کاشف الأسرار و مطلع الأنوار (مصحح قوجه‌زاده): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بین الملل' به 'بین‌الملل')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ظ‎‏4‎‏ک‎‏2 / 5301 ‏‎‏PIR‎‏
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏ظ‎‏4‎‏ک‎‏2 / 5301 ‏‎‏PIR‎‏
| موضوع =مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر
| موضوع =مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر


شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد
شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد


|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = سازمان تبلیغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بین الملل
| ناشر = سازمان تبلیغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بین‌الملل
| مکان نشر =ایران - تهران
| مکان نشر =ایران - تهران
| سال نشر = 1389ش.
| سال نشر = 1389ش.
خط ۴۸: خط ۴۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
  [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
  [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۷

كاشف الأسرار و مطلع الأنوار، اثر حسن ظریفی چلبی (درگذشته 977-980ق)، شرحی است بر برخی از ابیات دفتر اول مثنوی معنوی مولانا که مؤلف آن را در حدود قرن دهم هجری، به نام سلطان بن السلطان سلیمان خان عثمانی (حکومت: 926-974ق) اتحاف کرده است. کتاب با تحقیق و تصحیح علیرضا قوجه‌زاده منتشر شده است.

کاشف الأسرار و مطلع الأنوار
کاشف الأسرار و مطلع الأنوار (مصحح قوجه‌زاده)
پدیدآورانظریفی چلبی، حسن (نویسنده) قوجه‌زاده، علیرضا (مصحح)
عنوان‌های دیگر‏کاشف الأسرار و مطلع الأنوار (شرح ابیاتی از مثنوی معنوی)
ناشرسازمان تبلیغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بین‌الملل
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1389ش.
چاپچاپ یکم
شابک978964-304-354-4
موضوعمولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏ظ‎‏4‎‏ک‎‏2 / 5301 ‏‎‏PIR‎‏

ظریفی با نثری ساده و روان و دور از هرگونه تعقید، نکات و تمثیلات عرفانی ابیات، اشارات و تلمیحات قرآنی آنها، مستندات روایی و حدیثی، معانی لغوی و مفاهیم اصطلاحی واژه‌ها را مورد تشریح و تبیین قرار داده است. وی با استفاده از دو واژه «ظاهر» و «باطن»، نخست به مفهوم صوری ابیات پرداخته و بعد به تبیین مفاهیم و معانی دوری ابیات و به اصطلاح باطنی آنها، روی آورده است[۱].

شارح این اثر، در مطاوی شرح خود بر ابیات مثنوی، به اشعار شعرای تازی همچون ابن فارض و بوصیری و سروده‌های شعرا و عرفای ایرانی همچون عطار نیشابوری، شیخ محمود شبستری، فخرالدین عراقی، عین‌القضات همدانی، سعدی، حافظ و... استناد جسته است. همچنین او از آثار علمای ایرانی و تازی همچون قاضی بیضاوی، امام محمد غزالی، ابن عربی، نجم‌الدین کبری، محمد بن منور و... در اثر خود استفاده کرده است[۲].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه مصحح، ص22-23
  2. ر.ک: همان

منابع مقاله

مقدمه مصحح.


وابسته‌ها