ديوان سیفالدین محمد فرغانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دیوان اشعار (ابهام زدایی)' به 'دیوان اشعار (ابهامزدایی)') |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[سیف فرغانی، محمد]] (نویسنده) | ||
[[صفا، ذبیحالله]] (مصحح و مقدمهنويس) | [[صفا، ذبیحالله]] (مصحح و مقدمهنويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| ناشر = فردوسي | | ناشر = فردوسي | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| سال نشر = 1364ش. | | سال نشر = 1364ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE38842AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE38842AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ دوم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =38842 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =23876-03864 | | کد پدیدآور =23876-03864 | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|دیوان اشعار (ابهامزدایی)}} | |||
'''ديوان سیفالدین محمد فرغانی،''' مجموعه اشعار [[سیف فرغانی، محمد|سیفالدین ابوالمحامد محمد فرغانی]] به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]. | |||
تنها اثر بازمانده از [[سیف فرغانی، محمد|سیفالدین محمد فرغانی]] دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را بهنحوی که از نخستین بیتهای آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح بر کتاب، ص19</ref> | |||
تنها اثر بازمانده از سیفالدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را بهنحوی که از نخستین بیتهای آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح بر کتاب، ص19</ref> | |||
این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیقتر این دیوان، مجموعهای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیتهای آن تخمینا از یازدههزار بیت میگذرد.<ref>ر.ک: همان</ref> | این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیقتر این دیوان، مجموعهای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیتهای آن تخمینا از یازدههزار بیت میگذرد.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها بهتفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است. | مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر [[صفا، ذبیحالله|صفا]] به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها بهتفصیل توضیح داده است. قصاید [[سیف فرغانی، محمد|فرغانی]] در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است. | ||
غزلهای وی برخی در جواب سعدی و برخی در جواب عطار و... است. | غزلهای وی برخی در جواب [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و برخی در جواب [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و... است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | [[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹
ديوان سیفالدین محمد فرغانی | |
---|---|
پدیدآوران | سیف فرغانی، محمد (نویسنده) صفا، ذبیحالله (مصحح و مقدمهنويس) |
ناشر | فردوسي |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1364ش. |
چاپ | چاپ دوم |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ديوان سیفالدین محمد فرغانی، مجموعه اشعار سیفالدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیحالله صفا.
تنها اثر بازمانده از سیفالدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را بهنحوی که از نخستین بیتهای آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.[۱]
این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیقتر این دیوان، مجموعهای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیتهای آن تخمینا از یازدههزار بیت میگذرد.[۲]
مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها بهتفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.
غزلهای وی برخی در جواب سعدی و برخی در جواب عطار و... است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح بر کتاب.