الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:NUR05870.jpg|بی‌قاب|چپ|مجتهدی، کریم|175px]]
[[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|175px]]


'''کریم مجتهدی''' (1309-1402شفیلسوف، غرب‌شناس، استاد پیشکسوت دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی‌پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دارنده لوح‎ سپاس یونسکو و مدال طلای جهانی ابن‌سینا، چهره ماندگار سال 1380ش
'''سید محمدحسین طباطبایی''' (۱۲۸۱-۱۳۶۰شمشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]]، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است. از شاگردان برجسته او می‌توان به [[مطهری، مرتضی|مرتضی مطهری]] و [[بهشتی، سید محمد|سید محمد حسینی بهشتی]] اشاره کرد.


دوره کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای خود را در دانشگاه سوربن فرانسه گذراند.
در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.  


تسلط استاد مجتهدی به زبان فرانسه زبانزد خاص و عام بود. ایشان با تحصیل طولانی مدت در دانشگاه سوربُن پاریس و تلاش وافر خویش،
علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله]] تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.
آشنایی خود با آن زبان را به حد کمال رسانده‌ بودند، به‌طوریکه ضمن آشنایی کامل به زبان تخصّصی فلسفه، امکان مکالمه و نگارش به فرانسه و بالاتر از آن، تدریس متون ادبی در سطح فوق لیسانس براى ایشان فراهم بوده‌است. هم چنین دکتر مجتهدى در مقالات متعدد علمى که میان [[کربن، هانری|هانرى کربن]] فرانسوى با فیلسوفان ایرانى (از جمله [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]]) برگزار می‌شده است، به عنوان مترجم حضور داشته و رشته امکان گفتگوهای فلسفی میان این بزر گان را فراهم ساخته‌اند.


سرانجام در 25 دیماه 1402ش در سن 93 سالگی از دنیا رفت.<span id="mp-more">[[مجتهدی، کریم|'''ادامه ...''']]</span>
سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]</span>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۳

طباطبایی، سید محمدحسین

سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او می‌توان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.

در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیت‌الله نایینى، مرحوم آیت‌الله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌اى کسب کرد.

علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.

سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...