نکته‌های ناگفته: مجموعه یادداشت و نقد ادبی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنکته‌های ناگفتهJ1.jpg | عنوان =نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = افشاری، مهران (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =‏ | موضوع =ادبیات فارسی، نقد ادبی، تاریخ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان  
|زبان  
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =
| کد کنگره =‏PIR ۳۳۷۵/۶الف۷ن۸ ۱۳۹۳
| موضوع =ادبیات فارسی، نقد ادبی، تاریخ اجتماعی ایران
| موضوع =ادبیات فارسی,تصوف, -- تاریخ و نقد
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = زاوش
| ناشر = زاوش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی''' تألیف مهران افشاری؛ این کتاب مجموعه‌ای از نکته‌های نغز و سخنان تازه دربارۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگ ایران ارائه می‌دهد که بیشتر آنها تاکنون منتشر نشده است و خواننده از طریق مقایسۀ آنها با مقاله‌های منتشرشده، تفاوت میان یادداشت و مقاله را از دیدگاه نگارنده درمی‌یابد.
'''نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی''' تألیف [[افشاری، مهران|مهران افشاری]]؛ این کتاب مجموعه‌ای از نکته‌های نغز و سخنان تازه دربارۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگ ایران ارائه می‌دهد که بیشتر آنها تاکنون منتشر نشده است و خواننده از طریق مقایسۀ آنها با مقاله‌های منتشرشده، تفاوت میان یادداشت و مقاله را از دیدگاه نگارنده درمی‌یابد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کتاب «نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی» اثر مهران افشاری، مجموعه‌ای ارزشمند از یادداشت‌های پژوهشی در حوزۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است. این کتاب حاوی نکات بدیع و سخنان تازه‌ای است که بیشتر آنها برای نخستین بار منتشر می‌شوند. دو نوشتار آغازین کتاب به موضوعات دین، عرفان و تصوف و همچنین تاریخ اجتماعی مرتبط است و یادداشت‌های بعدی به ادبیات فارسی اختصاص دارد که با ترتیب زمانی و با توجه به موضوع هر نوشته تنظیم شده‌اند. در میان یادداشت‌های کتاب، دو نقد ادبی درباره سعدی نیز گنجانده شده است. یکی از یادداشت‌های برجسته کتاب با عنوان «منوچهری و شاهنامه» به بررسی ارتباط منوچهری دامغانی با شاهنامه فردوسی می‌پردازد. نویسنده با استناد به شواهد تاریخی نشان می‌دهد که شاهنامه فردوسی در دوران زندگی منوچهری شناخته شده و معروف بوده و این شاعر با اثر فردوسی آشنایی داشته است. افشاری با اشاره به منظومه علی‌نامه که در سال ۴۸۳ قمری از فردوسی و شاهنامه سخن گفته، استدلال می‌کند که ادعای برخی معاصران مبنی بر ناشناخته بودن شاهنامه در عصر فردوسی، سخنی سست و بی‌اساس است. از دیگر یادداشت‌های مهم کتاب می‌توان به «یادداشت‌هایی دربارۀ تصوف، فتوت و قلندری»، «یادداشت‌هایی دربارۀ برخی حکایت‌های مثنوی‌های عطار»، «سماع سعدی و طریقۀ تصوف او»، «سفرهای شیخ اجل سعدی»، «یادداشت‌هایی از زنگی‌نامه»، «یادداشت‌هایی بر دیوان حافظ» و «دربارۀ قصۀ حسین کرد شبستری» اشاره کرد. نویسنده در سراسر کتاب با رویکردی پژوهشی و با استناد به منابع معتبر، به واکاوی نکات دقیق و ناگفته در متون کهن فارسی می‌پردازد و خواننده را با جنبه‌های کمترشناخته‌شدۀ ادبیات و تاریخ ایران آشنا می‌سازد.<ref>[https://literaturelib.com/books/1263 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
کتاب «نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی» اثر [[افشاری، مهران|مهران افشاری]]، مجموعه‌ای ارزشمند از یادداشت‌های پژوهشی در حوزۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است.  
 
این کتاب حاوی نکات بدیع و سخنان تازه‌ای است که بیشتر آنها برای نخستین بار منتشر می‌شوند. دو نوشتار آغازین کتاب به موضوعات دین، عرفان و تصوف و همچنین تاریخ اجتماعی مرتبط است و یادداشت‌های بعدی به ادبیات فارسی اختصاص دارد که با ترتیب زمانی و با توجه به موضوع هر نوشته تنظیم شده‌اند.  
 
در میان یادداشت‌های کتاب، دو نقد ادبی درباره [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] نیز گنجانده شده است. یکی از یادداشت‌های برجسته کتاب با عنوان «منوچهری و شاهنامه» به بررسی ارتباط [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری دامغانی]] با [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] می‌پردازد. نویسنده با استناد به شواهد تاریخی نشان می‌دهد که [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] در دوران زندگی [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری]] شناخته شده و معروف بوده و این شاعر با اثر [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] آشنایی داشته است. افشاری با اشاره به منظومه علی‌نامه که در سال ۴۸۳ قمری از [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] سخن گفته، استدلال می‌کند که ادعای برخی معاصران مبنی بر ناشناخته بودن شاهنامه در عصر [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، سخنی سست و بی‌اساس است. از دیگر یادداشت‌های مهم کتاب می‌توان به «یادداشت‌هایی دربارۀ تصوف، فتوت و قلندری»، «یادداشت‌هایی دربارۀ برخی حکایت‌های مثنوی‌های عطار»، «سماع [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و طریقۀ تصوف او»، «سفرهای شیخ اجل سعدی»، «یادداشت‌هایی از زنگی‌نامه»، «یادداشت‌هایی بر دیوان حافظ» و «دربارۀ قصۀ حسین کرد شبستری» اشاره کرد. نویسنده در سراسر کتاب با رویکردی پژوهشی و با استناد به منابع معتبر، به واکاوی نکات دقیق و ناگفته در متون کهن فارسی می‌پردازد و خواننده را با جنبه‌های کمترشناخته‌شدۀ ادبیات و تاریخ ایران آشنا می‌سازد.<ref>[https://literaturelib.com/books/1263 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>


==پانويس ==
==پانويس ==
خط ۴۴: خط ۴۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات(مهر 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات(مهر 1404) باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۵

نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی تألیف مهران افشاری؛ این کتاب مجموعه‌ای از نکته‌های نغز و سخنان تازه دربارۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگ ایران ارائه می‌دهد که بیشتر آنها تاکنون منتشر نشده است و خواننده از طریق مقایسۀ آنها با مقاله‌های منتشرشده، تفاوت میان یادداشت و مقاله را از دیدگاه نگارنده درمی‌یابد.

نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی
نکته‌های ناگفته: مجموعه یادداشت و نقد ادبی
پدیدآورانافشاری، مهران (نویسنده)
ناشرزاوش
مکان نشرتهران
سال نشر1393
شابک9786006846828
موضوعادبیات فارسی,تصوف, -- تاریخ و نقد
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏PIR ۳۳۷۵/۶الف۷ن۸ ۱۳۹۳

ساختار

این کتاب در یک جلد و شامل مجموعه‌ای از یادداشت‌های متعدد در موضوعات مختلف ادبی و تاریخی تنظیم شده است.

گزارش کتاب

کتاب «نکته‌های ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی» اثر مهران افشاری، مجموعه‌ای ارزشمند از یادداشت‌های پژوهشی در حوزۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است.

این کتاب حاوی نکات بدیع و سخنان تازه‌ای است که بیشتر آنها برای نخستین بار منتشر می‌شوند. دو نوشتار آغازین کتاب به موضوعات دین، عرفان و تصوف و همچنین تاریخ اجتماعی مرتبط است و یادداشت‌های بعدی به ادبیات فارسی اختصاص دارد که با ترتیب زمانی و با توجه به موضوع هر نوشته تنظیم شده‌اند.

در میان یادداشت‌های کتاب، دو نقد ادبی درباره سعدی نیز گنجانده شده است. یکی از یادداشت‌های برجسته کتاب با عنوان «منوچهری و شاهنامه» به بررسی ارتباط منوچهری دامغانی با شاهنامه فردوسی می‌پردازد. نویسنده با استناد به شواهد تاریخی نشان می‌دهد که شاهنامه فردوسی در دوران زندگی منوچهری شناخته شده و معروف بوده و این شاعر با اثر فردوسی آشنایی داشته است. افشاری با اشاره به منظومه علی‌نامه که در سال ۴۸۳ قمری از فردوسی و شاهنامه سخن گفته، استدلال می‌کند که ادعای برخی معاصران مبنی بر ناشناخته بودن شاهنامه در عصر فردوسی، سخنی سست و بی‌اساس است. از دیگر یادداشت‌های مهم کتاب می‌توان به «یادداشت‌هایی دربارۀ تصوف، فتوت و قلندری»، «یادداشت‌هایی دربارۀ برخی حکایت‌های مثنوی‌های عطار»، «سماع سعدی و طریقۀ تصوف او»، «سفرهای شیخ اجل سعدی»، «یادداشت‌هایی از زنگی‌نامه»، «یادداشت‌هایی بر دیوان حافظ» و «دربارۀ قصۀ حسین کرد شبستری» اشاره کرد. نویسنده در سراسر کتاب با رویکردی پژوهشی و با استناد به منابع معتبر، به واکاوی نکات دقیق و ناگفته در متون کهن فارسی می‌پردازد و خواننده را با جنبه‌های کمترشناخته‌شدۀ ادبیات و تاریخ ایران آشنا می‌سازد.[۱]

پانويس

منابع مقاله

پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

وابسته‌ها