روضة الشهدا (تصحیح ذوالفقاری و تسنیمی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[کاشفی، حسین بن علی|ملاحسین کاشفی]] ملقب به واعظ و کمال‌الدین، در شعر «کاشفی» تخلص می‌کرده و به همین دلیل به کاشفی مشهور شده است. زادگاه او سبزوار است. تاریخ تولدش در آثار و کتب تذکره نیامده است؛ اما تا حدودی می‌توان حدس زد که وی در سال 830 یا کمی پیش‌تر چشم به جهان گشوده است. زیرا وی در سال 860 یا 861 بنا به تصریح فخرالدین علی، به قصد کسب علم و دانش، شهر سبزوار را ترک کرده و در مشهد به واسطۀ یک رؤیا، به شوق دیدار عالمان بزرگ و بزرگان اهل دل به هرات مسافرت کرده و در اولین دیدارش از هرات با دربار تیموریان آشنا شده و پس از چندی با منصب قاضی‌القضاتی به سبزوار بازگشته است. این رفت‌وآمدها و پذیرش منصب‌های دولتی به‌یقین در دوران جوانی رخ داده و می‌توان حدس زد در آن زمان او حدود سی سال از عمر خویش را پشت سر گذاشته بود؛ از سوی دیگر فوت او در سال 910 قمری روی داده و به‌یقین به پیری رسیده است؛ زیرا خود به این موضوع اشاره کرده و در مقدمۀ «روضة الشهدا» از کبر سن سخن می‌گوید.

[[کاشفی، حسین بن علی|کاشفی]] در علوم مختلف از قبیل تفسیر، حدیث، فن خطابه، انشا، ریاضیات، علوم غریبه و نجوم مهارت بسزایی داشته است. وی در هرات و تحت حمایت امیرعلیشیر نوایی از جایگاه علمی رفیعی برخوردار بود. اما آنچه بیش از همه باعث شهرت او شد، قدرت وعظ و خطابه‌اش بوده است.