آصفی، مقیم‌الدین بن نعمت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'دائرة المعارف' به 'دائرةالمعارف')
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    | عنوان = آص‍ف‍ی‌، م‍ق‍ی‍م‌ال‍دی‍ن‌ ب‍ن‌ ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه‌
    | عنوان =آص‍ف‍ی‌، م‍ق‍ی‍م‌ال‍دی‍ن‌ ب‍ن‌ ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه‌
    | تصویر = NUR88340.jpg
    | تصویر =NUR88340.jpg
    | اندازه تصویر =
    | اندازه تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | توضیح تصویر =
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    | کد مؤلف = AUTHORCODE88340AUTHORCODE
    | کد مؤلف =AUTHORCODE88340AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''مقیم‌الدین بن نعمت‌الله آصفی هروی'''، (853- 923ق/ 1449- 1517م)، شاعر دوره تیموری و از معروف‌ترین شاعران هرات و از شاگردان [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامی]] است. دیوان اشعار از جمله آثار اوست.
    '''مقیم‌الدین بن نعمت‌الله آصفی هروی'''، (853- 923ق/ 1449- 1517م)، شاعر دوره تیموری و از معروف‌ترین شاعران هرات و از شاگردان [[جامی، عبدالرحمن|عبدالرحمان جامی]] است. دیوان اشعار از جمله آثار اوست.
    خط ۶۶: خط ۶۶:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مجتبایی، فتح‌الله، «دائرة المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1369.
    مجتبایی، فتح‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1369.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۶

    آص‍ف‍ی‌، م‍ق‍ی‍م‌ال‍دی‍ن‌ ب‍ن‌ ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه‌
    NUR88340.jpg
    نام کاملمقیم‌الدین بن نعمت‌الله آصفی هروی
    تخلصآصفی
    نام پدرنعمت‌الله
    ولادت853ق
    محل تولدهرات
    رحلت۹۲۳ق/ ۱۵۱۷م
    اطلاعات علمی
    اساتیدعبدالرحمان جامی

    مقیم‌الدین بن نعمت‌الله آصفی هروی، (853- 923ق/ 1449- 1517م)، شاعر دوره تیموری و از معروف‌ترین شاعران هرات و از شاگردان عبدالرحمان جامی است. دیوان اشعار از جمله آثار اوست.

    نام و نسب

    نام او به درستی معلوم نیست و مورخان و تذکره‎‌نویسان معاصرِ او در این‌باره چیزی نگفته‌‎اند، لیکن در بعضی از مؤلفات متأخر، نام او را کمال‎‌‌‌‌‌‌ الدین و یا مقیم‌الدین نوشته‌اند. پدرش خواجه نعیم‌الدین نعمةالله قهستانی وزیر سلطان ابوسعید گورکان (متوفی ۸۷۳ق/ ۱۴۶۸م) بوده و چون معمولاً به وزیران لقب آصف داده می‎شد، وی به مناسبت مقام پدر، «آصفی» تخلص می‎کرده است[۱].

    معاصرین و اساتید

    آصفی از مقربان بدیع‌‎الزمان میرزا (شاهزاده) و امیر علیشاه نوایی و نیز از شاگردان عبدالرحمان جامی بود و نزد جامی مقامی والا داشت. وی به آراستگی ظاهر معروف بود و بعضی او را خودرأی و خودپسند دانسته‎اند.

    خصوصیات

    آصفی به داشتن ذهن سلیم و طبع مستقیم توصیف شده و امیر علیشیر نوایی قوه حافظه او را ستوده است. وی همچون بیشتر شاعران زمان خود از اشعار خیام، سعدی، امیرخسرو دهلوی، حافظ، جامی، فغانی، هلالی و سجزی متأثر شده و آنها را استقبال و تتبع کرده است.

    شعر

    غزل آصفی غالباً آراسته به الفاظ زیبا و متناسب و دارای مضامین و نکته‌‎های باریک است، به گونه‌‎ای که باید طرز سخن او را در ظهور سبک مشهور به «هندی»، مؤثر و راه‌گشا دانست. بسیاری از اختصاصات سبک مذکور، با آنکه هنوز دوره رواج کامل آن فرا نرسیده بود، در اشعار وی به وضوح دیده می‎شود.

    آثار

    وی صاحب دیوان اشعار بوده و منظومه‌ای به نام «مخزن الاسرار» که به شیوه نظامی سروده شده است را نیز به وی نسبت داده‎اند، ولی به گفته سام میرزا، این مثنوی شهرتی نیافته و دولتشاه و امیرعلیشیر از آن ذکری نکرده‌‎اند. بعضی از اشعار آصفی یا مصراع‌هایی از آن ضرب‌‎المثل شده است، از قبیل «رسیده بود بلایی ولی به خیر گذشت» و «سالی که نکوست از بهارش پیداست».

    وفات

    آصفی بیشتر عمر خود را در زادگاه خود هرات به سر برد و به بلخ و مکه سفر کرد و سرانجام در ۹۲۳ق/ ۱۵۱۷م وفات یافت و در گازرگاه هرات مدفون شد[۲].

    پانویس

    1. مجتبایی، فتح‌الله، ج1، ص432
    2. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مجتبایی، فتح‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1369.

    وابسته‌ها