آژیر، حمیدرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'ه‌ها')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت')
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    </div>
    </div>
    '''حمید رضا آژير''' (متولد:1337ش-مشهد)، مترجم، ویراستار، پژوهشگر بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی  
    '''حمید رضا آژير''' (متولد:1337ش-مشهد)، مترجم، ویراستار، پژوهشگر بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی  
    == ولادت ==
    ==ولادت ==
    در سال 1337‌ش در مشهد ديده به جهان گشود.  
    در سال 1337‌ش در مشهد ديده به جهان گشود.  
    == تحصیلات ==
    ==تحصیلات ==
    وی تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در همین شهر پشت سر نهاد و در سال 1358 در رشته زبان و ادبيات عرب دانشكده ادبيات دانشگاه فردوسى، تحصيلات خود را پى گرفت و با تعطيل شدن دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگى به سال 1359 برای آموختن ادبيات كهن عرب و منطق، را حوزه علمیه مشهد شد و پس از تحقق يافتن این مقصود با بازگشايى دانشگاه‌ها به تحصيلات خویش ادامه داد. تا آنكه در سال 1363 با قلم آشنايى بيشتر يافت و شيفتگى به این كار در وجود او تا آنجا ريشه گستراند كه قبولى در دوره فوق ليسانس دانشگاه تهران را ناديده گرفت و از تدريس در دانشگاه نيز پس از یک سال دست شست و بدون هيچ گونه ايستايى كار خود را دنبال كرد. او در كنار كار قلم، گهگاه به كار آموزش نيز می‌پردازد و در دانشگاه‌هاى گوناگون همچون دانشكده الهيات دانشگاه فردوسى مشهد، دانشگاه رضوى، دانشگاه آزاد واحد بيرجند و دوره‌هایى چند برای دبيران عربى مشهد و دانش پژوهان دار القرآن آستان قدس رضوى به كار تدريس نيز پرداخته و می‌پردازد او به این ترتيب توانست در ادبيات كهن و نوین عرب، از نزدیک دستى بر آتش داشته باشد و در هر دو زمینه، كتب و مقالاتى را به ترجمه رساند.  
    وی تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در همین شهر پشت سر نهاد و در سال 1358 در رشته زبان و ادبيات عرب دانشكده ادبيات دانشگاه فردوسى، تحصيلات خود را پى گرفت و با تعطيل شدن دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگى به سال 1359 برای آموختن ادبيات كهن عرب و منطق، را حوزه علمیه مشهد شد و پس از تحقق يافتن این مقصود با بازگشايى دانشگاه‌ها به تحصيلات خویش ادامه داد. تا آنكه در سال 1363 با قلم آشنايى بيشتر يافت و شيفتگى به این كار در وجود او تا آنجا ريشه گستراند كه قبولى در دوره فوق ليسانس دانشگاه تهران را ناديده گرفت و از تدريس در دانشگاه نيز پس از یک سال دست شست و بدون هيچ گونه ايستايى كار خود را دنبال كرد. او در كنار كار قلم، گهگاه به كار آموزش نيز می‌پردازد و در دانشگاه‌هاى گوناگون همچون دانشكده الهيات دانشگاه فردوسى مشهد، دانشگاه رضوى، دانشگاه آزاد واحد بيرجند و دوره‌هایى چند برای دبيران عربى مشهد و دانش پژوهان دار القرآن آستان قدس رضوى به كار تدريس نيز پرداخته و می‌پردازد او به این ترتيب توانست در ادبيات كهن و نوین عرب، از نزدیک دستى بر آتش داشته باشد و در هر دو زمینه، كتب و مقالاتى را به ترجمه رساند.  
    === استادان ===
    ===استادان ===
    # [[حجت هاشمی]]  
    # [[حجت هاشمی]]  
    # [[محمد فاضلی]]  
    # [[محمد فاضلی]]  
    خط ۹۱: خط ۹۱:




    [[اهل بیت علیهم‌السلام در قرآن و حدیث]]
    [[اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن و حدیث]]




    خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:




    [[اهل بیت علیهم‌السلام در قرآن و حدیث]]
    [[اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن و حدیث]]





    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۱

    آژیر، حمیدرضا
    نام آژیر، حمیدرضا
    نام‌های دیگر
    نام پدر غلامرضا
    متولد 1337 ش
    محل تولد مشهد مقدس
    رحلت
    اساتید محمد فاضلی

    سید محمود مددی

    برخی آثار بهشت کافی (ترجمۀ روضه کافی)

    ترجمه كشف اليقين في فضائل اميرالمؤمنين(ع) ترجمه لهوف افشای یک توطئه امامان شیعه(ع) و جنبشهای مکتبی

    کد مؤلف AUTHORCODE00882AUTHORCODE

    حمید رضا آژير (متولد:1337ش-مشهد)، مترجم، ویراستار، پژوهشگر بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی

    ولادت

    در سال 1337‌ش در مشهد ديده به جهان گشود.

    تحصیلات

    وی تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در همین شهر پشت سر نهاد و در سال 1358 در رشته زبان و ادبيات عرب دانشكده ادبيات دانشگاه فردوسى، تحصيلات خود را پى گرفت و با تعطيل شدن دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگى به سال 1359 برای آموختن ادبيات كهن عرب و منطق، را حوزه علمیه مشهد شد و پس از تحقق يافتن این مقصود با بازگشايى دانشگاه‌ها به تحصيلات خویش ادامه داد. تا آنكه در سال 1363 با قلم آشنايى بيشتر يافت و شيفتگى به این كار در وجود او تا آنجا ريشه گستراند كه قبولى در دوره فوق ليسانس دانشگاه تهران را ناديده گرفت و از تدريس در دانشگاه نيز پس از یک سال دست شست و بدون هيچ گونه ايستايى كار خود را دنبال كرد. او در كنار كار قلم، گهگاه به كار آموزش نيز می‌پردازد و در دانشگاه‌هاى گوناگون همچون دانشكده الهيات دانشگاه فردوسى مشهد، دانشگاه رضوى، دانشگاه آزاد واحد بيرجند و دوره‌هایى چند برای دبيران عربى مشهد و دانش پژوهان دار القرآن آستان قدس رضوى به كار تدريس نيز پرداخته و می‌پردازد او به این ترتيب توانست در ادبيات كهن و نوین عرب، از نزدیک دستى بر آتش داشته باشد و در هر دو زمینه، كتب و مقالاتى را به ترجمه رساند.

    استادان

    1. حجت هاشمی
    2. محمد فاضلی
    3. سید محمود مددی

    آثار

    1. ترجمه بيش از 40 اثر از جمله ترجمه کتاب، در پویه تاريخ نگاشته الكساندر استيپچویچ كه به پنج زبان دنيا ترجمه شده و تنها تيراژ آن در چاپ نخست زبان عربى چهل هزار نسخه بوده است و اينك به عنوان کتاب كمك درسى در دوره فوق ليسانس کتابدارى از آن بهره برده می‌شود این کتاب به عنوان کتاب تشویقى سال 1375 برگزيده شد، ترجمه‌ى اسلام در قرن بيستم، اثر عباس محمود عقاد (دو چاپ)، ترجمه‌ى امامان شيعه و جنبش‍ مكتبى، اثر محمدتقى مدرسى (سه چاپ)، ترجمه‌ى اسلام و جهان معاصر، اثر انور جندى، ترجمه‌ى امامت در پرتو کتاب و سنت، اثر مهدى سماوى، ترجمه‌ى خودكامه، اثر امام عبدالحليم امام، ترجمه‌ى دوستى و دوستان، اثر سيد‌ ‎هادى مدرسى (سه چاپ)، ترجمه‌ى چند گونگى و آزادى در اسلام، اثر حسن الصفار، ترجمه‌ى كشف اليقين في فضائل امیرالمؤمنین(ع)، اثر علامه حلى، ترجمه‌ى ملاحظاتى پيرامون مبدأ و معاد، اثر آیت‌الله میرزا حسنعلى مرواريد و ترجمه‌ى روضه كافى، اثر شيخ كلينى.
    2. نگارش ده‌ها مقاله در نشريه گوناگون از جمله مقالات بلاغت و نحو قرآن و مسائل قرآنى و قرآن پژو در حوزه مشهد مقدس و آستان قدس رضوى و بنياد پژوهش‍ اسلامى در دانشنامه قرآن و قرآن پژو.
    3. ویرايش آثارى چون تفسير 18 جلدى "من هدى القرآن" نگاشته علامه محمدتقى مدرس به ترجمه‌ى آقايان: احمد آرام، عبدالمحمد آیتی، پرویز اتابكى و جعفر شعار، سپيده دم اندلس، اثر دكتر حسین مونس، تحليل از زندگانى امام رضا(ع)، اثر محمد جواد فضل‌الله و فرقه اسلامى در سرزمین شام در عصر اموى، دكتر حسین عطوفان.

    منابع مقاله

    1. دانشنامه قرآن و قرآن پژو ص33 و 34
    2. زندگی‌نامه خود نوشت
    3. دانشنامه قرآن پژوهان ایران به اهتمام سعید بهمنی، ج1، ص38

    وابسته‌ها