محمودی، محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |[[محمودی، محمدباقر|آیت‌الله شیخ محمدباقر محمودی علامرودشتی]] | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
{{کاربردهای دیگر|محمودی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|محمودی (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمدکاظم عبداللهی | '''محمدکاظم محمودی (عبداللهی)''' (متولد 1335ش)، نویسنده، مصحح، محقق، رجالی، فرزند [[محمودی، محمدباقر|آیت‌الله شیخ محمدباقر محمودی علامرودشتی]]، از شاگردان درس [[خمینی، سید مصطفی|شهید سید مصطفى خمینى]]، [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویى]] و [[صدر، سید محمدباقر|شهید سید محمدباقر صدر]] | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
پس از گذراندن دوره دبستان، وارد حوزه علمیه کربلا شد. پس از گذراندن دوره مقدمات در سال 51، که مصادف با ایام اخراج ایرانیان از عراق بود، براى ادامه تحصیل روانه نجف اشرف شد و تا سال 57 که مقیم آن‌جا بود، در دروس آیات عظام: [[خمینی، سید مصطفی|شهید سید مصطفى خمینى]]، [[سیستانی، سید علی|سیستانى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]] | پس از گذراندن دوره دبستان، وارد حوزه علمیه کربلا شد. پس از گذراندن دوره مقدمات در سال 51، که مصادف با ایام اخراج ایرانیان از عراق بود، براى ادامه تحصیل روانه نجف اشرف شد و تا سال 57 که مقیم آن‌جا بود، در دروس آیات عظام: [[خمینی، سید مصطفی|شهید سید مصطفى خمینى]]، [[سیستانی، سید علی|آیت‌الله سیستانى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله خویى]] و [[صدر، سید محمدباقر|شهید سید محمدباقر صدر]] شرکت جست. | ||
در کنار دروس حوزى، در بازنویسى نسخه‌هاى خطى، با پدرش علامه محمودى همکارى کرد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به ایران آمد و در شهر قم سکنى گزید. در آن‌جا از دروس حضرات آیات [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، [[منتظری، حسینعلی|منتنظرى]]، [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزى]] و [[وحید خراسانی، حسین|وحید خراسانى]] بهره برد. او در کنار تحصیل، به تدریس نیز پرداخت و در حوزه علمیه نجف از مقدمات تا شرح لمعه درس گفت. وى با دوستان کربلایى و برخى از طلاب منطقه علامرودشت استان فارس، جلسات تفسیر در قم داشت که حاصل آن، تألیف تفسیر سوره حمد بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و بحث کفر و کافران و... است. | در کنار دروس حوزى، در بازنویسى نسخه‌هاى خطى، با پدرش علامه محمودى همکارى کرد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به ایران آمد و در شهر قم سکنى گزید. در آن‌جا از دروس حضرات آیات [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، [[منتظری، حسینعلی|منتنظرى]]، [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزى]] و [[وحید خراسانی، حسین|وحید خراسانى]] بهره برد. او در کنار تحصیل، به تدریس نیز پرداخت و در حوزه علمیه نجف از مقدمات تا شرح لمعه درس گفت. وى با دوستان کربلایى و برخى از طلاب منطقه علامرودشت استان فارس، جلسات تفسیر در قم داشت که حاصل آن، تألیف تفسیر سوره حمد بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و بحث کفر و کافران و... است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۷
| نام | محمودی، محمدکاظم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | آیت‌الله شیخ محمدباقر محمودی علامرودشتی |
| متولد | 1335ش |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | |
| اساتید | شهید سید مصطفى خمینى |
| برخی آثار | تاریخ نیسابور |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05521AUTHORCODE |
محمدکاظم محمودی (عبداللهی) (متولد 1335ش)، نویسنده، مصحح، محقق، رجالی، فرزند آیت‌الله شیخ محمدباقر محمودی علامرودشتی، از شاگردان درس شهید سید مصطفى خمینى، آیت‌الله سیستانى، امام خمینى، آیت‌الله خویى و شهید سید محمدباقر صدر
ولادت
در 19 آبان سال 1335ش در شهر مقدس کربلا به دنیا آمد.
تحصیلات
پس از گذراندن دوره دبستان، وارد حوزه علمیه کربلا شد. پس از گذراندن دوره مقدمات در سال 51، که مصادف با ایام اخراج ایرانیان از عراق بود، براى ادامه تحصیل روانه نجف اشرف شد و تا سال 57 که مقیم آن‌جا بود، در دروس آیات عظام: شهید سید مصطفى خمینى، آیت‌الله سیستانى، امام خمینى، آیت‌الله خویى و شهید سید محمدباقر صدر شرکت جست.
در کنار دروس حوزى، در بازنویسى نسخه‌هاى خطى، با پدرش علامه محمودى همکارى کرد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به ایران آمد و در شهر قم سکنى گزید. در آن‌جا از دروس حضرات آیات جوادى آملى، منتنظرى، میرزا جواد تبریزى و وحید خراسانى بهره برد. او در کنار تحصیل، به تدریس نیز پرداخت و در حوزه علمیه نجف از مقدمات تا شرح لمعه درس گفت. وى با دوستان کربلایى و برخى از طلاب منطقه علامرودشت استان فارس، جلسات تفسیر در قم داشت که حاصل آن، تألیف تفسیر سوره حمد بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و بحث کفر و کافران و... است.
در سال 1365ش، با پیشنهاد مرحوم شیخ جعفر محمودى (برادرش) و همکارى وزارت ارشاد اسلامى، اقدام به تأسیس مجمع احیاء فرهنگ اسلامی‌نمود. این مجمع، افزون بر چاپ 80 جلد کتاب، به آموزش، تحقیق و تصحیح متون اهتمام ورزیده است.
ایشان افزون بر آثار مستقل، در بسیارى از کارهاى تحقیقاتى که متجاوز از 100 جلد مى‌باشد، همکارى داشته است. از جمله آثار ایشان، تنظیم فهرست واحدى براى تمامى کتاب‌هاى رجالى، اعم از شیعه و سنى بوده است. این اثر، چاپ نشده و هم اکنون فیش‌هاى موجود، حوالى صد هزار فیش رجالى مى‌باشد که اگر چاپ شود، حدود بیست جلد مى‌شود.
آثار
- المعقبین من ذریة امیرالمؤمنین(ع)؛
- تاریخ نیشابور؛
- تحفة الطالب؛
- تفسیر سوره قدر تنکابنى؛
- تفسیر فرات کوفى؛
- تهذیب الانساب عبیدلى؛
- خصائص امیرالمؤمنین(ع) نسائى؛
- دیوان میرزا ابوالفضل کلانتر؛
- رساله نور إنا انزلنا؛
- فضائل اهل‌البیت(ع) احمد بن حنبل؛
- شرح نهج ابن عتائقى؛
- صدح الحمامۀ؛
- معارج الوصول زرندى؛
- معجم الالقاب ابن فوطى؛
- مناقب اهل‌البیت(ع) ابن مغازلى؛
- نسمات الاسحار؛
- فرائد السمطین؛
- کفایة الطالب؛
- تذکرة سید على‌خان مدنى.