ابوغده، عبدالفتاح: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'لالدین' به 'لالدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''عبدالفتاح | '''عبدالفتاح [[ابوغده، عبدالفتاح|ابوغُدّه]]''' (1336-1417ق)، از علمای معاصر سوری. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
[[قفو الأثر في صفو علوم الأثر]] | [[قفو الأثر في صفو علوم الأثر]] | ||
[[نماذج من رسائل الأئمة السلف و أدبهم العلمي أبي حنيفة و مالك بن أنس و الليث بن سعد طائفة من أخبار السلف ...]] | [[نماذج من رسائل الأئمة السلف و أدبهم العلمي أبي حنيفة و مالك بن أنس و الليث بن سعد طائفة من أخبار السلف...]] | ||
[[أربع رسائل في علوم الحديث]] | [[أربع رسائل في علوم الحديث]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۷
عبدالفتاح ابوغُدّه (1336-1417ق)، از علمای معاصر سوری.
ولادت
شیخ عبدالفتاح بن محمد بن بشیر بن حسن ابوغده در 17 رجب سال 1336ق برابر با 9 می 1917م در شهر حلب سوریه متولد شد. پدرش محمد، مردی مشهور به تقوا در میان آشنایان و در کار نساجی بود.
تحصیلات
پس از گذراندن چهارم ابتدایی در یک مدرسه خصوصی اسلامی، وارد مدرسه شیخ محمد علی خطیب در حلب شد و در آنجا به فراگیری قرآن کریم و خوشنویسی پرداخت. در سن نوزدهسالگی وارد مدرسه خسرویه شد که امروزه به دبیرستان شرعیه معروف است (از سال 1356ق تا سال 1362ق). سپس وارد دانشکده شریعت در دانشگاه الازهر شد و در سال 1368ق برابر با 1948م از آن فارغالتحصیل گردید و گواهینامه بینالمللی از دانشکده شریعت را گرفت. وی سپس در دانشکده زبان عربی دانشگاه الازهر نیز در رشته اصول تدریس تحصیل کرد و در سال 1370ق از آن فارغالتحصیل شد و پس از آن به وطن خود حلب بازگشت.
فعالیتها
- شیخ پس از بازگشت به سوریه در سال 1951م در آزمون گزینش انتخاب معلمان معارف که از سوی وزارت معارف برگزار شده بود، نفر اول گردید.
- تدریس در دبیرستانهای حلب (یازده سال).
- مشارکت در نگارش کتابهای درسی مورد نیاز برای رشته معارف.
- تدریس در مدرسه شعبانیه (مرکزی برای تربیت ائمه جماعات و وعاظ).
- تدریس در دبیرستان خسرویه.
- تدریس اصول فقه و فقه حنفی و نیز فقه تطبیقی بین مذاهب در دانشکده شریعت دانشگاه دمشق به مدت سه سال.
- مدیر دائرةالمعارف فقه اسلامی دانشگاه شریعت دمشق به مدت حدود دو سال.
- تدریس بهعنوان استاد کارشناسی ارشد و استاد راهنما در دانشگاه محمد بن سعود (1385–1408ق).
- تدریس در دانشگاه امدرمان سودان و برخی مؤسسات و دانشگاههای هند.
- تدریس در دانشگاه ملک سعود ریاض، از مهمترین فعالیتهای ایشان است.
وفات
وی سرانجام در روز یکشنبه 9 شوال 1417ق برابر با 16 فوریه 1997م در ریاض درگذشت و طبق وصیتش در قبرستان بقیع مدینه دفن شد[۱].
آثار
- رسالة المسترشدين؛
- الرفع و التكميل في الجرح و التعديل؛
- فتح باب العناية بشرح كتاب النقاية؛
- صفحات من صبر العلماء على شدائد العلم و التحصيل؛
- قيمة الزمن عند العلماء؛
و...[۲].
پانویس
منابع مقاله
وابستهها
الإحكام في تمييز الفتاوي عن الأحكام وتصرفات القاضي والإمام
شرح شرح نخبة الفكر في مصطلحات أهل الأثر
الرفع و التکمیل في الجرح و التعدیل
التصريح بما تواتر في نزول المسيح
کلمات فی کشف اباطیل و افتراءات
كشف الالتباس عما أورده الإمام البخاري علی بعض الناس
ظفر الأماني بشرح مختصر السید الشریف الجرجاني في مصطلح الحدیث
ظفر الأماني بشرح مختصر السید الشریف الجرجاني في مصطلح الحدیث
الأجوبة الفاضلة للأسئلة العشرة الكاملة
سنن النسایي بشرح الحافظ جلالالدین السیوطی و حاشیة الامام السندی
صفحات من صبر العلماء علی شدائد العلم و التحصیل
العلماء العزاب ألذين آثروا العلم على الزواج
المصنوع في معرفة الحديث الموضوع
الإنصاف في بيان أسباب الاختلاف
التبيان لبعض المباحث المتعلقة بالقرآن على طريق الإتقان
مكانة الإمام أبي حنيفة في الحديث
ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث
تراجم ستة من فقهاء العالم الإسلامي في القرن الرابع عشر و آثارهم الفقهية
درهم الصرة في وضع اليدين تحت السرة
إمداد الفتاح بأسانيد و مرويات الشيخ عبدالفتاح
قاعدة في الجرح و التعديل و قاعدة في المؤرخین
الرسول المعلم صلی الله علیه و سلم و أسالیبه في التعلیم
تصحيح الكتب و صنع الفهارس المعجمة و کیفیة ضبط الکتاب و سبق المسلمین الإفرنج في ذلک
جواب الحافظ أبي محمد عبدالعظیم المنذري المصري عن أسئلة في الجرح و التعدیل
جواب الحافظ أبي محمد عبدالعظیم المنذري المصري عن أسئلة في الجرح و التعدیل
الإسناد من الدين و صفحة مشرقة من تاریخ سماع الحدیث عند المحدثین
تحقيق إسمي الصحيحين و إسم جامع الترمذي
الباهر في حکم النبي صلی الله علیه و سلم بالباطن و الظاهر
لمحات من تاريخ السنة و علوم الحديث
الحث علی التجارة و الصناعة و العمل و الإنکار علی من یدعي التوکل في ترک العمل و الحجة علیهم في ذلک