيثى، ابوالقاسم على و يوسف پسران عبدالرحمان بن جوزى، عبدالسلام بن يحيى تكريتى، محمد بن ابى المعالى الفقيه، على بن محمد بن على موصلى و ابوالقاسم سعيد بن معالى النحاس، حديث شنيد و از ابواليمن الكِندى اجازه روايت گرفت و تاریخ بغداد ابن نجار را نزد خود وى خواند. وى همچنين صحيح بخارى را از حسن بن مبارك بن زبيدى و برادر او حسین و ابوبكر محمد بن احمد بن القطيعى فراگرفت. بااين‌همه، گفته‌اند كه در ضبط احاديث و تواريخ دقت نداشت و آنها را به‌درستى حفظ نمى‌كرد.
گذشته از علوم رايج در آن روزگار، او به تصوف نيز گرايش داشت، چندان‌كه شهاب‌الدينعمر بن محمد سهروردى، او را خرقه داد.
از شاگردان وى نيز اطلاع دقيقى در دست نيست، اما از منابع برمى‌آيد كه حافظ ابومحمد عبدالمؤمن بن خلف دمیاطى در نظامیه، امام تقى‌الدين محمود بن على دقوقى و ابوالفضل بن فوطى از او حديث شنيدند و روايت كردند. همچنين عبدالرحمان سنبط اربلى صاحب «خلاصة الذهب المسبوك» و ابن فوطى سابق‌الذكر صاحب «الحوادث الجامعة و مجمع الآداب» از شاگردان برجسته وى بوده‌اند.
از اينكه او در كجا تدريس مى‌كرده نيز اطلاعى در دست نيست، ولى چون سال‌ها کتابدار مستنصريه و نظامیه بغداد بوده و از همین‌رو برخى از او با لقب «خازن» ياد كرده‌اند، مى‌توان پنداشت كه احتمالاً پس از تسخير بغداد به دست هلاكو در 656ق / 1258م، وى در آن دو مدرسه حديث مى‌گفته يا تدريس مى‌كرده است.
گفته‌اند كه به هنگام حمله هلاكو، ابن ساعى و عز‌الدين بن ابى‌الحديد شارح نهج‌البلاغة و برادر او موفق‌الدين بن ابى‌الحديد، به خانه ابن علقمى وزير مستعصم رفتند و از قتل رهایى يافتند. گویا پس از سقوط بغداد، این چند تن از سوى خواجه نصير‌الدين طوسى به نظارت کتابخانه‌هاى بغداد منصوب شدند.
درباره او، از نویسندگان معاصر وى چيزى در دست نيست، اما مؤلفان بعدى غالباً ً او را ستوده و با عناوین «فقيه، حافظ، محدّث، مورخ و شاعر» از او ياد كرده‌اند. سيوطى او را در طبقه بيستم حفّاظ ذكر كرده و ابن داوودى وى را از طبقه مفسّران برشمرده است.
وفات
وى سرانجام در 20 رمضان 674ق / 8 مارس 1276م، در بغداد درگذشت و پیکرش را در مقبرة الشّونيزية كه آرامگاه صوفيان بود و در جانب غربى بغداد قرار داشت، به خاک سپردند. وى قبل از مرگ، کتاب‌هاى خود را وقف نظامیه بغداد كرد.
آثار
آثار منسوب به وى عبارتند از:
- الاحاديث الثمانية الغالية؛
- اخبار الادباء؛
- اخبار الحلاج؛
- اخبار الخلفاء [الاربعة يا الراشدين]؛
- اخبار الرُّبُط و المدارس؛
- اخبار الطاهر؛
- اخبار قضاة بغداد؛
- اخبار المصنفين؛
- اخبار من ادركت خلافة ولدها من جهات الخلفاء [يا من نساء الخلفاء]؛
- اخبار النبویة و شرحى از آن در سه مجلد؛
- اخبار الوزراء في دولة الائمة الخلفاء؛
- ارشاد الطالب الى معرفة المذاهب؛
- الاشارة الموفقية في اخبار علماء الدولة البویهية؛
- اعتبار المستبصر في سيرة المستنصر؛
- الاقتفاء؛
- الايضاح عن الاحاديث الصحاح؛
- الايناس بمناقب العباس؛
- بشارة من بلغ الثمانين من العمر؛
- تاريخ ابن ساعى؛
- الجامع المختصر في عنوان التواريخ و عيون السير؛
- الحثّ على طلب الولد؛
- ذيل بر ذيل تاريخ بغدادابوبكر مارستانى؛
- ذيل بر طبقات الشافعية شيخ ابواسحاق شيرازى؛
- سيرة المستعصم؛
- شرح الفصيح ثعلب؛
- نهایة الفوائد الادبية في شرح المقامات الحريرية؛
- شرح نهج‌البلاغة؛
- شرط المستنصرية؛
- شعراء الزمان؛
- غرر المحاضرة و درر المكاثرة؛
- غزل الظِراف و مغازلة الاشراف؛
- کتاب الزهاد؛
- كشف الكلمات العربية؛
- مختصر تفسير البغوى؛
- المدائح الوزيرية؛
- قطعه شعرى در رثاى مادرِ الناصر لدين الله خليفه عباسى؛
- مشيخة على بن انجب؛
- معجم الادباء؛
- المُعْلَم الاتابكى؛
- مقابر بغداد؛
- المناقب العلية لمدرسى النظامیة؛
- منهاج الطالبين في معرفة نقباءِ العبّاسيين؛
- نزهة الابصار في اخبار ابنى المستعصم بالله العباسى؛
- نزهة الراغب المعتبر في سيرة الملك قشتمر؛
- ولاة خوزستان؛
- بلغة الظرفاء؛
- حسن الوفاء لمشاهير الخلفاء؛
- نظم منثور الكلام.
[۱].
پانویس
منابع مقاله