الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۸۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR02845.jpg|بی‌قاب|چپ|ارفع، سید کاظم|175px]]
    [[پرونده:NUR55167J1.jpg|بی‌قاب|چپ|زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی|175px]]


    '''سيد‌ ‎كاظم ارفع''' (1323-1402ش)، از نویسندگان و مترجمان و اساتید اخلاق مطرح معاصر كشورمان مى‌باشد كه با تأليف آثار گوناگون در حوزه‌هاى علوم اسلامى و ترجمه‌هاى گران‌سنگ خود، گام‌هاى بزرگى در راه توسعه و اعتلاى فرهنگ اسلامى برداشته است. ترجمه ایشان دارای نثرى معتدل و روان بر اساس ساختار دستور زبان فارسى و فاقد هرگونه توضيح و تفسير است.
    '''زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی'''، نوشته [[پیشوایی، مهدی|مهدی پیشوایی]] (1321-1400ششرح مختصر زندگی [[امام حسن علیه‌السلام|دومین امام معصوم(ع)]] از ولادت تا شهادت با تأکید بر عوامل مدارا با معاویه است. [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی]] هدف از نگارش این کتاب را آشنایی بیشتر با مکتب پیشوایان اسلام و بازشناسی اسلام واقعی دانسته است.


    به سفارش پدر و علاقه خودش به تحصیل علوم اسلامى پرداخت و در حوزه علميه آيت‌اللَّه مجتهدى حدود چهار سال كسب فيض نمود. سپس در سال 1342 عازم قم شد و از محضر اساتيد بزرگوارى مانند مرحوم [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|آيت‌اللَّه فاضل لنكرانى]]، آيت‌اللَّه سید محمدباقر سلطانی، [[نوری همدانی، حسین|آيت‌اللَّه نورى همدانى]] و مرحوم [[مفتح، محمد|دكتر مفتح]] بهره‏‌هاى علمى وافرى برد.
    [[پیشوایی، مهدی|مهدی پیشوایی]] با شرح وضعیت اسفبار دوران [[امام حسن علیه‌السلام|امام حسن مجتبی(ع)]] و دنیاطلبی و خیانت برخی از یاران ایشان از جمله فرمانده سپاه «عبیدالله بن عباس» که با دریافت یک میلیون درهم رشوه، شبانه همراه 8000 نفر فرار کرد و به معاویه پیوست! نوشته است: بنابراین، اگر [[امام حسن علیه‌السلام|امام مجتبی(ع)]] تن به صلح داد، چاره‌ای جز این نداشت؛ چنانچه [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|طبری]] و عده‌ای دیگر از مورخان می‌نویسند: موقعی حاضر به صلح شد که یارانش از پیرامون او متفرق شدند و او تنها ماند.  


    پس از ارتحال پدر به تهران بازگشت و از محضر اساتيدى چون مرحوم آيت‌اللَّه ميرزا على آقاى فلسفى و آيت‌اللَّه ميرزا باقر آشتيانى استفاده نمود و همزمان با خواندن درس، به كار تأليف و تبليغ و سخنرانى پرداخت.
    نویسنده تحت عنوان انتقادی و روشنگر «مورخان مزدور» نوشته است: آنچه از مجموع مفاد پیمان صلح و سایر قرائن برمی‌آید این است که [[امام حسن علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] فقط قدرت و رهبری سیاسی را به معاویه تسلیم کرد نه خلافت و پیشوایی دینی را که خاصّ آن‌حضرت بود. ولی متأسفانه مورخان مغرض در طیّ تاریخ کوشیده‌اند متن این پیمان تاریخی را تحریف نموده از بار تعهدات معاویه کاسته، جریان را به نفع وی تمام کنند؛ از آن جمله [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] در مورد ماده اول می‌نویسد [[امام حسن علیه‌السلام|امام مجتبی(ع)]] به عنوان امامت با معاویه بیعت کرد و این سمت را به وی تسلیم نمود. درصورتی‌که همه می‌دانند امامت و خلافت منصب قابل انتقالی به‌شمار نمی‌رود... آنچه در اغلب تواریخ آمده، جمله «تسلیم الأمر» (واگذاری حکومت) یا «تسلیم ولایة المسلمین» (واگذاری زمامداری مسلمانان) می‌باشد.


    مترجم گرامی صاحب بیش از پنجاه کتاب اعم از تألیف و ترجمه است و همه‌ی آثار ایشان در زمینه‌ی علوم و معارف اسلامی و نشر و ترویج فرهنگ اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام است. ایشان موفق به ترجمه قرآن کریم و نهج البلاغه و صحیفه‌­ی سجادیه گردید. او در سال 1391ش در بخش پژوهش دوره هجدهم قرآن کریم، نمایشگاه قرآن کریم برگزیده گردید.
    [[پیشوایی، مهدی|مهدی پیشوایی]] با طرح این پرسش: چرا [[امام حسن علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] صلح کرد و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] قیام نمود؟ اگر صلح کار درستی بود، چرا امام حسین(ع) با یزید صلح نکرد؟! افزوده است: پاسخ این سؤال را باید در اوضاع و شرایط متفاوت زندگی این دوامام بزرگ و نحوۀ رفتار و شخصیت معاویه و یزید جستجو کرد.<span id="mp-more">[[زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی|'''ادامه ...''']]</span>
     
    سرانجام بعد از یک دوره بیماری در 19 مهر 1402ش در 79 سالگی دار فانی را وداع گفت.<span id="mp-more">[[ارفع، سید کاظم|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۴۳

    زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی

    زندگی امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرچمدار صلح و آزادی، نوشته مهدی پیشوایی (1321-1400ش)، شرح مختصر زندگی دومین امام معصوم(ع) از ولادت تا شهادت با تأکید بر عوامل مدارا با معاویه است. آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی هدف از نگارش این کتاب را آشنایی بیشتر با مکتب پیشوایان اسلام و بازشناسی اسلام واقعی دانسته است.

    مهدی پیشوایی با شرح وضعیت اسفبار دوران امام حسن مجتبی(ع) و دنیاطلبی و خیانت برخی از یاران ایشان از جمله فرمانده سپاه «عبیدالله بن عباس» که با دریافت یک میلیون درهم رشوه، شبانه همراه 8000 نفر فرار کرد و به معاویه پیوست! نوشته است: بنابراین، اگر امام مجتبی(ع) تن به صلح داد، چاره‌ای جز این نداشت؛ چنانچه طبری و عده‌ای دیگر از مورخان می‌نویسند: موقعی حاضر به صلح شد که یارانش از پیرامون او متفرق شدند و او تنها ماند.

    نویسنده تحت عنوان انتقادی و روشنگر «مورخان مزدور» نوشته است: آنچه از مجموع مفاد پیمان صلح و سایر قرائن برمی‌آید این است که امام حسن(ع) فقط قدرت و رهبری سیاسی را به معاویه تسلیم کرد نه خلافت و پیشوایی دینی را که خاصّ آن‌حضرت بود. ولی متأسفانه مورخان مغرض در طیّ تاریخ کوشیده‌اند متن این پیمان تاریخی را تحریف نموده از بار تعهدات معاویه کاسته، جریان را به نفع وی تمام کنند؛ از آن جمله ابن قتیبه دینوری در مورد ماده اول می‌نویسد امام مجتبی(ع) به عنوان امامت با معاویه بیعت کرد و این سمت را به وی تسلیم نمود. درصورتی‌که همه می‌دانند امامت و خلافت منصب قابل انتقالی به‌شمار نمی‌رود... آنچه در اغلب تواریخ آمده، جمله «تسلیم الأمر» (واگذاری حکومت) یا «تسلیم ولایة المسلمین» (واگذاری زمامداری مسلمانان) می‌باشد.

    مهدی پیشوایی با طرح این پرسش: چرا امام حسن(ع) صلح کرد و امام حسین(ع) قیام نمود؟ اگر صلح کار درستی بود، چرا امام حسین(ع) با یزید صلح نکرد؟! افزوده است: پاسخ این سؤال را باید در اوضاع و شرایط متفاوت زندگی این دوامام بزرگ و نحوۀ رفتار و شخصیت معاویه و یزید جستجو کرد.ادامه ...