طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
     
    (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    [[جربزه ‎دار، عبد الکریم]] (اهتمام)
    [[جربزه ‎دار، عبد الکریم]] (اهتمام)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسی
    | زبان =فارسی  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏ف‎‏4‎‏ت‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏ف‎‏4‎‏ت‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏  
    | موضوع =حافظ، شمس الدین محمد، - 792ق. - غزلیات - نقد و تفسیر
    | موضوع =حافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. - غزلیات - نقد و تفسیر


    شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد
    شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد


    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = اساطیر
    | ناشر = اساطیر
    | مکان نشر =ایران - تهران  
    | مکان نشر =ایران - تهران  
    | سال نشر = 1382ش.
    | سال نشر = 1382ش.  


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01646AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01646AUTOMATIONCODE
    | چاپ =چاپ یکم
    | چاپ =چاپ یکم  
    | شابک =964-331-083-3
    | شابک =964-331-083-3
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01646
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =00970-08408
    | کد پدیدآور =00970-08408
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    }}
    }}
       
       
    '''طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ،''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از بدیع‌الزمان فروزانفر که به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار به چاپ رسیده.
    '''طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] که به اهتمام [[جربزه دار، عبد الکریم|عبدالکریم جربزه‌دار]] به چاپ رسیده.


    فروزانفر در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است.
    [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است.


    این اثر در واقع، تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر در دانش‌سرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319ش است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7</ref> این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی، سه غزل خواجه حافظ را بیت‌بیت و به‌طور مفصل شرح کرده است و به‌مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید؛ یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال رودکی و فردوسی و منوچهری دامغانی و امیر معزی و خیام و سنایی و عطار و سعدی و مولوی و جامی و شیخ محمود شبستری و خاقانی شروانی و ناصرخسرو قبادیانی مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.
    این اثر در واقع، تقریرات استاد [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] در دانش‌سرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319ش است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7</ref> این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی، سه غزل خواجه حافظ را بیت‌بیت و به‌طور مفصل شرح کرده است و به‌مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید؛ یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال [[رودکی]] و [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری دامغانی]] و [[امیر معزی]] و [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] و [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]] و [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] و [[شبستری، محمود|شیخ محمود شبستری]] و [[خاقانی شروانی]] و [[ناصر خسرو|ناصرخسرو قبادیانی]] مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.


    انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد فروزانفر نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به‌عمد این غزل‌ها را انتخاب و شرح کرده است؛ چراکه در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به‌ظاهر سخن از عشق نیست، اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده (عبدالکریم جربزه‌دار) را واداشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>
    انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به‌عمد این غزل‌ها را انتخاب و شرح کرده است؛ چراکه در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به‌ظاهر سخن از عشق نیست، اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده (عبدالکریم جربزه‌دار) را واداشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    خط ۴۹: خط ۴۹:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}


    [[شرح سودی بر حافظ]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۹

    طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ
    طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ
    پدیدآورانفروزانفر، بدیع‌الزمان (نویسنده) جربزه ‎دار، عبد الکریم (اهتمام)
    عنوان‌های دیگرغزلیات. برگزیده. شرح
    ناشراساطیر
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1382ش.
    چاپچاپ یکم
    شابک964-331-083-3
    موضوعحافظ، شمس‌الدین محمد، - 792ق. - غزلیات - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 8ق. - تاریخ و نقد
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ف‎‏4‎‏ت‎‏4 / 5435 ‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    طریق عشق: شرح غزلیاتی چند از حافظ عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از بدیع‌الزمان فروزانفر که به اهتمام عبدالکریم جربزه‌دار به چاپ رسیده.

    فروزانفر در این اثر به نقد و تفسیر برخی از غزلیات حافظ شیرازی پرداخته است.

    این اثر در واقع، تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر در دانش‌سرای عالی و دانشکده ادبیات در سال 1319ش است و تحریر دکتر حسین بحرالعلومی.[۱] این رساله با همه کوچکی و کم‌حجمی، سه غزل خواجه حافظ را بیت‌بیت و به‌طور مفصل شرح کرده است و به‌مناسبت در توضیح بیت خواجه از ابیات دیگر او یاری می‌جوید؛ یعنی که اشعار خواجه را با کمک خواجه شرح می‌کند و برای مزید فایده از دیگر بزرگان ادب و عرفان ایرانی امثال رودکی و فردوسی و منوچهری دامغانی و امیر معزی و خیام و سنایی و عطار و سعدی و مولوی و جامی و شیخ محمود شبستری و خاقانی شروانی و ناصرخسرو قبادیانی مدد می‌جوید و اصطلاحات عرفانی مرید و مراد و طالب و طلب و ارادت و... را شرح می‌دهد.

    انتخاب و شرح این سه غزل توسط استاد فروزانفر نمی‌تواند تصادفی باشد و حتما حتما ایشان به‌عمد این غزل‌ها را انتخاب و شرح کرده است؛ چراکه در این رساله خصوصا عشق بیشترین فضا را به خود اختصاص داده است و به بهانه‌ها در شرح و توضیح مفصل عشق و عاشق و معشوق در این فضای محدود می‌پردازد. آنجا هم که به‌ظاهر سخن از عشق نیست، اگر دقت شود باز سخن عشق است. همین امر اهتمام‌کننده (عبدالکریم جربزه‌دار) را واداشته که نام «طریق عشق» را برای این اثر برگزیند.[۲]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ص7
    2. ر.ک: همان، ص9

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها