الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR00266.jpg|بی‌قاب|چپ|وجدانی‌فخر، قدرت‌الله|175px]]
    [[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|175px]]


    '''قدرت‌الله وجدانى فخر سرابی''' (1311-1375شمجتهد، نویسنده، از مدرسین سطوح عالی حوزه
    '''سید محمدحسین طباطبایی''' (۱۲۸۱-۱۳۶۰شمشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]]، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است. از شاگردان برجسته او می‌توان به [[مطهری، مرتضی|مرتضی مطهری]] و [[بهشتی، سید محمد|سید محمد حسینی بهشتی]] اشاره کرد.


    پس از فراگیرى علوم مختلف حوزوى در سطوح عالیه، به حلقه درس خارج [[حجت کوه‌کمری، سید محمد|سیّد محمّد حجّت کوه‌کمره‌اى]] (بنیان‌گذار مدرسه حجتیه) راه یافت و همچنین از درس خارج فقه و اصول در محضر آیات عظام حاج آقا [[بروجردی، حسین|حسین بروجردى]]، شیخ [[عراقی، عبدالنبی|عبدالنبى عراقى]]، حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]]، [[محقق داماد، سید محمد|محقق داماد]]، شیخ [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراکى]] و دیگر بزرگان حوزه علمیه قم بهره‌ها برد.
    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.  


    وى پس از سال‌ها تلاش و کوشش و پشت سر نهادن مشکلات متعدد زندگى، موفق به اخذ درجه اجتهاد از اساتید و بزرگان عصر خویش گردید که از جمله آنها مى‌توان به اجازه اجتهاد از حضرات آیات: حاج شیخ [[عراقی، عبدالنبی|عبدالنبى عراقى]]، [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|مرعشى نجفى]]، [[سيد ابوالقاسم كاشانى|سید ابوالقاسم کاشانى]] و تعدادى دیگر از علماى بزرگ اشاره کرد.
    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله]] تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.


    استاد وجدانى موضوعات مختلفى را در حوزه تدریس مى‌کرد، از جمله کتاب‌هاى «شرح منظومه» در منطق و فلسفه، «شرح لمعه» در علم فقه امامیه، «[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]» و «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]]» در علم اصول و «تجرید الاعتقاد» در علم کلام.
    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]</span>
     
    استاد وجدانى بعد از سال‌ها تلاش، بالاخره در سحرگاه روز شنبه، اول ربیع‌الثانى 1417ق، برابر با 27 مرداد 1375ش، در سن 64 سالگى در شهر مقدس قم به دیدار حق شتافت. جنازه این استاد فرزانه پس از تشییع باشکوه و شایسته و اقامه نماز توسط [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله مشکینى]]، در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[وجدانی‌فخر، قدرت‌الله|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۳

    طباطبایی، سید محمدحسین

    سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او می‌توان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.

    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیت‌الله نایینى، مرحوم آیت‌الله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌اى کسب کرد.

    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.

    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...