دیوان اشعار خواجو کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR110406J1.jpg | عنوان = دیوان اشعار ابو العطا کمال الدین محمود بن علی بن محمود المدعو بخواجو المرشدي الکرماني بر اساس نسخه مورخ بسال 750 و 829 هجری | عنوان‌های دیگر = دیوان اشعار خواجو کرمانی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = خواج...» ایجاد کرد) |
جز (ویرایش Admin (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh انجام داده بود واگردانده شد) برچسب: واگردانی |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR110406J1.jpg | | تصویر =NUR110406J1.jpg | ||
| عنوان = دیوان اشعار ابو العطا کمال الدین محمود بن علی بن محمود المدعو بخواجو المرشدي الکرماني بر اساس نسخه مورخ بسال 750 و 829 هجری | | عنوان = دیوان اشعار ابو العطا کمال الدین محمود بن علی بن محمود المدعو بخواجو المرشدي الکرماني | ||
| عنوان‌های دیگر = دیوان اشعار خواجو کرمانی بر اساس نسخه مورخ بسال 750 و 829 هجری | |||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR 5454/خ9د9 | ||
| موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق. | | موضوع =شعر فارسی - قرن 8ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان اشعار خواجو کرمانی'''، مجموعه اشعار کمال‌الدین ابوالعطاء محمود بن علی بن | '''دیوان اشعار خواجو کرمانی'''، مجموعه اشعار [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|کمال‌الدین ابوالعطاء محمود بن علی بن محمود]]، معروف به [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] (689-753ق) است که با تصحیح [[سهیلی خوانساری، احمد|احمد سهیلی خوانساری]]، منتشر شده است. | ||
طرز سخن خواجو در قصاید، مختلف است. برخی از قصاید او به اسلوب خاقانی مشابه است و خود نیز در دو سه قصیده، خود را با خاقانی برابر کرده: | طرز سخن [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] در قصاید، مختلف است. برخی از قصاید او به اسلوب خاقانی مشابه است و خود نیز در دو سه قصیده، خود را با خاقانی برابر کرده: | ||
{{شعر}} | |||
گرمی بازار شمس از انوری رای من'' | {{ب|''لاف خاقانی زنم در ملک معنی زانک هست''|2=''گرمی بازار شمس از انوری رای من''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
و گاه به سبک خراسانی نزدیک شده و بدین اسلوب سروده، لیکن به‌طور کلی، سبک وی عراقی بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص32</ref>. | و گاه به سبک خراسانی نزدیک شده و بدین اسلوب سروده، لیکن به‌طور کلی، سبک وی عراقی بوده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص32</ref>. | ||
خواجو در غزل شیوه خاص دارد. اصطلاحات و ترکیبات بیشتر غزل‌های | [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] در غزل شیوه خاص دارد. اصطلاحات و ترکیبات بیشتر غزل‌های [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]]، در اشعار دیگران دیده نمی‌شود. سبک بعضی از غزل‌های او، به طرز سخن [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] نزدیک است و این شباهت فقط از نظر الفاظ و معانی است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
خواجو وقتی به سخن حکیم سنایی توجه دارد و غزل او را تضمین و تخمیس کرده، کاملا به شیوه او سخن رانده و زمانی که اشعار کمال اسماعیل و عراقی را تتبع کرده، به طرز آنان نزدیک شده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. | [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] وقتی به سخن حکیم سنایی توجه دارد و غزل او را تضمین و تخمیس کرده، کاملا به شیوه او سخن رانده و زمانی که اشعار کمال اسماعیل و عراقی را تتبع کرده، به طرز آنان نزدیک شده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>. | ||
در اشعار خواجو، گاه مصارعی پیدا می‌شود که در دیوان دیگران هم ملاحظه شده و پیداست، مانند «گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست» مثل سایر بوده و او نیز آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | در اشعار خواجو، گاه مصارعی پیدا می‌شود که در دیوان دیگران هم ملاحظه شده و پیداست، مانند «گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست» مثل سایر بوده و او نیز آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
قدرت نظم او در قصاید مشکل، به‌خوبی روشن می‌باشد و در ابداع مضامین پیداست توانا بوده است. در غزلیات، قوافی و ردیف مشکل اختیار کرده و به‌آسانی از عهده برآمده، چنان‌که گاه در اوزانی طبع‌آزمایی نموده که کمتر شاعری از معاصرین او، این‌گونه اشعار دارند. در اشعارش، صنایع لفظی و الفاظ مصنوع و تجنیس زیاد دیده می‌شود، لیکن تکرار الفاظ و مضامین، قدر سخنش را پایین آورده است<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>. | قدرت نظم او در قصاید مشکل، به‌خوبی روشن می‌باشد و در ابداع مضامین پیداست توانا بوده است. در غزلیات، قوافی و ردیف مشکل اختیار کرده و به‌آسانی از عهده برآمده، چنان‌که گاه در اوزانی طبع‌آزمایی نموده که کمتر شاعری از معاصرین او، این‌گونه اشعار دارند. در اشعارش، صنایع لفظی و الفاظ مصنوع و تجنیس زیاد دیده می‌شود، لیکن تکرار الفاظ و مضامین، قدر سخنش را پایین آورده است<ref>ر.ک: همان، ص37</ref>. | ||
خواجو به اشعار خود، علاقه زیاد داشته؛ ازاین‌رو آنچه از آغاز تا پایان عمر به نظم درآورده، همه را در دیوان، ثبت فرموده و به انتخاب، نپرداخته است. در دیوان او، ترکیبات و لغات تازه و صحیح و اصطلاحات مفید، بسیار می‌باشد. روح مذهب در اکثر اشعار او پدیدارست و در قصایدش معانی حدیث و اخبار و تفسیر، ملاحظه می‌گردد. وی از شعرایی است که ضمن غزل‌سرایی، مدح‌گو و قصیده‌سراست<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>. | [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجو]] به اشعار خود، علاقه زیاد داشته؛ ازاین‌رو آنچه از آغاز تا پایان عمر به نظم درآورده، همه را در دیوان، ثبت فرموده و به انتخاب، نپرداخته است. در دیوان او، ترکیبات و لغات تازه و صحیح و اصطلاحات مفید، بسیار می‌باشد. روح مذهب در اکثر اشعار او پدیدارست و در قصایدش معانی حدیث و اخبار و تفسیر، ملاحظه می‌گردد. وی از شعرایی است که ضمن غزل‌سرایی، مدح‌گو و قصیده‌سراست<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۲: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[غزلیات خواجوی کرمانی]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۱
| دیوان اشعار ابو العطا کمال الدین محمود بن علی بن محمود المدعو بخواجو المرشدي الکرماني | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خواجوی کرمانی، محمود بن علی (نويسنده) سهیلی خوانساری، احمد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | دیوان اشعار خواجو کرمانی بر اساس نسخه مورخ بسال 750 و 829 هجری |
| سال نشر | 1369ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 8ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 5454/خ9د9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان اشعار خواجو کرمانی، مجموعه اشعار کمال‌الدین ابوالعطاء محمود بن علی بن محمود، معروف به خواجوی کرمانی (689-753ق) است که با تصحیح احمد سهیلی خوانساری، منتشر شده است.
طرز سخن خواجو در قصاید، مختلف است. برخی از قصاید او به اسلوب خاقانی مشابه است و خود نیز در دو سه قصیده، خود را با خاقانی برابر کرده:
| لاف خاقانی زنم در ملک معنی زانک هست | گرمی بازار شمس از انوری رای من |
و گاه به سبک خراسانی نزدیک شده و بدین اسلوب سروده، لیکن به‌طور کلی، سبک وی عراقی بوده است[۱].
خواجو در غزل شیوه خاص دارد. اصطلاحات و ترکیبات بیشتر غزل‌های خواجو، در اشعار دیگران دیده نمی‌شود. سبک بعضی از غزل‌های او، به طرز سخن سعدی نزدیک است و این شباهت فقط از نظر الفاظ و معانی است[۲].
خواجو وقتی به سخن حکیم سنایی توجه دارد و غزل او را تضمین و تخمیس کرده، کاملا به شیوه او سخن رانده و زمانی که اشعار کمال اسماعیل و عراقی را تتبع کرده، به طرز آنان نزدیک شده است[۳].
در اشعار خواجو، گاه مصارعی پیدا می‌شود که در دیوان دیگران هم ملاحظه شده و پیداست، مانند «گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست» مثل سایر بوده و او نیز آورده است[۴].
قدرت نظم او در قصاید مشکل، به‌خوبی روشن می‌باشد و در ابداع مضامین پیداست توانا بوده است. در غزلیات، قوافی و ردیف مشکل اختیار کرده و به‌آسانی از عهده برآمده، چنان‌که گاه در اوزانی طبع‌آزمایی نموده که کمتر شاعری از معاصرین او، این‌گونه اشعار دارند. در اشعارش، صنایع لفظی و الفاظ مصنوع و تجنیس زیاد دیده می‌شود، لیکن تکرار الفاظ و مضامین، قدر سخنش را پایین آورده است[۵].
خواجو به اشعار خود، علاقه زیاد داشته؛ ازاین‌رو آنچه از آغاز تا پایان عمر به نظم درآورده، همه را در دیوان، ثبت فرموده و به انتخاب، نپرداخته است. در دیوان او، ترکیبات و لغات تازه و صحیح و اصطلاحات مفید، بسیار می‌باشد. روح مذهب در اکثر اشعار او پدیدارست و در قصایدش معانی حدیث و اخبار و تفسیر، ملاحظه می‌گردد. وی از شعرایی است که ضمن غزل‌سرایی، مدح‌گو و قصیده‌سراست[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.